-hikayedeki kişiler,kurumlar,olaylar ve askeri terimler hayal ürünüdür. Gerçekle bağlantısı bulunmamakla beraber kurgudan ibarettir- Filmlerde izlediğimde asla yaşamayacağım şeyi ilk görüşte aşk olarak tasvir ederdim. Şimdi ise hayattan bir ders daha çıkarmıştım. Asla,asla deme. Çünkü nasip öyle bir şeydi ki ilki sonu yoktu. Eğer gönülleri bir muhabbete bağladıysa görmeden bile sevebilirdin. Sesini duymadan,gözlerine bakmadan,dokunmadan. Beklerdin. Ne pahasına olursa olsun beklerdin. Geleceği belli olmayanı beklemek hangi yürek dayanırdı ki? Gönlünü bir askere kaptırmış yürek dayanırdı. Çünkü hayatı ve sevgisi beklemekten ibaretti. Bekleyecektim. Ebedi bekleyiş olsa bile sadakatim sabrıma galip gelecekti. Döndüğüne gözlerine bakıp tek bir kelime kullanacaktım "sensedim"...

İmanboy mu ~ ne baktın bilader kitaplarının devamıdır. Öncelikle yukarıda ki kitapları okumanız sizin için bu kitabı daha açıklayıcı kılar İki yazar karakterlerimizi birbirimizin kitabına konuk olarak kattığımız'da bu kadar sevileceklerini tahmin etmemiştik. Ama iyiki sevildi, bizde çok sevdik Ve bizde kalemlerimizi birleştirip sizlere ortak bir kitap yazmaya karar verdik. . Bu kitapta bol bol Selimin şakalarını,Yiğitin babacan tavırlarını, Yiğitin Selimle dalga geçmelerini, Mihra ve Aselin muhteşem dostluğunu göreceksiniz :) Tabiki bunların yanı sıra bebekliklerini gözlerimiz dolu dolu okuduğumuz çocuklar ın artık birer yetişkin olduğunu ve kendi hayatlarını kurduklarını görücez. Biz şimdiden çok heyecanlıyız Eminim sizde öylesinizdir O zamann sizi Takdir-i ilahi evreni ile baş başa bırakıyoruzz Keyifli ve bol kahkahalı okumalar:)

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Bir yangının hikâyesi. Yangının gözyaşlarının...

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤