Klasik karıştırmış bebekler hikayesi... Bakalım Alina bunu nasıl karşılayacak?.. DÜZENLEMEDE

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

17 Yıl sonra gerçekleri öğrenen Bade, yıllardır onu arayan abilerine giderse. Azıcık dram. Bolca eğlence. Bolca aksiyon. Bir tutam da kaos. Daha ne olsun? Var mısın benimle yeni bir serüvene? (Bal Bade'm adında ilk ve tek kitaptır.) (Kitabımda reklam istemiyorum. Yapmayınız lütfen.)

"Tanıdın mı beni?" Daha fazla tahammül edememiştim bu sessizliğe. Elalarına çıkardım harelerimi. O an gözlerinde gördüğüm ifadeyle irkildim. Kararan gözlerinde en net gördüğüm duygu nefretti. Bana nefretle bakıyordu. Uzunca bir süre çıkamadım o bakışların etkisinden. "Git buradan!" Ne? Şaşkınlıkla bakıyordum yüzüne. Yıllar sonra bana söylediği ilk şey bu muydu? Öfkeyle bir adım attı bana. "Git buradan dedim sana, git!" Sarsakça bir adım attım geriye. İrice açılmış gözlerimle bakıyordum öfkeyle çevrili elalarına. Git diyordu bana. Tanımıştı beni. Gözlerindeki saf öfkeye şahit olmak soluğumu kesti. Nemli gözlerimle baktım ona. Buraya gelmeden önce günlerce yaşatmıştım kendime ilk karşılaştığımız anı. Hepsinde öfkeliydim, kırgındım. Ben hesap soruyordum, o başı önünde dinliyordu beni. Böyle bir karşılama aklımın ucundan dahi geçmemişti. Kendimi ikna etmeye çalışmıştım gecelerce beni bırakmaya mecbur kaldığına. Belki çok fakirdi, bakamadı bana. Çaresizdi. Kocasından dayak diyordu belki. Ama bunu tahmin etmemiştim. Gözlerinde görmek istediğim duygu pişmanlıktı, özlemdi, korkuydu. Bunu beklemiyordum. Hak etmemiştim. Bana nefretle bakmamalıydı.

Akşin, gözünde yaş kalbinde kırıklarla karşısındaki uçsuz bucaksız denize bakıyordu. Yaşadıkları tıpkı bir film şeridi gibi gözlerinin önünden geçmeye başladı. Şu an sağlıklı düşünemiyordu. Bu acıların son bulmasını istiyordu. Uçuruma doğru bir adım daha yaklaştı... Kendini buradan atıp bu acılardan kurtulmalı mıydı? Belki de acıları son bulurdu. Düşündüklerine alayla güldü. O, çok korktuğu denizin bir gün kendini huzura erdireceğini düşünmemişti. Ne yapmalıydı? Atlayıp tüm bunlara son mu vermeliydi yoksa ayakta kalıp tüm bunlarla savaşmalı mıydı?

Yazgı Güneş, birden fazla işte çalışıp sefil yaşamında hayatta kalmaya çalışan bir genç kız. Ta ki o ana kadar. Talihsiz bir ölümle, Kendini okuduğu bir kitabın içinde buluyor. Kitabın başrol kızı Karaca, yazgı'dan kendi yerine geçmesini, kendisinin ruhunu özgür bırakmasını ve hikayenin döngüsünü bozmasını istemektedir. Peki yazgı bu durumda ne yapacak? Eski hayatını unutup bu yaşamı kabul edebilecek mi? Hep birlikte görelim.... □□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□ Merhabalar bu benim ilk hikayem ve çok heyecanlıyım, umarım bu yolda beni destekler ve yanımda duruyor olursunuz.🤍🤍 { 28 Aralık 2022 }

'bben ölürsem intikam ateşin sönecek mi Canavar' ellerim titrerken tutuğum silahı kafama dayadım. Bitsin artık dayanacak gücüm yok artık. Canavar mavi gözleri dehşetle açılırken 'o elindeki oyuncak değil Gökçe bırak onu' bana yaklaşmaya çalışırken bir adım geriledim 'YAKLAŞMA' ilk defa Canavara bağırıyordum. O ise ondan beklenmeyecek bir sakinlikle 'Tamam tamam sakin ol bak yaklaşmıyorum hadi o silahı bana ver' gözyaşlarım akarken ağzımdan kaçan hıçkırığa engel olamadım 'hahani demiştin ya 'yaşayan bir ölü olacaksın nefes alacaksın ama yaşadığın her an ölmek içiçin yalvaracaksın' benim canım çok yanıyor Canavar ölmek istiyorum dayanacak gücüm yok' Canavarın mavi gözleri korkuyla bana bakarken 'bak söz veriyorum kimse artık sana zarar vermeyecek kimse canını yakmayacak' başımla onu reddederken 'annemin yanına gömer misin beni abilerim ve babam izin vermez ama sen göm olur mu?' Son isteğimi de söyledikten sonra son kez yeşillerimle mavilerine baktım Koca konaktan duyulan tek ses Silah sesiydi. Berdelle evlen iki genç peki adam bu berdeli 18 yaşındaki küçük kıza yüklerse adam kocamandı kız küçüktü. Adam acımasızdı kız merhametli adam nefretle baktı kız korkuyla

Nisa'nın bir iş çıkışı durakta otobüs beklerken eski eşini kanlar içinde görmesi ile hikayeleri tekrardan başlar... Yanlışlıkla olan "tesadüfler" bazen her şeyi değiştirebilir hem de her şeyi... Kim bilir belki de tesadüf değildir onları karşılaştıran kaderin sunduğu ikinci bir şanstır..? ☸NOT☸ Bu benim ilk kitabım bu yüzden mantık hatalarım ve yazım hatalarım olursa affola... Çok heyecanlıyım kızz hadi başlıyorusss♡ ☸☸☸