"Küçük bir kız çocuğu gibisin." Soğuğun içime ilmek ilmek işlemesi gecenin ayazından değildi, onun buz gibi sözlerinden ürpermiştim. Gök yüzünde bizi seyreden yıldızlardan ziyade kendi ışığının aydınlattığı, o zehir karası delici gözlerine yerleşen alaylı parıltı ve söylediği son şeyle çileden çıkmıştım artık. İçimde lavlarını köpürterek sabrımın son demlerinde dolanan volkan patlamaya hazırdı, bu işin başka çaresi yoktu ve inceldiği yerden kopacaktı. Ben onun sayesinde çoktan büyümüştüm fakat o her seferinde inadına yapar gibi çocuk olduğumu savunuyordu. Beni bakışları, tavırları, hareketleri ve kelimeleriyle resmen eziyordu. Kalbimi eziyordu. "Çocuk falan değilim ben!" Diye bağırdım sonunda içimdeki ateşten okyanus çaresizce çırpınan benliğimi cayır cayır yakmaya başlarken. Aynı anda hem üşüyor hemde alev alev yanıyordum. Kendi içimde birçok imkansızı barındırıyordum. Sertçe yutkundum... Sesimi iyice yükselttiğimde tek bir mimiğimi bile kaçırmak istemiyormuş gibi dikkatle beni izlemeye başladı, artık gerçekten dayanamıyordum. "Çocuk değilim anladın mı? Değilim! Sana abi demek zoruma gitmeye başladığında büyüdüm ben!" Diye adeta haykırdım. "Duygularımı gizlemeyi öğrendiğimde büyüdüm! Susmayı öğrendiğimde, sessizce ağlamayı öğrendiğimde büyüdüm! Gözümün önünde başkasına dokunduğunda büyüdüm!" Ona ilk kez utanıp çekinmeden kurduğum bu uzun ve acımı haykıran cümleler tüm nefesimi tüketmişti fakat söyleyecek son bir sözüm daha kalbimin en ücra köşesinden saniyeler sonra çıkagelmişti. "Seni sevdiğim gün büyüdüm ben." Diye fısıldadı güçlükle soğuktan zangır zangır titreyen dudaklarım.

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Mesih Yıldıran. Namı değer Şah; Sınırsız ve Yıkılış şehrinin sahibi. Herkesin korkudan titrediği, Polis'in aleyhine tek bir delil bulamadığı illagal bir dünyanın Şah'ı olan bir adam düşünün. Aşkı kırmızının en tutkulu tonu. Saplantısı ölümüne bir sınırsızlık. O şimdi öyle aşıktı ki aşkı bir bataklık gibi; sonu gelmez kırmızı bir bataklık... Lahza Lavia. Çiçek kız. Çiçeklere aşık, kendi dünyasında, geçmişin oyunlarından bir haber yaşayan bir bir kız. Hayatının tek bir günde değişmesiyle illagal bir dünyaya bomba gibi düşeceğinden ve herkesin sınırsızca korktuğu Sah'ın hayatına düşeceğinden bir haber Sınırsız şehrine gelir. Hayatını değiştirecek bir gece; Şah'ın defile gecesinde kendini sıınırsızın tâ kendisi olan bir adamın kucağında ve hayatının tam ortasında bulur. Kaderinin Şah ile kördüğüm gibi bağlanacağından habersiz Sınırsız'da kalmaya başlar. Fakat kırmızıya saplantılı bir adamın saplantısı haline geldiğini bilmiyordur. Kırmızı Düş 3 seriden oluşan bir kurgudur. Hepsi tek kitap altında toplanacaktır. Tüm hakları bana aittir. Kırmızı Düş adında yazılan tek hikayedir. İsim, konu olarak tek hikayedir. İsim ve konu benzerliği olursa gereken hukuki işlemler başlatılacaktır. Uyarı: +18 kitaptır

Berdel için amcasının gelini olan; Mihrima Evin Perza. Abi dediği insana insanın çocuğunu taşıdı; Mihrima Evin Perza. İlk geceden dokundu, küçük kuzenine; Şahin Atlas Perza. Evlendikten üç ay sonra küçük eşinin hamile olduğunu öğrendi: Şahin Atlas Perza. .

Yıllardır sevdiği kızın peşinde koşan Boran, korkuları yüzünden sevdiğini itiraf edemediği adamdan kaçan Reyhan. Peki onları bir araya getirecek büyük bir sebep ortaya çıkarsa? Bu sefer Reyhan kaçabilecek miydi? - ❣️Töre Serisi 1 ve 2 birbirinden bağımsızdır. Yani hangisini istiyorsanız önce ondan başlayabilirsiniz.❣️ Kapak yapımı : LegendsOfDesign

Basketbolcu Hwang Hyunjin ile tanışan Hannah Bang'in hayatı "Üniversiteden evliliğe"

Rhee Min Soo, lise son sınıf öğrencisidir. Min bir gün her zamanki gibi okuldayken kovulduğunu öğrenir. Kendisine iftira atılmıştır. Min, tuttuğunu koparan azmiyle ona bunu yapan kişileri bulmak için elinden geleni ardına koymaz. Ona bunu yapan kişiyi bulmak ise Hwang Hyunjin ile doğrudan bağlantılı olmak demektir. - "Sence boşuna uğraşmıyor musun?" "Buna değer" -

Kırılan, parçalanan çocuklardık. Kırılan parçalarımızı çöpe atıp birbirimizi tamamlamaya çalıştık.

Sorunlu bir çocuk olan Hwayoung, çok sevdiği Yeosu'dan Seul'a taşınır. Amcasının okulunda eğitime başlar ve son lise yılını dolu dolu geçirir. Fakat pürüzler yoldan sapmasına engel olacak mı yoksa çıktığı yolun sonunu getirebilecek mi? ---- Yıllarca kaybettiğim her şeyin yerini dolduracak bişey buldum. Fakat uğradığım ihanetin, açtığı acı boşluklara dolduracak bişey bulamadım. ---- Eskiden çok ağlardım. Girdiğim yolların pişmanlığından, başarısızlığımın pişmanlığından, iyi bir insan olamadığımın pişmanlığından en çokta annemin istediği gibi bir kız çocuğu olamamın pişmanlığından. Fakat büyüdüm, büyüyoruz, zaman çabuk geçiyor ve biz hiç bir şeyin farkında olmuyoruz,anın tadını çıkarmıyoruz ve yalnızca pişmanlıklarımızla yaşıyoruz. Pişmanlıklar hayatımızda kusur olmamalı gerekirse hayatımızı kusurlarıyla sevmeli bir süre sonra kusurları ortadan kaldırmalıyız. Ne de olsa hayat her şeye rağmen devam ediyor o yüzden yaşamaya dair bişeyler yapmalıyız. Büyüdüm. Ağlamıyorum. Artık hiç bişey için pişmanlık duymuyorum. Sadece hayatımı yaşıyorum. ___ "Çığlık filimini bilirmisin?" ___ "Bunca zamandır bunların arkasındaki kişi sevdiğim kadınmıydı yani?!" ___ "Billy hiç bir zaman Sıdney'i sevmedi Abel..." (Scream filimini bilmekte fayda var çünkü çok iyi gönderme) ___