♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

Bir mafya aşkı ve hırsı için ne kadar ileri gidebilir?

Hırsızkolik birini ne yaparsanız yapın artık bu işten geri çeviremezsiniz! Babasından arda kalan bir meslek. Usta bir dolandırıcı ve hırsız olan Ateş bir kod çözücüsüne ihtiyaç duyar. Bu bir kızdır ve bu kızı eğitmek için yanına alır. Işler hiç beklemediği noktaya gelip duygusal boyuta ulaşır. Böylece Ateş Mona'yı yanından uzaklaştırma kararı alır. Yıllar sonra bir arada olacaklarını beklemeyen ikili tekrar karşılaşırlar. Bir kod çözücü ustası ve usta bir dolandırıcıyı nasıl maceralar beklemektedir?

Su akıp gider hayatta. Saf ve durudur hep. Yaşam kaynağıdır. Nefes almak gibidir Su. O olmazsa yaşayamazsınız. Rüzgar kaplar tüm vücudunuzu. İyi hissettirir sizi. Yaşamak için ona da ihtiyaç duymak zorunda kalırsınız bir süre sonra. Zaten karanlığı ve gizemi seven Rüzgarsız yapamaz hayatta. Çünkü Rüzgar sizi saklar tüm kötülüklerden. Aydınlığa kucak açarken sizi o uçurur hayallerinize. Bu Su ve Rüzgarın hikayesi. Aslında bu hepimizin hikayesi. Yine bizim dediğimiz o bağ evinin sıcacık kalbi olan kalın söğüt ağacının dibinde oturuyorduk. Kim bilir belki de kayıplarımızı düşünüyorduk, geçmişimizi, duyulamayan çığlıklarımızı, birbirimizi. Manzara eşsizdi. Ama manzara bizimle eşsizdi. ''Rüzgar?'' dedim ismi ağzımdan Tanrım der gibi çıkıyordu. ''Hı?'' dedi tüm öküzlüğüyle. ''Yaşananları unutabilecek miyiz?'' dedim sessizce. Kaşlarının çatıldığını biliyordum. ''Unutamayacağız.'' dedi çok açık sözlüydü. ''Ama birbirimize unutturmaya çalışacağız.'' dedi büyük bir dikkatle. Belimdeki elleri daha sıkılaştı. ''Ve ben çok güzel bir yöntem biliyorum.'' dediğinde istemsiz bir şekilde gülümsedim. Doğruldu ve birbirimizin hayatnı kazıdığımız bu ağacın dibine, battaniyenin üzerine yatırdı beni. Artık üzerimdeydi. ''Lütfen...'' dedi hırıltılı bir sesle bu sırada eli t-shirt'ümü parçalamıştı bile. Sadece sutyenimle kaldığımda devam etti. ''Lütfen beni bir daha bırakma Su,seni seviyorum...seni seviyorum...seni seviyorum.'' Ve bir kez daha bana sahip olmak için dudaklarını boynuma gömdü.

Bir radyo düşünün;Sunucusu belli olan,düzenli aralıklarla yayın yapan ve şarkılar çalan. Şimdi bu düşüncelerinizin hepsinden aynı anda kurtulun. Çünkü; Benim radyom kesinlikle böyle değil. Sunucusu kimse tarafından bilinmeyen, istediğinde yayın yapan ve özellikle tek bir sözüyle herhangi birini yerle bir eden. Ben kim miyim? Özel Arıcan Koleji'nin radyosu ,diğer bir deyişle Yüksel Arıcan'ın herkesten sakladığı torunu. Beni saklandığım yerden okula yeni gelen biri çıkarabilir mi? Bana göre bu imkansız. Peki ya Kayra Demirel için? Bir kaplumbağa, kertenkele hikayesi. Onlar Hazar Arıcan ve Kayra Demirel .

Yeni bir şehre taşındığınızı hayal edin. Yeni bir okula başlayacaksınız. Yeni insanlarla da tanışacaksınız elbette. Peki ya insan olmayanlara tanışırsanız? Kime güveneceğinizi, kimden korkacağınızı, kimi seveceğinizi seçmekte özgürsünüz. Olağanüstü durumlarla karşılaştığınızda inkâr mı edeceksiniz yoksa korkularınızla yüzleşerek olanları kabullenecek misiniz? Lex'in yeni okulunda, açtığı temiz sayfayı daha ilk günden kirletebilecek yaratıklar var. Ama kim bilir? Belki de açılan yeni sayfa defterin son sayfasıdır, ha? Belki de artık yeni bir deftere geçme vakti gelmiştir. Sadece masallarda yaşanabilecek türden bir gerilim ve aşk hikayesi. " SEVGİLİM BİR VAMPİR ! ♥ "

Soyadını layığıyla taşıyamayan bir genç adam. Bu genç adamdan bıkmış,nefret eden bir genç kız. 'Alaycı Kuş' ve 'Nefret Abidesi'nin,birbirinden nefret eden iki kuzenin hikayesi..

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

'Biliyorum yoksun... Ben hiçliğin içinde kalmış kırık bir peri masalı... Uyandığım günüm gibi her yanım sen... Ve biliyorum... Öldüğüm gün bile her anım sen...' --- Şiir için Nehir (Sedef) Erdem'de teşekkürler. @NehirErdem7 Kapak fotoğrafı için Deniz Aktaş'a teşekkürler. @Mrs_Melody

Özel güç sadece kendimi oyalamamı sağlar. Asıl güç içinden geleni dışarıya vurabilmektir. Asıl güç insanın kalbinden geçeni karşısındakine sözler olmadan aktarabilmektir aslında cümle kurmak önemli değil sadece kalbinden gelenleri olduğu gibi yazman önemli olan , hatıralarım kalır aklımda sözler sözdür unutulur gider bazen sen ne kadar istemesen de herkes gibi gider bazıları haricinde tabi bazıları ise öyle bir kalır ki büyük bir iz bırakır insanda yani asıl güç hayatı yaşayabilme zorluklarıyla başa çıkabilmektir.