Sena, anne ve babasının gizemli ölümünün arkasında ne olduğunu, kimin olduğunu bulmak için avukat olmuştur. Peşinden gittiği izler sonunda gizemli bir mafya liderine ulaşmıştır. Kafasındaki tüm soruların cevabı bu gizemli adamdadır. Fakat bir gün öğrendiği hastalığıyla dünyası başına yıkılır. Beyninde ölümcül bir tümör olduğunu ve sayılı günleri kaldığını öğrenen Sena bu son günlerinde bile anne ve babasının ölümüne sebep olan kazanın peşini bırakmaz. Sena tüm gerçeklerle yüzleştiği zaman ne yapacağını bilemez. Sena'yı tüm bunlardan kurtaracak tek bir kişi vardır. Yaşam... Hayatı sevmeyen, insanları sevmeyen ve yaşamayı sevmeyen bir adam nasıl bir kadına yaşam verecektir? Bu sıradışı adam ve bilinmezliğin içindeki kadın birbirlerini tamamlayabilecek midir? ------------------------------------------- Yayınlanma tarihi: 21 Şubat 2023 İÇERİK TAMAMEN KURGUDAN İBARETTİR! Yazdığım ilk kitap. Bunu öngörerek okursanız sevinirim.

(Yetişkin okurlar için uygundur.) Cinsel terapist olan bir adam ve cinsellikle ilgili korkuları olan bir kadın. ⚜️ Okan tuttuğu elimin üstünü okşadı. Oldukça nahif gelen bu hareketin aksine, hiddetliydi. Sessizliğim ona fazla geliyormuş gibi yakasını çekiştirdi. Hiç haberi yoktu, sessizliğimin içinde kendime ne sorular sorduğumdan. "Sana geliyorum, fazla geliyorum bu kez. Zaman vermek için çekileyim, her şeyi mahvedeceğim diyorum. Sende çekiliyorsun. Ben sana zaman veriyorum, yalnızlığı değil. Seni tutmaya çalışsam kaçmak istiyorsun, bıraksam bu kez bıraktım diye gideceksin. Söyle, bana ne yapmam gerektiğini söyle, onu yapayım. Ben artık ne yapacağımı da bilmiyorum. Söyle, benden ne istiyorsun?" Mesele isteklerim olsaydı, o da dileklerimi kesin olarak gerçekleştirecek bir melek olsaydı; her şey çok kolaydı. Ama gerçek değildi. "Şayet bir kalbin varsa onu. Bir köşesini, bir parçasını değil. Bütünüyle hepsini. Çünkü ben göğüs kafesimin içinde ne varsa, bütünüyle hepsini kaybedeceğim."

Yamaç gibi dik olan Rüzgar ve onunla birlikte savrulan Yaprak'ı. Kimi zaman bir Ateş kadar kızgın, kimi zaman Rüzgar kadar sert. Daima solunda ve soluğunda olan ailesiyle çok küçükken vedalaşan bir çocuk. Ama şimdi... Şimdi her şeyi yeniden yazan bir adam... "Peki bu iş nasıl bitecek? Bu intikam bitecek mi?" "Asla, asla bitmeyecek. Biz bitti desek bile o bitirmeyecek. Ve biz de gerekeni yapacağız. En iyi şekliyle." Karanfil ve Buz Prensin hikayesine hoş geldiniz. Bu bir farklılık hikayesi. Başlangıç: 18.11.2020 (04.06.2021 - farklılık #2) (09.06.2021 - değişik #17) (20.06.2021 - ciddi #4) (22.06.2021 - güven #803) (07.07.2021 - edebiyat #215) (15.08.2021 - roman #75) (17.09.2021 - güzelsevmek #32) (25.01.2022 - karanfil #1) (20.03.2022 - olay #3) (02.03.2023 - değişik #31) (06.01.2024 - yazar #4)

Bugün günlerden Pazar saat akşam 06.32 ve ben yine terkettiğim sokaklardayım. Pişman olmak istemiyordum. Asla pişman olmak istemiyordum! Buraya gelme sebebim de buydu, tek sebebim yani. Ölümle burun buruna olmak, onlarla yüzleşme hissi uyandırıyordu bende. Hayatım da verdiğim en değerli kararlardan biriydi buraya gelmek. Çok düşünmüştüm. En kötü ne olursa olsun demiş kapıyı çarpıp çıkmıştım. Ve şimdi yıllar önce de en kötü ne olacaksa olsun diyip çarpıp çıktığım kapının önündeydim. Hayallerime saygı duymayan insanları terketmiştim ve 8 yıl sonra tekrar terkettiğim yerde onların yanındaydım. Ama bu sefer hayallerimin fazlası vardı elimde... Asker olmak, aile olmak... Geçmişi tekrar yazmak... Pişman olup, keşke dememek...

(18+ cinsellik ve şiddet içerir.) Başımızın üstünde ki elçilik binasının içinde bir ses yankılandı. "Şuandan itibaren; Onun tek bir saç teline zarar gelirse, sizden başlayarak tüm ülkenizi kana boğarım." Kalın erkeksi sert ses, kaya kadar keskin bir gerçeklik. Gökyüzünde ki bulutlar kadar haşin, fırtına gibi merhametsizdi. Nişanlım buradaydı. "Oraya geldiğimde, çok değil sadece bir kez canının yandığını söylerse, geriye kalan her şeyinizi unutun." İnsanlar cennete gitmek için yaşar. Biz ise beraber kalabilmek için dünyada cehennemi yaratmıştık.

Elisa Yıldırım, erkek arkadaşı ve dostlarıyla çıkacağı tatilin heyecanı içindedir. Birkaç gün teknolojiden uzaklaşmanın, telefonun çekmediği ve internetin olmadığı bir dağ evinde sevdikleriyle vakit geçirmenin ona iyi geleceğini düşünmektedir. Ancak şiddetle yağan kar geri dönüş yollarını tıkadığında ve birbirlerini çok seven bu insanların arasında ihanet kol gezmeye başladığında işler içinden çıkılmaz bir hâl alır. Ve sonra, genç kadın soğuk bir aralık gecesi korkunç bir cinayete tanıklık eder ve kendini bir anda hayatta kalma mücadelesinin ortasında bulur. Gölgelerin arasına gizlenen gerçekse görünenden çok daha zalim olacaktır. * Sadece birkaç saat önce birini öldürdüğüne gözlerimle tanıklık ettiğim bu adamdan her şeyi yapmasını beklerdim, ondan her şeyi duymayı beklerdim. Ancak o yine de beni şaşırttı. "Merhaba." Gözlerimi kırpıştırmadan edemedim. "Merhaba."

"Bana insanları nasıl bu kadar kolay öldürdüğümü sormuştun, hatırlıyor musun Günbatımı?" hatırlıyordu. Onunla geçirdiği her saniyeyi beynine işlerken sorduğu bu basit soruyu hatırlıyordu. "Onların bana yaptıklarını gözlerimin önüne getiriyorum. Ardından diğer insanlara yaptıkları günahlarını. Eğer birini öldürmek istiyorsan," dudaklarını kadının kulağına yasladı. Sıcak nefesi artık her taraftaydı. "Günahlarını hatırlamak zorundasın, Günbatımı." "Neden?" kulaklarına sürtünen dudaklarından gülümsediğini anlamıştı. Onu ne zaman görse gülümsüyor olurdu zaten. "O zaman kendimi bir günahkar değil de bir kurtarıcı gibi görüyorum. Senin dediğin gibi, Tanrı tarafından görevlendirilmiş bir Azrail." "Kendine Azrail demeyi kes!" vurmamak için uzatmak istiyordu. Kavga edelim de unutalım istiyordu. Karşılarında ona yalvararak bakan erkeği görmezden gelerek birbirlerine bağırmalarını istiyordu. "Diğerlerinin değil, senin Azrail'inim. Unutma Günbatımı." belindeki eli sıklaştı. "Şimdi vur onu, Günbatımı." Tetiği çekti. Artık o da günahkardı. Gözlerinin önünden geçen anılarının ardından karşısındaki beden yavaşça yere düştü. Göğsünden akan kan yerde küçük bir göl oluşturdu. "Bu onu öldürmez, Günbatımı." kulaklarında yankılanan diğer sözleri. Ardından kulaklarını her duyduğunda tıkamak istediği ses tekrar yankılandı. Yerde yatan beden hareketlendi. O anda bedenini saran el çekildi. Cesedin önüne yığılan bedeniyle elindeki silahı sıkı sıkı tuttu. "Cehennemine hoş geldin, Günbatımı."