"Ulan bari Polat de." dedi. Sesi yalvarır gibi çıkmış gözleri beklentiyle doluydu. "Mirza demiyorsan deme ama en azından Polat de." "Sen yengeye Elif diyor musun?" dedim alayla bir dizinin repliğine gönderme yaparak. "Sen Polat de. Gerekirse dünyadaki tüm kadınlara Elif diye seslenirim." dedi. Yayınlama tarihi: 01.05.2023

SINIRDA SERİSİ I Bu kitap kısa bir asker kurgusudur. İki askerin evlilik hayatını anlatan, geçmiş ve şimdiki zamandan oluşan bir hikâyedir.

Sene 1992, ülke sağ ve sol çatışmasının izlerini hâlâ taşıyorken henüz yoluna girmiş bir düzen yoktur. Bu çatışmanın içerisinde aynı evde doğup büyümüş olan Firuze ve Ecevit birbirlerinin tek ve en sevdiği oyun arkadaşıdır. Yetişkinlerin kavgalarının ötesinde, boya kalemleri ve oyunlarıyla büyüyen iki çocuğun doğarken beraber yazılan hikayeleri; bir doğum gününde sert bir silgiyle silinir, hiç var olmamış gibi koparlar birbirlerinden. Silgi yazıyı siler, kağıdı hırpalar ve Ecevit bir ailenin avucunun içinde yok edilir. Suçlar ve cezalar. Cezaları yalnızca suçlular mı çeker? Silgi yazıyı siler, leke bırakır ve Firuze en sevdiği oyun arkadaşını kaybeder. Suçlananlar ve cezalandırılanlar. Suçlular sadece yetişkinlerden mi çıkar? Firuze Akın ellerinde fırçalar, karşısında tablolarla yıllardır oyun arkadaşını beklemektedir. Seneler sonra aynı sayfa açılır, silgi de kalem de tek kişinin eline düşer. Ali Ecevit Tarhan, yazıp silmek için yok edildiği o yere geri döner. *** "Firuze sen benim çocukluğumsun," Gözleri derin bir şefkatle bana bakıyordu. Konuşan Ecevit'ti. Onu evvelden tanıyordum. Gözlerindeki şefkat avucunun içine düştü, un ufak edildi. "Firuze sen benim çocukluğumun katilisin," dedi acıyla, nefesini keskin bir bıçak kesti, o bıçağı ben tuttum sandım. Konuşan Ali Ecevit Tarhan'dı. Onu yeni tanıyordum.

-Bazı yaralar tende değil, kalpte açılır. Bazen bir kurşun değil, bir bakış vurur insanı. Unuttuğu eşyalarını almak için dağ evine tek başına dönen Liva Soyel, eve vardığında kapının önünde kurumuş kan izlerini görür ve kapının kilitli olmadığını fark eder. İçeride birilerinin olduğundan şüphe ederek eve girer ve kan izlerinin odasına doğru devam ettiğini görür. Geri dönüşü yoktu, artık eve girmişti ve ardından kapıyı kapamıştı. Odasının kapısı hafif aralıktı. Odaya yaklaştıkça kurumuş kanlar çoğalıyordu. Kapı açıldı ve görüş alanına, yatağında uzanan maskeli bir adam girdi. O an çığlık atarak telefonunu düşürdü. Ya her şey bu adamla birlikte mahvolacaktı ya da yeniden başlayacaktı. İlk yayınlanma tarihi: 1 Ağustos 2025

"Kalbin çağrısı, en derin denizlerin bile susturamayacağı bir fısıltıdır." Takıntı yapmış bir denizkızı ve her şeyden habersiz, normal bir inzivada olduğunu düşünen deniz subayı... Kalp yetmezliğinden dolayı görevden uzaklaştırılan deniz subayı Alp Sungur, kıyı evinde inzivaya çekilir. Deniz kenarında dolaştığı sırada, ormanın içinde onu izleyen kızı görür ve daha sonrasında tanışırlar... Liya Mauren, aslında yüzbaşıya aylardır takıntılı âşık bir denizkızıdır. Yüzbaşı, denizkızı olduğunu bilmediği kıza âşık olur. Liya, yüzbaşının geceleri evine girer, oyunlar oynar, onu her yerde takip eder; yanına yaklaşan her kızı kıskanır ve onlara zarar verir. Alp, gecenin uğursuz saatlerinde duyduğu sesle etrafta gezinirken, kayalıklarda oturan denizkızını görür; ancak onun Liya olduğunu anlayamaz. Bu denizkızı, masallarda anlatılanlardan daha korkunçtur. Sevdiği kadının bir denizkızı olduğunu öğrenince neler olacak? Aralarındaki sırlar bu aşka engel mi? Olmalı mı? --- BU İSİMDE YAZILMIŞ İLK KURGU/ESERDİR. Bu hikâye tamamen bana aittir ve ilk kez benim tarafımdan yazılmaktadır. Özgün bir eser olup, tüm hakları bana aittir. İzinsiz kopyalanması, paylaşılması veya başka platformlarda yayımlanması kesinlikle yasaktır. Bunları dikkate almayanlara ise gerekli işlemler yapılacaktır.

Kitabı tamamen düzenlemeye aldım. İlk on bölüm kısa olduğu için uzatıyorum, yazım ve mantık hatalarını da düzeltiyorum. Düzenleme süreci bittiğinde bölümleri yenilenmiş hâliyle paylaşacağım. Kitapların arasında kaybolmak, Firuze için bir kaçıştı. Düzenli raflar, sararmış sayfalar ve eski ciltlerin kokusu... Hepsi dış dünyanın gürültüsünü susturuyordu. Sessizlik alışkanlıktı onun için. Güvenli, tanıdık, kimsenin karışmadığı bir dünya. Ta ki, bir mesaj yanlış kişiye gidene kadar. Ve o kişi, kitapların aksine sessiz değildi. Tahir'in hayatı; gece kadar karanlık, kuralsız ve tehlikeyle örülmüştü. Bir kitap listesiyle başlayan bu tesadüf tanışma, ikisinin de kaderini yavaş yavaş silmeye başladı. Tozlu sayfalar açıldıkça, geçmişin karanlığı satır aralarına sızacaktı. 060625 🕯️

Öğretmenliğin ilk yılı yaramaz sınıfa denk gelen Fulya ve onun velisi Yüzbaşı Aslan _ Ben : tabiki . İlk olarak Dinçer durmuyor . Hayır yani bir insan bu kadar çok hiperaktif olur mu , gerçi bu artık hiperaktiflikten çıktı ama neyse. İkincisi olarak siz bu çocuğu neyle besliyorsunuz? Aslan : anlamadım? Ben : bu çocuk tuvalet kapısına kafa atıyor . Her ne veriyorsanız rica ederim kesin . Sonra ben uğraşıyorum. Hayır bir de çok tatlı Şerefsiz insan kızası gelmiyor. Yağcılığı da var ,maşallah tatlı dili . İnsan kolay kanıyor. Rica ederim bir şey diyin. Aslan: hocam siz ne yaşıyorsunuz sınıfta? ___________

Bir insanı tanımak uzun yıllar alır. Yanlış tanıdığını anlamak ise bir kaç saniye. Açelya canından çok sevdiği çocuğa zevkle bakıcılık yapıyordu taki patronunun eli kanlı bir mafya olduğunu öğrenene kadar. Açelya eskisi gibi rahat olabilecek mi ? Peki yeni farkına vardığı duygularına engel olabilecek mi ? En zoru da arada bir intikam meselesi varken ayakları üstünde durabilecek mi ?

"Sen benim en büyük şansımsın kadın" "Sen benim herşeyimsin adam"

Bu benim ilk kurgumdur. Okumanızı öneririm. İnşallah kitabı beğenirsiniz. ........ Ben Sedef Gaye. Çok ünlü aynı zamanda başarılı bir doktorum. Yeryüzünde ne kadar can kurtarsamda yeraltında can alan bir mafyayım. Ben Lavinya. Yeraltının kraliçesi, mafyaların başı. İsmimle bile tüm mafyaları tir tir titretecek güce sahip olan kişiyim. ............... "Ben Poyraz... Poyraz Akay." Eline bakakaldım. Poyraz... Bilmiyorum neden ama bu ismi çok sevdim. "Ben de Sedef Gaye Umut. Tanıştığıma memnun oldum Akay." "Bu zevk bana ait Umut." ........... Doktora baktığımda elinde bir zarf tutuyordu. Zarfı açıp okumaya başladı. "Sedef Gaye Umut ile Azat Kaya arasında %99.9999 DNA uyumu bulunmaktadır. Hastanemiz adına çok özür dilerim. Bunu yapanlar cezasız kalmayacak." Dediğinde tüm hayatım gözümün önünden geçti. Çocukluğumu kaybettim. Ben asla çocuk olmadım. Hıçkıra hıçkıra ağlamak istiyordum. Yaralarımın sızladığını hissettim ama kalbimin acısı kadar değildi.