Keşke tersi olabilseydi! Keşke her zaman genç kalacak olan ben olsaydım da portrem yaşlansaydı! Bunun için... bunun için her şeyi verirdim!" Özellikle bir genç adamın büyümesini, eğitimini, gelişimini, kendini ve inançlarını keşfetmesini işleyen Dorian Gray'in Portresi için Oscar Wilde, 'bir ruhun hikayesi' demişti. 1891'de ilk basıldığında ahlaksızlığı yücelttiği gerekçesiyle büyük tepki çeken romanın baş kişileri olan Lord Henry ile Dorian'ın karşılıklı etkileşimleri, Dorian'ın kendini giderek kötüye, şeytani olana, hazcılığa adaması kitabın eksenini oluşturuyor. Son derece saf ve yakışıklı Dorian'daki değişim, Lord Henry'nin sözleriyle ve Dorian'ın kendi portresinde kendi güzelliğini keşfetmesiyle başlar. Lord Henry'nin etkisiyle kötülüğün ve zevkin çekimine kapılan, dünyada gençlik ve güzellikten önemli bir şey olmadığına inanan Dorian için heyecan, kötülükte ve günahtadır; iyilik ve erdemse sıkıcıdır, edilgendir. İyiliği temsil eden Basil'in Dorian'a duyduğu saf tutkuda eşcinsellik öğeleri açıkça hissedilir. Dorian'ın büyük sırrını, portredeki değişimi gören yalnızca Basil olur. Portreye odaklanan, sonsuz gençlik karşısında ruhunu satan ve ruhunun ölmüş olmasından korkan Dorian için kurtuluş var mıdır? Ve Oscar Wilde'ın dediği gibi, herkes Dorian Gray'da kendi günahını mı görecektir?

İntikam sadece bir kelime değildi onun için , bütün hayatıydı... 19 YIL ÖNCE "Efsaneye göre kral Ivan'ın ülkesi Linastra'nin 13. prensesi olağanüstü güçlere sahip olacak" En başlarda kimse inanmamisti aslında ama bunun doğru olduğu çok belliydi.Prensesin doğduğu gün güneş tutulması oldu.Hava olayları halk için çok önemliydi. Güneş tutulması iyi şans getirirken ay tutulması kötüye işaretti. Küçük prenses 1 yaşına girdiği gün ay tutulması oldu. Sabah olduğunda saray kraliçe Layana'nın çığlıkları ve öfke dolu küfürleri ile inledi.Birkaç dakika içinde birçok muhafız ve kraliyet ailesi Kraliçe Layana'nın biraz gerisinde duruyordu. "Layana hayatım sakin ol,ne oldu anlat bana" Kral kraliçeye adım adım yaklaşmaya başladı. "IVAN BEBEĞİM YOK! KAÇIRMIŞLAR!" Artık sadece kraliçe sinir krizi geçirmiyordu.Sarayin her bir noktasına yayılmıştı gerginlik dalgası.Kral köpürüyordu.Ama sarayda sesini çıkaran yoktu fakat bu sadece fırtına öncesi sessizlikti.Bunun altinda Ostiria ülkesinin olduğunu herkes biliyordu ve bunun tek bir açıklaması olabilirdi. Uzun sürenin ardından gerçekleştirilecek büyük bir SAVAŞ ! 🌙 Bu kabus değildi . Kabusum gerçekleşiyordu. 4 ağaç, her bir ağaçta 4 kör düğümle bağlı 4 tane Linastralı. Ben ikinci sıradaydım. O igrendigim sesi duydum,kralın sesi "Başlıyoruz, ilk kim ister?" Siyah saçlı prens sırıtarak öne çıktı. Yayına oku geçirdi. Bıraktığında yanımdaki ihtiyarın alnında bir ok saplıydı. Çığlığım bütün meydanı kapladı . O sırada kimsenin beklemediği bişey oldu. Karanlık göğü kaplayan yoğun bulutlar bir anda dağıldı ve dolunay göründü. En az ayın ışığı kadar parlak bir ışığa bürünmüş silüet yavaş yavaş yeryüzüne indi. "Ah Amaris, sence artık seni korumayı bırakmalı mıyım? Bence yerimi devralmak istersin ,öyle değil mi?"

Romanın tamamı