Ansızın karanlık bir gecede karşılaşan iki genç,geçmişte bir-birilerini tanıdıklarından bihaber,onları bu hale getiren adamdan kaçıyordu.......

Güneş, gecenin bir vakti elinde bıçakla kendisini kovalayan amcasından kaçmak için kapısı aralık bir evden içeriye girer. Sonrasında iyi misin diye bir ses duyunca kafasını kaldirir ve 3 oğlanla 1 kız görür. İşte o an hayatını değiştirecek olan insanlarla tanışmış olur...

Hayatın şartları yüzünden kötü biri olmaya zorlanan Asır.Ve Ailesi yüzünden hayatı cehennemden farksız olan İncinin bir-birleriyle karşılaşdıkdan sonra başlarına gelen olaylar onların hayatını tamamen deyişir.

Kayla bir an da kendini karakolda, biyolojik ailesinin ölümünden suçlanırken bulur. Ailesinden ayrı kalması, ailesinin kendisine düşman olması onu suçlu olduğunu mu gösterirdi. Bu kadar cani olabileceğini nasıl düşünülebilirlerdi ki. Karıncaya zarar verdiği zaman oturup ağlayan kızdı Kayla. Bunu nasıl düşünebilirlerdi. Üstelik ailesi kendisini ne kadar sevmese de bu kadarını ailesine yapabileceğini hiç aklından geçirmemişti bile. Kim yapmıştı, ailesini kim katletmişti? Hüngür hüngür ağlamaktan, düşünmekten alamıyordu kendisini. Herkez birşeyler soruyordu ama verebilecek cevabı bulamıyordu kendisinde. Anlatsa anlamayacaklardı. Sadece Meriç'in gelip her zamanki gibi iyi olucağını, kendisini burdan alıp götürmesini istiyordu. Altı yol savaşcısı arkadaşının katil olamayacağını kanıtlayabileceklermiydi. Kaylayı bu durumdan söküp alabileceklermiydi. Kayla için pes etmeden diş tırnak, kan ter içinde mücadele verebileceklermiydi. Pes etmeden, yılmadan savaşacaklarmıydı. Kendi dikenlerini ayıklayabileceklermiydi? Altı yol savaşcısının hikayesi... Birbirlerine kan kardeşliğiyle kenetlenmiş bir yedi arkadaşın hikayesi. Bu onların mücadelesi, Kayla 'nın masumluk savaşı , Meriç' in aşk savaşının hikayesi. Peki size sormak istiyorum. Bu hikayede masum olmayan kim?

Ailesinden ayrı farklı bir şehirde üniversite okumaya gelen Erva Yücel Ve Yine ailesinden ayrılmış üniversiteye okumaya gelen ve babasının gizli işleri ile ilgilenen Yiğit Karan Yanlış oda ile karşılaşırlar bakalım kader onları nerede birleştirecek...

KİTAPTA BERDEL VE KUMA YOKTUR! Arjin DOĞANLI... Babası gözlerinin önünde öldürüldüğünde henüz 5 yaşındaydı. Yıllar boyunca unutamamıştı o sahneyi. Her geçen gün babasının katillerine kin ve nefret besleyerek büyümüştü. Fırat KOZAN... Sevdiği kızla evlenme hayalleri kuran, en az Arjin kadar masum olan adam... Töre ne geçmişin kinini, acısını bilmişti. Ne de gözler önünde dökülen gözyaşlarını. Allah'ın emri değildi bu töre, kulların aklıydı. Yine kendi kanunlarını uygulamış, masum insanları yakmıştı. Töre buydu; acı, vicdan, hüzün, sevgi... Hiçbir duygu bilmeyen bir şeydi. Kitap Başlangıç Tarihi : 23.04.2022

Sabaha kadar ağla umrumda değilsin! diyen bir adam. Senden ve ailenden ölene dek nefret edicem! diyen bir kadın. Katili bulmaya çalışan bir adam Ben katil değilim! Diyen bir kadın. Seviyorsun diyen bir adam Asla sevmem diyen bir kadın. Sus! diyen bir adam Susan bir kadın. Yeter diye haykıran bir kadın Yetmez diye haykıran bir adam. Çaresizlik bazen insana hiç olmaması gereken şeyler yaptırır. Ve bazen her şey bitti sanarsın ama bazen her şey bitti sandığın anda başlar her şey.

Konsola doğru ilerledi ve konsolun çekmecesini açıp içinden bir kağıt çıkarttı. Hemen ardından bana doğru ilerleyerek elindeki kağıdı orta sehpaya fırlattı. "Ne o?" dedim boğuk bir sesle. Ellerimi kaldırıp gözlerimin yaşlarını sildim. "Evlilik sözleşmesi." dedi bir anda. Buz kesmiştim. "Sadece kağıt üzerinde evli olacağımıza dair imzalı belge. Kopyasını istersen çıkartırım, şimdi bunu imzalasan yeterli." Cebinden bir kalem çıkartıp onu da masaya fırlattı. Kemiklerim iç içe geçmiş gibi canım yanıyordu. Ruhum çok acıyordu, tenim de acıyordu. Kalbim, beynim, tüm iç organlarım ve tüm uzuvlarım çok acıyordu. Ben ona deli gibi aşıkken onunla sadece kağıt üzerinde evli kalacak bir cezayı hak etmiyordum. Bana nasıl kıyıyordu? "İmzala şunu." dedi keskin bir tavırla. Sabırsızlandığını hissediyordum. "İMZALA DEDİM SANA." dedi bağırarak. Korkuyla sıçradım ve gözlerimi sımsıkı kapatıp tüm bu olanların kabus olmasını diledim. "Hayır." dedim fısıltı gibi bir sesle. Onun çok güçlü çıkan sesine inat benim sesim hiç çıkmıyordu. "Hayır." dedim tekrardan. Kollarımı etrafıma sarıp kendime sarıldım. "Hayır yapmayacağım bunu." "NE HAYIRI YA?" dedi üzerime doğru gelirken. "EVLENMEK İÇİN ERKEN DEMİYOR MUYDUN SEN? AL SANA FIRSAT İŞTE. SANA GERÇEK OLMAYAN BİR EVLİLİK TEKLİF EDİYORUM. EVLENMEK İSTEMİYORDUN, GERÇEK BİR EVLİLİK YAPMIYORUZ. ÖZGÜR OLACAKSIN. BUNDAN SONRA NE İSTERSEN ONU YAPABİLİRSİN. BENSİZ!" "Deniz yapma." dedim ve kendime daha sıkı sarıldım. Beni dinlemiyordu. "Bitti Ada." dedi, bu sefer o da bağırmıyordu. Sesi titremişti. Bir elini kaldırıp parmaklarını saçlarından geçirdi. Saçlarına dokunmak istiyordum. "Bitemez." dedim. "Bitemez Deniz saçmalama." Deniz sıkıntılı bir nefes verdi ve dağılmış bir ifadeyle tüm yüzümü inceledi. "Sen." dedi yorgunlukla. "Sen beni hiç mi sevmedin Ada?"