SİRİUS SERİSİ İLK KİTABIYLA ÇOK YAKINDA RAFLARDA! 🌟

Asker ve mahalle kurgusudur. Ulaş yıllardır içinde taşıdığı aşkın ağırlığı altında eziliyordu. İçinde biriktirdiği aşk öyle büyüktü ki, sanki her nefes alışında daha da artıyordu. Sevdiği kadın karşısında, yanı başındaydı ama ona uzaktı. Aralarında kilometreler vardı sanki. Uzansa dokunabilirdi, neden elleri ona ulaşmıyordu. " Ruhumun ışığı, güzel kızım. Evim yurdum." dedi uyuyan kadının saçlarını yavaşça okşarken. O onun eviydi. Bakışları cenneti, kalbi yuvasıydı. Bu hayatta iki şey için gözünü bile kırpmadan canını verebilirdi. Biri vatanı iki sevdiği kadındı. Not : Arkadaşlar bölüm sayısı fazla değil bazı bölümler part olarak ve birkaç alıntı paylaşıldığı için böyle gözüküyor.

-hikayedeki kişiler,kurumlar,olaylar ve askeri terimler hayal ürünüdür. Gerçekle bağlantısı bulunmamakla beraber kurgudan ibarettir- Filmlerde izlediğimde asla yaşamayacağım şeyi ilk görüşte aşk olarak tasvir ederdim. Şimdi ise hayattan bir ders daha çıkarmıştım. Asla,asla deme. Çünkü nasip öyle bir şeydi ki ilki sonu yoktu. Eğer gönülleri bir muhabbete bağladıysa görmeden bile sevebilirdin. Sesini duymadan,gözlerine bakmadan,dokunmadan. Beklerdin. Ne pahasına olursa olsun beklerdin. Geleceği belli olmayanı beklemek hangi yürek dayanırdı ki? Gönlünü bir askere kaptırmış yürek dayanırdı. Çünkü hayatı ve sevgisi beklemekten ibaretti. Bekleyecektim. Ebedi bekleyiş olsa bile sadakatim sabrıma galip gelecekti. Döndüğüne gözlerine bakıp tek bir kelime kullanacaktım "sensedim"...

( Bu kitap asla sevilmeyeceğini düşünen bütün herkese ithaf edilmiştir... ) ( Zamanında acemice yazıldığı için yanlışlar olabilir bunu bilerek okuyunuz) Bilinmeyen Numara : Kader mi bizi bağlayan yoksa gözlerim mi seni her yerde arayan

Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada bir mezar hazırlamış... O benim ruhumdaki bir ölüydü artık.. "Hoşçakal sevgilim." ...

"KİTAPTAKİ YAZIM YANLIŞLARI VE MANTIK HATALARININ FARKINDAYIM DÜZENLENECEKTİR. LÜTFEN ONA GÖRE OKUYUN." "Kitap bana aittir, her hangi bir çalınma durumunda gerekli yasal işlemler başlatılacaktır.." İ𝑐𝑙𝑎𝑙&𝐴𝑟𝑎𝑚 𝑍𝑒𝑚ℎ𝑒𝑟𝑜ğ𝑙𝑢 🥀28.08.2023🥀 Kuma yoktur.. Tesadüf denilen şeye hayatım boyunca inanmamıştım,ama galiba artık inanıyordum. Bazen insanın bazı şeyleri zorlaması gerekiyor galiba. Umudun yolunu bulmak için.. umdum bana gelmemişti ben ona gitmiştim. Kuma olmamak için kaçıp düşman aşiretinin ağası ile anlaşmalı evlilik yapan İclal Derman,Umudunu bulmuş muydu? Yoksa kendi ölümünü mu yazmıştı? "İclal,özür dilerim lütfen bak benim hiçbir şeyden haberim yoktu."dedi genç adam karısının öpmeye kıyamadığı saçlarında gezindi elleri.Genç kız hemen kocasını elini çekip ayaklandı. "Bazı ihanetlerin afı olmaz Aram Zemheroğlu."dedi şimdi ne olucaktı.Onu cehennemden çekip alan kocası onu cehenneme gerimi ittmişti? Modeller tanılan,bilinen kişiler değildir alınmasına katıyen müsadem yoktur..

Her şeyin sona erdiğini düşündünüz mü hiç? Yaşamanın bir anlamı kalmadığını? Umudunuza sımsıkı sarılmak isterken itildiğinizi düşündünüz mü? Lavin sessizliğiyle bilinip duyulmayan çığlıklarıyla savaşıyordu, bu savaşı bir kimse duyar mıydı? Yürek dayanmaz dedikleri her şeyi iliklerine kadar yaşayan Lavin'in son sessiz çığlıkları bunlar... ----------------------------------------------------------------------------- Sevdalandığı kadının başka bir adama sevdalandığını öğrenen bu çocuk kocaman adam olduğunda başına geleceklerden habersizdi, şayet kader çoktan ağlarını örmüş ve planlarını yapmıştı. Berzanın inatçı ve sert kişiliği Lavin'e cennet mi yoksa cehennem mi sunacak bilinmezdi. Ankara'nın bir ilçesinde kimsesizliğini iliklerine kadar hisseden Berzan bu kadının çığlıklarını duyurmaya yeterli miydi? ----------------------------------------------------------------------------- ‼️KİTAP; argo, şiddet, cinsel içerik ve fazla hüzün barındırıyor.‼️ -> Kuma/Aldatmak gibi durumlar bulunmamaktadır. ⚠️KİTABIN BÜTÜN HAKLARI BANA AİTTİR (Ç)ALINMASI DURUMUNDA GEREKLİ İŞLEMLER BAŞLATILACAKTIR⚠️

"Sizce bu dünya adil mi?."

"Dinlemeyin şu şarkıyı artık yeter Komutanım."dedim bıkkın şekilde çünkü saatlerdir aynı şarkı çalıyordu. Odalarda ışıksızım katıksızım viraneyim Seni sensiz duvarlara yazan benim divaneyim Kanım aksın ki terk etmem seni Peşindeyim yar "Bana seni,kaybettiklerimi hatırlatıyor"

"Niye Yağız..."dedim çaresizce gözlerine bakarken. "Sokaktan geçen biri benim ağladığımı görse yardım eder Sen niye yapmıyorsun bunu?Niye benden kendini esirgiyorsun"dedim kollarımı ondan çekmeye çalışırken. "Niye benden sevgini esirgiyorsun?"dedim yerimde durup gözlerine bakarken vereceği tepkiyi bekliyordum. Kalbim acıyordu ama alışmıştım bu acıya. Bir insanı acıya alıştırmak nasıl bir vahşet olabilirdi? Bu vahşetin asıl sahibi nasıl benim öz babam olabilirdi? Sonuna dudakları aralandı konuşmak için. Önce derin bir nefes alıp verdi sonra bakışlarını benden çekti"Aleda abicim iyi değilsin."