Siz: Ecdadını sikeyim ben senin Siz: Yüzsüz pezevenk Ebru yu öpmeye çalışmak ne demek lan Siz: Senin ananı sikerim bak çocuk birdaha bu kıza dokunmaya kalk yemin ederim bıçakların ben seni 05*: Öncelikle ben sizin arkadaşınız değilim. 05*: Ve beni gece gece rahatsız ettiniz. Siz: Lan bak Berk misin nesin kapına dayanırım çocuk Siz: Ebrar a dokunduğunu duyrsam ecdadını sikerim 05*: Ben Berk değilim ve bir üsteğmene küfür ediyorsun şuan

Rosanna Camborne, bir kitap yazarıdır ve aklındaki karakterleri kelimelere dökmeyi planladığı sırada işler bambaşka gelişir. İlkel bir zamana ve hayal gücündeki canlıların bile ötesinde bir dünyaya geldiğinde yazmayı planladığı kötü karakter artık tam da karşısındadır; Blake Nightingale. Rosanna tüm zorlukları aşıp, tekrar kendi dünyasına dönmeye çalışırken farkında olmadan kurgusunun baş karakteri çoktan olmuştur. "Soğuk beni sarıp varlığımı sonsuza kadar işkence etmek için dondururken aklımda tek bir şey vardı... Şeytan'ın cehennem ateşinde yaktığı koca bir yalandı."

NOT :ÇEREZLİK KİTAP 10. BOLUMDE BİTDEK Ben karanlıktan korkardım. Karanlığa koşarak gittim. Bana gündüzü öğrtmişlerdi geceden haberim yoktu. Her yer karanlık ken ben karanlıktan korkardım. ~~~ Karanlıktı ormanda yanlızdım kim isterdi ormanda yanlız olmayı? Derin derin nefes aldım çok fazla koşmuştum biraz dursam iyi olacaktı . Belki de durmamam lazımdı ama bacaklarım bana ihanet etmişti yere düşmüştüm ve bacaklarımı hissetmiyordum. Kim isterdi... Kim isterdi onca yıl öz ailenden işkence görmeyi ? Sonunda kurtulmuştum o evden. İstemsizce gülümsedim kahkaha atmaya başladım bukadar kolay mıydı oradan kurtulmak ? Kurtulmuştum!!! İstemsizce gözlerim kapanmaya başlamışken bı köpek sesi duydum. Gözlerimi actığımda beyaz tüyü bir köpek beni kokluyordu sonra havlamaya başladı. Çok geçmeden bağırış sesleri kulağıma doldu buda kimdi? "Gece buradamısın güzelim " Erkeksi bir sesti hem sert hemde kibardı oydu gelmişti .

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.