Barda yaşanmaması gereken bir gecenin sabahında, karşımda gördüğüm kadın eski hocamızın yerine gelen kadındı. Karşımda ki kadın; saatlerce vücuduna dokunduğum, en mahrem bölgelerinde ona zevki tattırmak için ellerimi gezdirdiğim kadındı.

Yan evde oturan adama aşık genç bir kızın tutku dolu hikayesi. |+21| Cinsellik içerir.

Patron: Yanımdayken böyle konuşamıyordun, uzaklaşınca sana bi' cesaret geliyor galiba. Ben: Diyelim ki, yanında seninle böyle konuştum. Deli gibi kızdırdım, hiç sevmediğin şeyleri yaptım, kötü sözler söyledim. Ne yaparsın? Patron: Kendini altımda bulursun. Gözlerim kocaman açıldı, hatta bacaklarım istemsizce titredi ve başımı kaldırıp dehşet içinde ona baktım. O ise telefonunu kenara bırakıp, gözlerimin içine bakarak gömleğinin düğmelerini birer birer çözmeye başladı... (Yaş farkı ve yetişkin içerik vardır.)

"Hani bana dokunmayacaktın ne oldu" dedim sorar bir şekilde. "Şuan tam dokunmuyorum ama daha farklı şekilde dokunabilirim istersen" dedi. Mal gibi ortada kaldım.

"Bazı aşklar ruhunu yakar... ama o küllerin içinden hâlâ onun adını fısıldarsın." Bal sıradan bir hayatın içinde sıkışmıştı. Ta ki gözleri, onunla sınıfta kesişene kadar. O adam... Çok fazlaydı. Fazla soğukkanlı, fazla bilmiş, fazla... tehlikeli. Ve Bal, yavaş yavaş öğrenmeye başladı: Herkesin kaçtığı şey, bazı kalplerin kaderi olabilir. Adını söylediğinde dudaklarını yakan, sustuğunda içinde yankılanan bir adamdı o. İki gözle bakıldığında bir öğretmen... ama üçüncü bir göz gerekirdi onun kim olduğunu anlamak için. Tutku başladığında, hiçbir şey göründüğü gibi kalmadı. Ne şehir, ne gökyüzü, ne Bal'ın bedenindeki sıcaklık. Aşk dönüştü. Bal dönüştü. Ve hayat... artık eski haline dönemeyecek kadar karanlıkla kutsandı. Ama bazı duyguların bedeli olur. Bazı sevişmelerin kefareti vardır. Ve bazen... doğum, sadece başlangıç değil, cehennemin ta kendisidir. Bal, kaderin en çarpık oyununun içine düştü. İki dünya arasında, iki adam arasında, iki gerçeklik arasında sıkıştı. Ve sonunda öyle bir karar verdi ki, gökyüzü bile nefesini tuttu. Ama tam her şeyin bittiğini sandığında, tanıdık bir ses yeniden fısıldadı: "Ölmene izin verir miyim sandın, küçük öğrenci?" Bu hikâye, bir aşk masalı değil. Bu, kaderin bile yazmaktan korktuğu bir hikâye. Ateşe uzanmış bir ruhun, cennete göz diken bir kalbin ve aşkın en karanlık halinin anlatısı. Bazı insanlar unutulmaz. Bazı bağlar kesilemez. Bazı aşklar... seni sonsuza kadar izler. #1-şeytan #1-sır #1-romantik #1-kurgusal #1-daddy #1-komedi #2-fantastik #3-roman #3-edebiyat

Asistan-patron kurgusudur! (Tamamlandı) Dudaklarının varlığını dudaklarında hissediyor, teninin sıcaklığını teninde hissediyordu. Bedeni üzerinde kurduğu hakimiyeti varlığını sürdürürken, kendisini nasıl bir ateşin içine attığın farkında bile değildi. Arden MAHİZER. Kendisini alt üst edecek bir enkazdan kurtulduğunu sanarken, kor gibi yanan dört ateşin arasında yanıp kül olacağından bihaber, sığındığı limanda kendisini bekleyen büyük bir fırtınanın olduğunu bilmiyordu. Hayata dair tek bir umudu bile kalmadığında, kendisini sürüklendiği uçurumun başında bekleyen bir ışığı ve bu ışığın kendisini yakıp kavurmasını beklemiyordu.

Bol +18 olcaktır. 18 yaşından küçükler ve rahatsız olanlar okumasın. #2 - Henrycavill

+18 İÇERİR! "Soyun!" Şimdi ben ne yapacaktım? *** Leyla işe ihtiyacı olan bir genç kızdı ve Her şey gördüğü bir gazete ilanıyla başlamıştı. "OĞLUMA OYUNCAK BEBEK OLUR MUSUNUZ?" bu iş ilanıyla o eve gitmişti. Karşısında duran adamı dinliyordu. "Uraz ne isterse onu yapacaksın, ona itaat edeceksin, bir oyuncak bebek gibi davranacaksın!" bu iş Leyla için çok farklıydı. "oğlumun insanlara alerjisi var... bu yüzden seni oyuncak bebek olarak tanıtım" Bu işin parası çok iyiydi ve Leyla her şeye rağmen bu işi kabul etmişti. kendi elleriyle bu eve tutsak olmuştu. Bir baba oğlunu iyileştirmeye çalışıyordu ve Leyla bu duruma tutsak oluyordu!

"Bak Liva" diyerek başladı cümlesine "Ben bazı şeylerin farkına vardım" dediğinde tam birşey söylemek için ağzımı açmıştım ki dudağıma kapanan dudaklarla susmak zorunda kaldım.

054* *** ****: Pişt yakışıklı naber? 054* *** ****: Heyt be şu endama bak. (ıslık çalma sesi) 054* *** ****: E ama baksana bana. Telefon sürekli elinde biliyorum görüyorsun şu an mesajlarıııııı. Neden bakmıyorsun hayatımın anlamıııııııı? Ozan: Kimsin? 054* *** ****: Kim olduğumu söylemek istesem adımı yazardım değil mi yakışıklı? ~~~~~ İnsan seveceği kişi seçemezdi. Ben de seveceğim kişiyi seçememiştim. Abimin arkadaşına aşık olmak benim elimde olan bir şey değildi fakat ona kimsenin bilmediği numaramdan yazıp yazmamak tamamen benim elimde olan bir şeydi. Ve ben onu yazmaktan yana kullandım. ~~~~~ #2- ozan #11 -mizah #1 - arkadaş #1 - aşk #1 - gençkurgu #2 - sevgi #1- romantik #1 - gençkızedebiyatı #1 - romantizm #2 - genelkurgu #2 - arkadaşlık #1 - dram Yazılmaya başlamam tarihi; 4 Eylül 2022. Yayınlanma tarihi; 5 Eylül 2022.