Καλοκαίρι στην Ελλάδα, νησί όλα ήρεμα μέχρι που... μπουκάρει ο Βικτώρ με τη μαύρη του Maserati και το ψυχρό βλέμμα που κρύβει έναν ωκεανό αίματος και ενοχών. Ηρωίδα: Η Λυδία. 24 χρονών. Δουλεύει σε ένα παραλιακό καφέ, σερβίρει καφέδες με χαμόγελο και αλμύρα στα μαλλιά. Όλοι την ξέρουν, κανείς δεν την ξέρει. Ένα πλάσμα γλυκό, αλλά με μια θλίψη που δεν έχει ακόμα εξηγήσει. Ο Βικτώρ: Ρώσος μαφιόζος, σκληρός, παγωμένος, με βλέμμα που κόβει σαν γυαλί. Ήρθε για "διακοπές", αλλά στην πραγματικότητα προσπαθεί να ξεφύγει από την ένοχη ζωή του. Δεν θέλει έρωτα. Δεν θέλει να εμπλακεί. Μέχρι που είδε εκείνο το κορίτσι να γελάει πίσω από ένα ποτήρι φραπέ...

Η ΑΓΑΠΗ ...Κώστας Καρυωτάκης (1896-1928) Κι ήμουν στο σκοτάδι. Κι ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα Δροσούλα το ιλαρό το πρόσωπό της κι εγώ ήμουν το κατάξερο ασφοδίλι. Πώς μ' έσεισε το ξύπνημα μιας νιότης, πώς εγελάσαν τα πικρά μου χείλη! Σάμπως τα μάτια της να μου είπαν ότι δεν είμαι πλέον ο ναυαγός κι ο μόνος, κι ελύγισα σαν από τρυφερότη, εγώ που μ' είχε πέτρα κάνει ο πόνος.

Αυτός που είναι αιώνιος,παντοτινός.Κάποιος που στοχεύει στη δύναμη και τον πλούτο.Η επιτυχία το κίνητρο και η απόκτηση αγαθών, η ανταμοιβή.Το αποτέλεσμα όμως?... μοναξιά μέσα σε ένα κόσμο γεμάτο ανθρώπους. Ανάμεσά τους και ένα Κρίνο, γεννημένο απο το γάλα της Θεάς Ήρας που έτρεξε στη γη,σύμβολο αγνότητας και ομορφιάς... ικανό να κάνει ένα Δάντη,να εκραγεί!

Aρκεί ένα λεπτό για να ερωτευθείς, μια ώρα για να συμπαθήσεις και μια μέρα για ν΄αγαπήσεις. Όμως μια ολόκληρη ζωή δεν αρκεί για να ξεχάσεις. Oscar Wilde, 1854-1900, Ιρλανδός συγγραφέας

Ο Νίτσε θα πίστευε μόνο σε έναν Θεό που θα ήξερε να χορεύει...Η Γκράχαμ θεωρούσε πως οι μεγάλοι χορευτές δεν έιναι μεγάλοι εξαιτίας της τεχνικής,αλλά του πάθους τους...Και ο Μπράουν έλεγε πως η ευκαιρία χορεύει με εκείνους που είναι ήδη στη πίστα...Η Νέλη της ιστορίας όμως χόρευε αντί να μιλάει, γιατί για κείνη η μουσική ήταν μικρές ιστορίες και ο χορός η ζωντανή απεικόνιση...Και έτσι στη ζωή θα τους παρέσερνε όλους σε ένα ρυθμό που κανείς δε θα αντιστεκόταν!!!

Το ''Ποτέ'' είναι μια λέξη όπως τα ζάρια.Ρισκάρεις κάθε φορά που τη λες!

ΗΤΑΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΑΛΛΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΝΑ ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΕΙ...ΓΙΑΤΙ? 4 ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΝ ΨΑΧΝΕΙ, 4 ΧΡΟΝΙΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΤΑΙ ΤΙ ΣΥΝΕΒΗ... ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ Η ΜΟΙΡΑ ΘΑ ΤΗ ΦΕΡΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ. Ο ΘΥΜΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΜΟΛΙΣ ΜΑΘΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ... Η ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΟΜΩΣ ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ...

Οι διακοπές της παρέας στο κυκλαδίτικο νησί κυλούν ήρεμα μέχρι ο ερχομός του όμορφου Σουηδού να φέρει τα πάνω κάτω...

- Τι άλλο θέλετε; ~ξεροκατάπιε~ - Εγγύηση! Θα πάρουμε ένα άτομο της οικογένειάς σας μέχρι να ξεπληρώσετε. Εξαιτίας ενός παράδοξου γεγονότος η Ηλέκτρα αναγκάζεται να μείνει στο σπίτι μίας οικογένειας μαφιόζων μέχρι ο πατέρας της να ξεπληρώσει το χρέος τους. Η ζωή της όμως αρχίζει να παίρνει τα πάνω κάτω όταν ο μικρότερος γιος της οικογένειας Στρατηγού αποφασίζει ότι θέλει την Ηλέκτρα δική του! - Δεν σου επιτρέπω να μου μιλάς έτσι! Ο Ανδρέας γέλασε ειρωνικά και έκανε ένα απειλητικό βήμα προς το μέρος της και εκείνη με τη σειρά της ένα βήμα πίσω. - Θα σου μιλάω όπως θέλω! Εγώ κάνω κουμάντο εδώ πέρα! Κάνω ότι θελω και συ αν ξαναντιμιλήσεις δεν θα έχεις καλή κατάληξη... - Δεν μπορείτε να με πειράξετε! Είμαι εγγύηση! ~είπε με θάρρος~ - Μην με προκαλείς Ηλέκτρα... Τώρα πλέον βρισκόταν αρκετά κοντά της και τα πρόσωπα δεν απείχαν πολύ. #1 - Έρωτας ( 05-06.2020 ) #1 - Φαντασία ( 08-09.2020 ) #2 (10-11.2021) #1 - Πάθος ( 09.2020 ) #4 - Αγάπη ( 09.2020 )

"Σταμάτα να τρέχεις, αστυνομία!" άκουσα μια ανδρική φωνή πίσω μου. Σκατά!Άρχισα να τρέχω πιο γρήγορα. Τελικά ,ο μπάτσος με έφτασε και με άρπαξε. Τα πράγματα έπεσαν κάτω και εκείνος κρατούσε τα χέρια μου σε μια δυνατή λαβή πίσω απ' την πλάτη μου. Γύρισα και τον κοίταξα. Ωραίος είναι. Βασικά, είναι πολύ ωραίος. "Ω ναι, συνέλαβε με μπάτσε" αναφώνισα γελώντας πονηρά. -------- Η Αντριάνα είναι εδώ και 2 χρόνια μαθήτρια της 3ης Λυκείου. Ο πατέρας της έχει εγκαταλείψει την σε κατάθλιψη μητέρα της και τον μικρότερο της αδελφό. Έτσι, αναγκάζεται να μπει στην παρανομία. Ο Βίκτωρ, ένας νεαρός αστυνομικός αναλαμβάνει την σύλληψη της Αντριάνας μα τελικά η μοίρα του επιφυλάσσει..άλλα πράγματα! Αν δείτε ιστορία ίδια με την δικιά μου μην μπείτε στον κόπο να μου το πείτε. Προφανώς την είδα ήδη και την αγνόησα. Do the same bishes !