Eylül, çizdiği mutlu aile tablolarında kendine bir yer ararken, onu boğan dikenlerin bedenini ele geçirdiğinin farkında değildir. O, gerçeklerinin mahkûmuydu. 14 yıl boyunca, tablosunun ünü yüzünden uyutulmuş; karanlık gecelerde gökyüzüne bakma cesaretini ruhundan ayırmışlardı. Yılların ardından onu uyandıran bir umut vardı: Savaş Çakır. Savaş Çakır, yasadışı toplulukların peşine düşmüş bir örgütün gölge yöneticisidir. Yıllarca farklı geçmişlerin izini sürmüş ve acıları, onu Eylül'ün gerçeklerine sürüklemiştir. Savaşa tutunan Eylül için intikam almak, tek özgürlüğüdür. Geçmişin gizlediği ölümler, gerçekleri hatıralardan sildiğinde, unutulanlar yeniden hatırlanacaktır. "Gerçekler acı verir." Gerçeklerin verdiği acı, yaşanmaya mahkûmdur.

Baharın sıcağında iliklerine kadar üşüdüğün oldu mu hiç? Tam her şey yoluna giriyor derken, aniden bastıran bir ayazın soluğunu kesmesi gibi... İşte onların hikâyesi de böyleydi. Lina, ailesini bir depremde kaybettiğinde, hayat ona sert bir kış gibi çarpmıştı. Yetimliğin soğuk tenini küçük yaşta öğrenmiş, yaralarını kendi sarmayı ezberlemişti. Ve sonra Yunus Emre... Kendi içinde fırtınalar koparan, annesinin ölümünü omuzlarına yük gibi alıp babasının sevgisizliğiyle donmuş bir çocuk... Onlar, bir ortaokul bahçesinde birbirlerinin yaralarına merhem oldular. Dost oldular. Sonra kalpleri onları daha derin bir bağa sürükledi. Ama bazı hikâyeler mutlu sonlara ulaşmaz. Yunus Emre, en büyük korkusuyla yüzleşemedi. Lina'yı ardında bırakıp gittiğinde, baharın ortasında zemheri gibi çöktü onun dünyasına. Ve yıllar sonra döndüğünde, Lina'nın gözleri artık başka bir adamı arıyordu. Onu unuttuğunu, geçmişin izlerinin silindiğini sandı. Ama bazı aşklar, tenin değil, ruhun en derin köşelerinde saklanır. Şimdi geçmişin gölgesi üzerlerine çökerken, Lina ve Yunus Emre yeniden karşı karşıya. Ama bu kez zaman, onların en büyük düşmanı. Unutulmuş duygular küllerinden doğarken, Lina sevmekten mi yoksa yeniden yanmaktan mı korkacak? Ve Yunus Emre... Zamana ve kadere karşı koyup, kaybettiği her şeyi geri alabilecek mi? "Bazı ayrılıklar, bir mevsimi değil, bir ömrü kışa çevirir. Peki, baharda gelen zemheri geçer mi?"

Sene 2025'i gösterdiğinde bu nesilde yaşayan genç insanların korkusu gitgide gün yüzüne çıkmaya başlamıştı. Yıllardır bir gerçekle yüzleşmeye çalışıyor, bunu kabullenmeye çalışıyorlardı. Geçiş döneminden beri, insanlığın vâr oluşundan mütevellit bilinen bir gerçek vardı. Bunun ise bilinmeyen bir gerçek olduğuydu. İnsanlar belli bir yaşa geldiklerinde kendilerini oldukları cinsiyetinin tersinde buluyordu. Kadın iken erkek, erkek iken kadın oluyorlardı. Ancak bunun sebebini öğrenemiyorlardı. Bilim insanları araştırsa da öğrenilmiyor, bir Tanrı vasıtasıyla olduğu düşünülüyordu. Kadınlar erkekleri, erkekler kadınları anlamaya başlamıştı. Ortadaki ataerkil ve anaerkil kavramı ortadan kalkmıştı. Öğrenmeye çalıştığımız şey şu: Gerçekten de bir Tanrı vasıtasıyla mı oluyordu bütün bunlar? Saye, dört erkek arasında bir çıkmaz sokağın içerisindeyken, aşkını, işini, hayatta kalma şansını ve dostluğunu bulmaya çalışacak.