❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Yetişkin içerik, cinsellik, ağır psikolojik travma ve şiddet içerir! --- Yanlışlıkla askeriyeye atandığını sanıp tası tarağı toplayan hemşire, bir komutana aşık olursa ne mi olur?

Yaklaşık on dakikadır onun sevdiğimi bildiği için aldığı, lotus çiçeklerime bakıp. hıçkıra hıçkıra ağlıyordum sesimi duymuş olmalı ki, arkamda hareketlilik hissettim. sonra da belime dolanan kollarını. Nefesi saçlarımıma vuruyordu. kalın ama tok sesiyle konuştu ''sana benziyolar'' dedi ''neden'' dedim ''ben bataklığım sen lotus çiçeğim. Başka yerde ben olmadan barınamazsın bana muhtaçşın'' gerçeklerin verdiği acıyla gözlerimi yumdum ''bana muhtaçsın figan bunu unutma'' dedi sözlerini umursamadan ''solmuşlar'' dedim cevap vermedi ''boyunlarıda bükük''dedim ama o sadece kendine döndürüp gözümden akan yaşa daha fazla katlanamadığı için, kor gibi dudaklarını bastırdı bu bana muttluluk değil, sadece acı verirdi ''kalbim ağrıyo'' dedim eğilip bu sefer kor dudaklarını kalbime bastırdı sonra tekrar gözlerini gözlerime dikti ''senden nefret ediyorum'' dedim ''biliyorum '' dedi. ama gözlerinde acı vardı. Gözlerinde neden acı vardı? ''Beni kendinden nefret ettiren, bunu isteyen sen değilmisin zaten? Ne bu yeşil gözlerindeki acı'' sustu o zaten hep susardı hepte sustu...

Kitap oldu. Dört kitabı basıldı. ❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

••Tamamlandı. Seri üç kitapla final yapmıştır ve basılmıştır. ❝İnsan bir kutu kibrite benzer. Varolur, yanar ve söner.❞ Bu hayatta nasıl bir kibrit olacağına sen karar vereceksin. Yanacak mısın? Yakacak mısın? Yoksa öylece duracak mısın? Ben, benimle yanmanı, gerimizde kalan her şeyi yakmanı istiyorum. Çünkü uzun bir süredir yanlış kişilerle, yalnız hayattasın. Ait olduğun yere dönme vakti. Bil ki; seni almaya geliyorum, Balkan kızı. BİR KİBRİTLE YOK OLMAK