Zamanda yapılan bir yolculukta kendisini 1920'lerde bulan Ahsa, kendisi gibi zamanda yolculuk yapan Karan ile tanışır. "Dağınıklığa tahammülün yok resmen Ahsa. Benimde takıntılarım var biliyor musun?" Başparmağı gözümün kenarını okşamıştı. "Şurada bir benin var, gözümü alıp alıp duruyor. Diğer tarafta da olsaydı keşke hiç simetrik değil." Sonra dudağımın kenarına indirdi parmağını. "Bak üst dudağın da alt dudağına göre çok dolgun! Tüh!" Gözlerim kendiliğinden büyürken elimle göğsüne vurdum. Yetmedi bir kez de omzuna vurdum. "Sen sapıksın! Valla sapıksın!" "Ben olanı söylüyorum? Sen benim dağınık olduğumu vurgularken sorun yok ama ben söyleyince sapık oluyorum. Sanki seni tutup öptük, hemen sapık ilan ettin bizi." "Hele bir yap gözlerini oyarım senin." diyince gülüşü büyüdü. Ben odaya girdiğimde ne kadar da solgundu oysa yüzü. Ahsa'nın zamana yolculuğunda geçmişle yüzleştiği kitabıma hoş geldinizzz.

~•~•🤍~•~•🤍~•~•🤍~•~•🤍~•~•🤍~•~ Beril, sıradan bir hayatın içinde sakinliğini korumaya çalışan bir kadındı... ta ki hayatına karanlık geçmişiyle bilinen Berk girene kadar. Bir gün, bir imza - ve bir anda her şey değişti. Aşk, nefret, güven ve ihanetten örülmüş bir dünyanın tam ortasında buldu kendini. Berk, göründüğü kadar soğuk, suskun ve uzak bir adam değildi. O, geçmişinde gömülü kalmış sırların taşıyıcısıydı. Beril'in hayatına girişi kaderin bir oyunu değil, hesaplanmış bir başlangıçtı. Ama zamanla o hesaplar yerini gerçek duygulara, ve duygular yerini yıkıcı bir sevdaya bıraktı. Rüzgar doğduğunda her şeyin değişeceği sanıldı - ama bazı yaralar çocuk gülüşleriyle bile kapanmazdı. Aralarındaki sevgi büyüdükçe, geçmişin gölgeleri de büyüdü. Ve artık sadece ikisi değil; Murat, Hira, Arda ve Ahu'nun da kaderleri bu hikâyenin içine düştü. İhanet, aşk, pişmanlık ve sessiz bir savaş... Birbirine tutunmaya çalışan yüreklerin hikayesi. Her bölümde biraz daha dağılırlar, her ayrılışta biraz daha severler, ve her "bir gün"de, biraz daha geç kalırlar. Çünkü bazen aşk, sadece sevmek değil... kaybederken bile onun için yanabilmektir.

"Ackermanlar'ı öldüremezsin... Onlar zaten ölü doğarlar." * Bir Attack on Titan Polisiye AU 'dur. ACKERMANS kitabının devam hikayesidir. Keyifli Okumalar...

Savaşın sonunu ölüler görür... Kitap Tekrardan düzene alınacak Kapak tasarımı için ( @julsdesings ) çok teşekkür ederim. Savaşın sonunu ölüler görür... " burası bir savaş okulu sizi buraya eğitmek için getirdik. Diğer insanlarda eğitilecek ve her bir gurubun başında bir eğitmen var. Bende bu gurubun eğitmeniyim. Ve buranın kurucusu" dediğinde ağzımı açıp konuşacaktım ki devam etti " yaklaşık altı ay gibi belki daha az bir süre gibi eğitileceksiniz ben sizi eğiticem. Büyük bir savaş olucak ve onun için önceden hazırlığımızı yapıyoruz Bizim için sizin için diğer insanlar için dünya için. Burayı ele geçirmek isteyen başka savaşçılar var. Ve sizi eğiticem sizde savaşıp bunu engelleyeceksiniz" dedi bakışlarını diyerlerinde gezdirdi en son bana baktı bana daha uzun baktı. Geri çekilip bakışlarını benden ayırdı" daha fazla soru istemiyorum zaten yakında neyin ne olduğunu anlayacaksanız" dedi bana baktı " kaçmak gibi, burdan kurtulmak gibi boş işlere kalkışmayın çünkü bu imkansız ve bunun da çok güzel bir cezası var güzel ve bence bu güzel cezayı görmek istemezsiniz" dedi düz bir sesle gıcık şey " şimdi sizde bir birinizi tanıyın ve hiç bir şekilde bir aksilik istemiyorum tanıştığınızda. İlk eğitime başlayacağız size sadece yarım saatte veriyorum " dedi bir kaç adım atı ki ben olduğum yerden kalktım "bence sizi de tanısak iyi olur " dediğimde durdu ama hala arkası bana dönüktü" sonuçta bizi eğiten adamı tanımaya hakımız var" ((((( Deney , bilim , zombi , aşk. Ölüm )))))) İRTİHAL : ölüm demek ( çok aksiyonlu bir kitap özellikle ikinci kitapta çok var ) ( ful aksiyon )

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

Bu hikaye Hepimiz Gökyüzü Olmak İstedik serisinin ara sahnelerinden alıntılar içerir. Kitapta olmayacak yazar taslaklarıdır. Serinin ilk iki kitabını okumadıysanız spoiler barındırır.

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Türkiye'nin en ünlü seri katili x ve işlediği cinayetlere şahit olacaksınız. Şiddet, kan, vahşet, ölüm, tecavüz içerir