"Aşkı mutlu olmak için değil, ızdırabını iliklerime kadar hissetmek için oldum ben." Sıla Dilvan. "Kalbindekini unutup beni sevemez misin?" diye sordu kadın. Kalbi izlerle dolup taşan bir kadın. Her yeni bir güne yeni bir iz açmaktan gocunmayan bir adam... "Bir gün sen de seversin beni sanmıştım." dedi Sıla, "Sanman senin sonun oldu." diyerek cevap verdi Mir Bedirhan. Bu kitapta geçen kişiler, kurumlar ve olaylar tamamen hayal ürünüdür.

🥀💔 "Ben gidiyorum Berfan. Bir daha dönmemek üzere gidiyorum." Kelimeler ağırdı, nefesi düzensizdi. Kalbinin çarpıntısı, göğsünü sıkıştırıyor, nefes almasına bile izin vermiyordu. Boğazındaki düğümü yutkundu ve ekledi. "Tek başıma." Sonda vurguladığı tek nefeslik cümle, bir bıçak gibi Berfan'ın içine saplandı. Yüreğini burkan bir sessizlik çöktü aralarına. "Biz!" diye haykırdı Berfan, gözleri koca bir çığlığı içinde tutmaya çalışırcasına parlıyordu. O tek kelime, yıkılan gururunun enkazında can çekişirken, ayaklarının altına batıyordu sanki. Ama umursamadı, acısını hiçe saydı. "Biz diye bir şey yok. Unut olanları." Acımasızca savurdu bu cümleyi Yusuf Karahan. Sesinde soğuk bir keskinlik vardı. O soğukluk, Berfan'ın içine işledi, iliklerine kadar titremesine sebep oldu. Gözleri kararmıştı. İçindeki öfkeyle birkaç adım attı ve göğsünden sertçe itti. Yusuf'un bir anlığına sendelemesine aldırmadan, gözyaşlarıyla harmanlanan sesiyle haykırdı: "Ne demek yok! Allah'ın cezası, ne demek 'biz' diye bir şey yok?" Nefesi düzensizdi, göğsü hiddetle inip kalkıyordu. "Dün gece... Dün gece benimle birlikte oldun sen!" derken sesi çatallaşmış, titremesi öfkeyle gölgelenmişti. "Sabah gittiğinde 'geleceğim' dedin... Ne değişti, hı? Söylesene, ne değişti de yine benden vazgeçtin?" 🥀 "Göreceksin!" diye tısladı, sesi zehir gibiydi. İki parmağının tırnaklarını birbirine bastırarak devam etti. "Gün gelecek..." Her kelimesi bir intikam yeminiydi. "Seni şu kadar sevmem için bana yalvaracaksın." Baş parmağıyla işaret parmağının arasındaki incecik boşluğu gösterdi. Gözleri, karşısındaki adamı delip geçecek gibi parlıyordu. "Ama ben o gün..." dedi, sesi alaycı bir acıyla titreyerek. "Bırak sevmeyi, senin yüzüne dahi bakmamak için ölmeyi tercih edeceğim!"

"Ben de Riva Aşiretinin Hanımağası Gece Riva isem seninle evlenmem, konağınada kuma gelmem!" dedim öfkeyle bağırarak, artık hiçbir şey dayanılacak gibi değildi. Üzerime daha da eğilip beni cam ile arasında kıstırırken aynı öfkeyle bana dişlerini sıkarak karşılık verdi, "Bende Asparşah aşiretinin Ağası Boran Ağa isem seni konağıma gelin getirir, altıma alıp inlete inlete bağırtırken bunları sana hatırlatırım!" sözleri ile dumura uğrarken midem ağzıma geldi, hiçbir kuvvet beni durduramazdı onunla evleneceğime kendimi öldürürdüm daha iyiydi. Öfke ateşi ile harlanıp kaynayan kanım ile başımı dikleştirdim, "Konağını başına yıkacağım, zerre kadar huzur bırakmayacağım sana! Benimle evlendiğin güne lanet ettireceğim seni, duydun mu Boran Ağa!" Kehribar rengi gözleri dudaklarımdan çıkan her kelimeyle daha da kararırken sertçe yutkundu, bakışları dudaklarıma kaydığında hızla kaçırdı ve yavaşça burnunu boynuma eğdi, ondan kaçabilmek için cam ile birleşmiştim ama ondan kaçmaya çalışmak nafile çabaydı. "Ben senin kokunda şimdiye kadar tatmadığım huzuru tatmışken, sen bana nasıl seninle evleneceğim güne lanet ettirebilirsin ki, Gece'm." dedikleri beynimde uğuldatma yaşatırken yine ve tekrar adımı baskın bir fısıldamayla kulağıma boğuk bir sesle söylemesi kalbimi zorladı nefesimi zaten zor alırken kesti. Ama Asiliğim ve öfkem yine tüm duygularımı bastırdı. "Sen Asparşah, sen gözlerimin içine her baktığında yanacaksın, benim gözlerimde kendi ölümünü her defasında izleyeceksin ve her dakika pişmanlıklarla kavrulup yok olacaksın. Çünkü karşında Bir Riva var Gece Riva ve ben seni yok etmekten zevk alacağım. Seçim senin beni kuman olarak mı alacaksın, yoksa benimle birlik olup töreye karşımı geleceksin." Şimdi karar Boran Ağa'nındı. 27/03/2022 RİVA ve ASPARŞAH SOYADLI TEK KİTAP. ÇALINAMAZ! VE KOPYALANAMAZ!

Acı acı baktı sevdiğine Suna belkide bu bakış ona son vedasıydı. mahkeme koridorları bu kadar soğukmuydu yoksa ?yoksa ona mı öyle geliyor. "Sunam" sevdiği adamın acı barındıran ses tonuyla.ilk sevdiği adamın eline sonra gözlerine baktı genç kız. O ellerde abisinin kanı vardı gözlerinde ise korku ama tutsaklığın korkusu değildi kaybetme korkusu. "Biz artık seninle Dicle, Fırat gibiyiz" Sevdiğinin gözlerinden akan yaşı silmek için uzandı Alpaslan ama genç kız uzaklaştı "Biz seninle artık iki düşman ülke gibiyiz" Mahkeme koridorları bir sevdanın bitişine şahit oldu.

Ölüm ve yaşam arası bir savaşta güneşi arkasına alıp üzerimde oluşturduğu o devasa gölgede biz onunla göz göze geldik. Bu meydanda, bir savaşın orta yerinde mağlubiyetin getirdiği bir galibiyetti sanki yaşadığımız. Şerrin hayra dönüştüğü, kuşların yolunu bulduğu, kafesin yok oluşu ama bir insanın bir insana tutsaklığıydı. ''Ben Şifa Sürmeli.'' Dedim nefes nefese. Yer ayaklarımın altından kayıyorken dizlerimin üstüne çöktüm. ''1 yıldır bu topraklarda esir tutuluyorum. Şimdi burada benim ülkem için hak, hukuk, bayrak, vatan sensin! Ülkeme dönmek için adaletinle birlikte merhametine sığınıyorum.'' ... Çıkılan bazı yolların dönüşü olmaz. Bazen ise çıkılan yolda kendini bulmuş olarak dönersin. Sen benim dönmeyi düşünmediğim o yolda kendimi bulduğumsun.

Kuzeni için Mardin'in Acımasız Ağası ile berdel uğruna evlenen Larin.... Annesi için berdeli kabul eden Baran ağa... Kuma yoktur veya kadına şiddett bulunmamaktadır! Bol bol +18 sahneleri olacaktır! Kıskançlık bol bol vardır! Şimdiden okuyan herkese iyi okumalar dilerim ❤️‍🩹🫶

𝐒𝐄𝐕𝐃𝐀 𝐀𝐓𝐄𝐒̧𝐈̇ 𝟎𝟖.𝟎𝟕.𝟐𝟑 🦂 Bazıları için sevda, yumuşak bir melodi gibidir; ama , 𝐙𝐢𝐬̧𝐚𝐧 & 𝐀𝐫𝐝𝐢𝐥 için kırık sokakların ortasında yanan bir ateşti. Öyle ateşti ki, ne durur ne sönerdi; yakıp kül ederdi geçmişi, geleceği ve kalpleri. Sevda Ateşi, sıradan bir aşk hikayesi değil; bu, yanan kalplerin, kırılan bağların, ve affetmenin imkânsızlaştığı anların destanı. Bir yanda yürekleri saran karanlık,diğer yanda yeniden doğma umudu... Ama her ikisi de aynı ateşin içindeydi. Bu ateşte kimse kazanmazdı, çünkü gerçek sevda, yüreğini her adımda alevlere teslim etmekti. Ya yanardın, ya kül olurdun. Ve sonunda geriye, yalnızca dilsiz bir sevda ateşi kalırdı. ⛓️‍💥 Kapak tasarımı: @hayalliruzgarlar