Gözlerimi kapatıyorum, Bir deniz düşlüyorum masmavi, tıpkı gözlerin, Bir güneşli hava var düşümde,hafif bir meltem esiyor, Elimde bir el, yanımda sen... Biliyordum. Bu aşkta karşılık yoktu, umut yoktu! Ama seni sevmek yeterdi. Sesini duymak, gözlerine bakmak yeterdi, sen bana yeterdin... Öğretmenime aşık olmak ne kadar doğruydu? Platonik bir aşk hikayesinden başka bir şey değildi benimkisi! Ve böyle olması sinirlerimi bozuyordu. O anda sesini işittim kulaklarımda, "Gece, sen çözer misin soruyu?" Bu duyduğum en güzel sesti...

Hikayenin bu güzel kapak fotoğrafı için milanooo28 ' e çok teşekkürler.