"Duyguları olmayan, Boş bakan bir Ruhum." Dedim. "Sana duyguları olan, hasretli bir Ruhum." Dedi. "Gözlerinde duyguları olan bir ruh olabilmeni isterim." Bir adım yaklaştı, bir nefes sustu. Gözleri özlemle parladığında yüzünde her zamanki meftuniyeti vardı. "Çok şey isterim evet, bir tek senden isterim." Gözlerime bir adım daha yaklaşınca, ona koşmaya hazır hisettim. Ona hep koşardım, peşinden de koşardım ancak hiç gözlerine koşamadım. Şimdi o, gözlerime adım atıyor, yapamadığımı yaparak boş gözlerimi doldurmayı amaçlıyordu. "Mesela," gülümsedi keskin gözleriyle gözlerimin içine. Sağ eliyle dirseğimden başlayarak, yavaşça avucuma doğru yol aldı. Heyecan kaburgalarıma vuruyorken onun kalın parmakları tenimde dolaşıyordu. "Elimi tutmanı," dediğinde elimiz birleşmişti. "Gözlerimden ayrılmamanı," yüzünü yaklaştırdı. "Gülüşünden sakındırmamanı istiyorum." Gözlerini kapatıp dudağımın kenarını öptü. Bir soluk öpmesine rağmen uzun bir süre nefessiz kaldım. Biraz çekildi, tekrar gözlerime baktı. "Saçlarımla oynamanı," diyerek anlını anlıma yasladı. "Benimle öğrenmeni, bana sarılmanı, sadece beni kucaklamanı ve," kulağıma yaklaştı. "Bana sığınıp, beni öpmeni istiyorum." Diye fısıldadı kulağıma. Fısıldamasına rağmen kulak zarlarım zonkluyordu, hislerle boğuluyordum. "Daha çok şey var ve bunlar istemekle kalmıyor Farya." Kafasını çekip gözlerime yaklaştırdı. "Çünkü Bir şey istersem, senin de istemene sebep olurum." Hafif tebessüm ettiğimde sanki gülüşüme sarhoş olmuş gibi güldü. Gözleri dudaklarımda bir süre oyalandı gülüşünden kalan gülümsemeyle. Ardından bir eli belime yerleşirken gözlerime baktı tekrar şafak gözlerindeki keskinlikle. "Bilirsin Farya." Dedi kendinden emin. "Bizi istiyorsam neler olur, neler yaparım neler.."

Hıçkıdık Haddock. Berkin varisi ve ilk ejderha eğitmeni olarak en büyük ejderha ustası. Onun sayesinde Vikingler ve ejderhalar arasında ki savaş bitti. İnsanlara nasıl ejderhalarla yaşayacağını öğreten kişi, ejderhaları kötü amaçlarla yakalayıp köleleştiren avcıları yendi ve herkese huzur getirdi. Peki bunların hepsi nasıl başladı? Tabi ki de Hıçkıdık'ın Dişsizi vurması ile oldu. Ama ya bunların hiç biri olmasaydı? Ya o gece Hıçkıdık Dişsizi vuramasaydı ve ejderha avcıları Berk'i ele geçirselerdi ne olurdu? Hıçkıdık ejderha avcılarına boyun eğmiş bu adadan kurtulabilecek miydi? Ya Astrid? O bunu isteyecek miydi? Herkes kaçarken o bir ejderha avcısı olma yolunda ilerlemeye devam mı edecekti?

İlerde eklencek

Sevdiği insanların ihanetine uğrayan Aydın bir dilek diler ve kendisini başka bir dünyada bulur. Bu fantastik dünyada türlü maceralar yaşar ve bir çok dost edinir. Bu dünyada hapsolan Aydın eve dönmenin yolunu bulmaya çalışır.

Her yaşında Esma'nın gönül yarası olan Mehmet ve Esma'nın bir tatlı bir acı seyreden hikayesi. Mehmet, Esma'nın gönül yarası olarak mı kalacak yoksa kendi açtığı yaralara merhem mi olacak?

"Her şeyi mahvettikleri için onlardan nefret ediyordum, ama bu hikayenin asıl kötüsü bendim."