"Ey kahraman Türk kadını! Sen yerlerde sürünmeye değil,omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın." -Gazi Mustafa Kemal Atatürk

"Yaşanılan kötü günler gelecek olan güzel günlerin habercisidir" derler. Peki ya öyle mi? 22 yıldır yalnızlığın ruhuma işlemiş olduğu bu kötü ve acımasız dünya, bana daha da kötü günler yaşatırken gelecekteki güzel günlerimin planını yapıyor muydu? Gözlerimizi açtığımızdan ebediyen kapatacağımız güne kadar olan süreçe verdiğimiz isim olan "Hayat" bu kadar adaletli miydi? Ben, sen, biz, hepimiz bir savaşın içindeyiz. İçimizde verdiğimiz savaşlardan tutmuş gerçek savaşlara ve hayatta kalmaya çalışmak için verdiğimiz savaşa kadar...Sadece bazılarımızın savaşı daha büyük, daha gerçek ve daha acıdır... Ben Gece. Sadece Gece. İsmim ruhumun aynası... 22 yıldır ruhumla olan savaşım bir gün daha büyük bir hal aldı ve ben gerçek bir savaşın içine düştüm. Burada her şey gerçekti. Ölümler vardı, acılar vardı, tarifi zor hisler vardı... Burada "Hayat" dediğimiz tiyatronun "Sahne arkası" vardı...

(16.05.2024 düzenlemesi, bu kurgu ÖLÜMLE BAŞ BAŞA'NIN eski bölümlerine aittir. Yeni bölümlere profilimden ulaşabilirsiniz) İmdat çığlıklarımı duyan yoktu. Çırpınışlarımı gören yoktu. Onun gözleri. Onun sözleri. Her gelişinde canımı daha çok yakıyordu. Haftalardır... Haftalardır durmadan devam eden bu olay beni çok yıpratmıştı. Karşılık vermem gerekiyordu. Bana bunu öğretmişlerdi. Ama onun gözleri, sözleri üstümdeyken bunu yapmam imkansızdı. "Beyaz bak ben geldim." Gelmişti. Gene gelmişti. Eli yüzü kapalıydı tek gördüğüm o korkunç mavi gözleriydi. Gözlerinin rengi beni çok korkutuyordu. O kadar açıktı ki mavileri korkmamak elde değildi. "Hadi ama gülümsemen lazım." Benden gülmemi bekliyordu. Bir o kadar boş ve onu umursamadığıma dair attığım bakışlar, hoşuna gitmemişe benziyordu. "Gülmüyor musun sen şimdi?" düz bakışlarım ile başımı iki yana salladım. Kendimi ilk defa bu kadar çaresiz ve bir o kadar savunmasız hissediyordum. Ben Armin Tan, ben kırmızıların bir tanecik Beyazı kendimi ilk defa bu kadar aciz, bu kadar savunmasız hissederken bir o kadar da kendime kırgındım. Yazılan tüm bölümlerde geçerli olmak üzere; Bölümlerde adı geçen kurum ve kuruluşlar gerçek hayattan esinlenmedir ve hikayenin tamamı yazarın hayal gücüne dayanmaktadır. Kitabın gerçek kurum ve kuruluşlarla bir ilgi ve alakası yoktur. Platformda ÖLÜMLE BAŞ BAŞA adındaki kurgu olup, alıntılama, izinsiz kullanma gibi olaylar sonunda adli işlem başlatılacaktır. Kitap ve bölümlerin tamamı DURU TAŞKULAK'A aittir.

asel daha 2 yaşındayken ailesinden kaçırılmış ve teröritlerin eline verilmiştir 2yaşından 5 yaşına kadar işkence görmüş beş yaşında ise albay murat bir operasyonda bulmuşlar asenayı araştırmaya çalışsalarda ellerinde sadece ismi veyaşı varken çok zordur birde üstüne üstlük teroristler aselin geçmişini sidikleri için aselin bilgilerine ulaşılamamış ... asel:hahaha beni güldürme çakır! bana 1 yıldır işkence yapıyorsun hala benden bilgi alabilmek için beni öldürmekle tehtit ediyorsun gerçekten çok komik !

Askerler Anlatıyor:Askerlik Günlerinden Unutamadıkları

Dağlardaki sessizlik hainleri ürpertiyordu. O hainler yiğitlerimizi gördükleri her an her saniye göz bebeklerine kadar ürpermeye yemin etmişçesine titriyorlardı. Mehmetçikler yaralı ve çaresizdi. Ve kadın kükrercesine konuştu; Ey Türk askeri, titre ve kendine dön! Üstte mavi gök çökmedikçe , altta yağız yer delinmedikçe. Kim bozabilir senin ilini ve töreni!! Bölünmez, Bölemezler! Bu vatanı bölemesinler diye toprağımızı şehit kanıyla ıslatıp birbirine yapıştırdık. Biz çaresiz görünürsek düşman sevinir! Biz çaresiz olamayız. Hepimiz birer Türk Bayrağıyız. Bayrağı lekelemeyin, kirletmeyin yere düşürmeyin!! KENDİNİZE GELİN ÇOCUKLAR DAHA YENİ BAŞLADIK! Ben Kıdemli Üsteğmen Hilal Hüma YALÇIN. Sizin, OĞUZLAR timinin komutanı ve bir Türk olduğum sürece düşmanlara karşı çaresiz olmak yok!!

Kimsenin bilmediği o hayatlar. Gerektiğinde ölmek ve masumları yaşatmak için adanmış hayatlar. Ölmekten şeref duyanların,geberip gitmek için bir taraflarını yırtan soysuzlarla olan mücadelesi. Anadan,babadan yârdan geçen ''KAHRAMAN''ların hikayesi

8 yaşındayken babasını ve kardeşini kaybettikten sonra kendini vatanına adayan özel kuvvetler mensubu.

"Nasılsın asker" dedi albay Allah'tan rütbemi söylememişti "Sağolun komutanım iyim" dedim " Seni bekliyoruz asker biran önce Ankara'da olunuz emrimdir." "Emredersiniz komutanım" dedim ne dediğini anlamıştım.

binbaşı Asel alaca.. Namı değer KARTAL.. Yıllarca dağlarda yaşamış genç ama güçlü bir kadın.. Onca yılı, çocukluğu yalan olan kadın.. yıllar sonra öğrendiği gerçekler onu derinden üzsede dışa yansıtmayan, sert ve soğuk asker.. Hadi Aselin yalan hayatını beraber okuyalım.. başlama tarihi: 13.12.2022