Doğrulup tekrar kameraya baktığımda ise bir süre konuşmamıştı. Beni izliyordu. Başını hafif yana eğmişti ve benimle dalga geçmeye devam ediyordu. "Şimdi..." dedi ve hareket edip öne doğru eğildi. Dirseklerini dizlerine koymuştu. Kasları tişörtünden dışarı fırlayacak kadar belirginleşmiş ve yine genç bir vücudu andırırcasına izlenim vermişti. "Otur." Dediğini yapıp tekrar koltuğa oturdum. Karşımda açmış olduğum bilgisayarımın kamerasında geniş ekran onu izlemekten başka bir şey yapamıyordum. "Dizlerini kır ve ayaklarını koltuğun üzerine koy!" Bütün bedenim gerginliği ile acımaya başlarken dediklerini yaptım. Bacaklarımı birbirine yapıştırıp ona bir ayrıntı vermek istemezken korktuğum şeyi söyledi. "Bacaklarını iki yanına aç!" Tırnaklarımı avuç içime yerleştirirken yanağımdan bir damla yavaşça süzüldü ama dediğine uyup iki yana açtım ve ona bunca senedir kendime bile sakladığım ayrıntıyı bütün açıklığıyla sundum. İç çamaşırımla olabilirdim ama şu anda bulunduğum durum kesinlikle olağan değildi. Bekledi. Arkasına yaslandı ve beni izledi. Nefes alış verişinden başka bir şey duyamıyordum. Normal alıyordu ve benden etkilenmediği barizdi. Ama istedikleri beni utandırmaktan başka amaç içermiyordu. "Şimdi..." Başını hafif yana yatırdı. Palyaço suratı o kadar korkunç ve gaddar duruyordu ki içten içe dudağımı ısırıp vereceği emri bekledim. "Sağ elini iç çamaşırının içerisine sok ve kendini okşamaya başla."

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.

Kendi geliştirdiği bir uygulama sayesinde insanlara ulaşıp para karşılığında her türlü işi yapan, bu sayede şehir efsanesine dönüşen MK'nın yeni işi ünlü iş insanı Alaz Demiray'ın iş dünyasında yaptığı tüm yolsuzlukları ortaya çıkarmaktır..

Tamamlandı MaaşıYatırmayanAdam: Ne? Siz: Ne için yazdığımı unuttum ben. Siz: İsmini görünce hatırladım. Siz: Maaşları yatırsana amk 04.02.2022 #kurguolmayan1 #romantizm1 #genelkurgu1 #mizah1 #gençkızedebiyatı1 #komik1 #kurgu1 #aşk1 #gizem1 #aksiyon1 #texting1 #gençkurgu1 #anonim1 #kısahikaye

Yüzümdeki kar maskesinden dolayı görmeyeceğini bilsem de tek kaşımı kaldırdım. "Niye beni kaybetmek istemiyormuşsun? Yoksa elinde şantaj yapıp kullanabileceğin kimse kalmadı mı?" Cümlemi bitirir bitirmez kafamı araba camından çıkarıp arkamızdaki polis arabasına bir el daha ateş ettim. "Ne kadar dramatiksin. Ama aynı zamanda ironik." Mermilerimin bitmesiyle tekrar arabanın içine girdim. Torpido gözünü açıp içinden mermileri aldım. Hızlıca şarjörü değiştirirken laf yetiştirmeyi de ihmal etmiyordum. "İroni yapmayı severim. Sen de sorulardan kaçmayı seversin galiba? Sorduğum soruya cevap vermediğin ilk an değil bu." Şarjörü yenilediğimde tekrar kafamı çıkarıp ateş etmeye devam ettim. "Seni kaybetmek istemiyorum." Direksiyonu aniden sağa kırmasıyla dengemi kaybedip geri koltuğa yapıştım. Sinirle kafamı ona çevirdim. Yüzündeki kar maskesine rağmen içinde bulunduğumuz şu durumdan fazlasıyla eğlendiğini hissedebiliyordum. "Çünkü iyi bir müzik bulmak hiç de kolay değil dedektif." | Kitapta şarkı sözlerine yer verilmiştir! |

"Otobüs taksi biip biiip." Grubuna eklendiniz. 051**: noluyor? 050**SABAHTAN BERİ 050**:OTOBÜS KAMYON TIRAKTÖR 050**:BİİİP BİİİİİİİP 050**:DEMEKTEN ÖLDÜM. 058**: Ana yazık lan HAJKSWPSŞQĞĞ 051**: HAHAHQJQLAPQĞSĞQĞA 053**: HQJWPWĞQĞA ENAYİ 050**: Tahir bir şey yazsana amk zırt pırt numara değişmenden bıktım ama genede ekledim bak seni 053**: Birde yanlış numara çıkıyormuş 051**: Ulan rezil oluruz ha 050**: TAHİR SENSİN DİMİ KARDEŞİM???????!!!! Siz: Üzgünüm,Tahir değilim yanlış kişi. Her şey bu gruba eklenmemle başlamıştı ilerde gruptaki kişilerin hayatımın bir parçası olacağını nereden bilebilirdim ki?

Kurbanını gölgesindeki işarete göre seçen bir katil. Aksel şehrinde insanlar kaybolmaya ve cinayetler işlenmeye başlanmıştı. Bu olaylara dair yürütülen tek tahmin aynı kişi tarafından yapılıyor olmasıydı. Doğa bozulan düzeni eski haline getirebilmek için ruhlarındaki izlere göre beş kişiye özel güçler verdi. Şimdi bu beş çocuk Aksel Lisesine gelecekler, aynı anda hem kendi kimliklerini gizleyip normal insanlar gibi davranacaklar hem de suçluyu bulmaya çalışacaklardı. Ancak güçler beş çocukla sınırlı kalmadı... Aksel şehrine hoş geldin. Unutma ki güvenebileceğin tek şey gölgen, ona da çok güvenme.

Abi operasyonunu resmi bir şekilde başlatıyorum. Artık onların gerçek ailem olduğunu biliyordum. Önce gizlice içlerine girecek, onları tanımaya çalışacaktım. Eğer gerçekten onları kendime yakın hissedersem de gerçekleri söylecektim.

Eva Johnson sıradan bir lise öğrencisi iken bir anda anlam veremediği olaylarla karşılaşır. Yazıları okuyamaması ve eşyaların ona doğru uçması ile kafayı yediğini düşünür. Fakat bir gün bir genç karşısına çıkar ve kendisinin yalnız olmadığını söyler. Eva kendisi gibi özel yeteneklere sahip gençlerin bulunduğu bir akademiye taşınır ve burada ise hiç beklenmedik yeteneklerini keşfeder. Aslında bu yeteneklerinin onu sonunu getireceğinden habersizdir. 7 seçilmişin var olması gerekirken kendisi 8. olarak aralarına katılır. Peki bu onun için neleri beraberinde getirir? İşte sizlere bunu anlatan sürükleyici bir hikayeye davet ediyorum. Şimdiden keyifli okumalar... *Kitabın devamı ile birleşik olduğundan bölüm sayısı fazladır* Temmuz ayı boyunca Bilim Kurgu #7 - #10 Ağustos ayı boyunca Bilim Kurgu #5 Eylül ayı boyunca Bilim Kurgu #1 © Tüm hakları saklıdır © PERVİN ÇALIŞKAN