//‼️PEASE READ‼️// Just so everyone knows this is not my original work I put it on wattpad so it would be easier for some people to read. The original is on the website Archive Of Your Own. So please give the original artist credit. Thank you. Summary: "Have you ever heard about the origami hearts tradition in the hospital?" Taking the heart, the child excitedly inspected it, nodding in glee. "Yes! My mama told me that when someone leaves the hospital to go to heaven, we all fold a paper heart for them! Like this, like this!" "That's right," chuckled Soobin. "But do you know how it started? It started here, in this room. From a boy who used to fold a paper heart every day for his lost love, hoping each one he makes will take him closer to the day those eyes would open again." "Unfortunately for him, the day never came." In other words, a hopeless love story of two childhood best friends who didn't realise what it meant to have each other until it was too late; compiled of yearning, loss, forlorn hope, unrequited love, and every tragedy in between.

مقدمه: روایت همیشه محبوب عشق و معما. «در بحبوحه‌ی نقاب‌ها، مردی را دید که بی‌گدار به آب زده و سویش شنا می‌کرد... آیا باید او را هم غرق می‌کرد؟» کاپل: سوجون ژانر:رمنس، درام، معمایی،جنایی آپ: هفتگی

آخرین تصویری که از میان پلک های نیمه بازش دید،لبخند شروانه فالگیر بود ( بهت تبریک میگم چوی یونجون!) پارت ها کوتاه ان ژانر:فانتزی.فلاف. اگه دنبال یه داستان فلاف به دور از فیک های خشن هستید خوش امدید!

بوسیدن، مرزی ممنوعه شده بود. خیلی ها حسرت یک بار چشیدنش رو به جهنم میبردند. فقط عده‌ی کمی قادر بودند تا نرمی لب های شخص دیگری رو حس کنند و مابقی از این لطفاتِ بهاری بهره‌ای نمیبرند. توی دنیای ما ترسِ پرت شدن از پرتگاه ممنوعه‌ها، به شکل دیوانه واری رخنه کرده بود. ترسی که تمام زندگیت رو به پایین صخره پرتاب میکرد. پس قوانین وضع شدند. بوسیدن برای عموم مردم قدغن شد تا توی لجن زاری از بدشانسی زندگی نکنند. این طوری به نفع همه بود. اما داستان ما از همین لجن زارِ ارزوها شروع شد.