Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Şimdiye kadar izlediğiz tüm çizgi filmlerin gerçek hikayeleri nasıl onlar anlatılmaktadır. Not: Kendi kurgumdur.

Sen üvey babayla yaşadın mı hiç? Annenin, üvey babanı tercih edip evden atması kadar kötü bir şey yaşadın mı ? Peki sonrasında hayatın düzelebilir mi ,inanıyor musun ?

Özel güç sadece kendimi oyalamamı sağlar. Asıl güç içinden geleni dışarıya vurabilmektir. Asıl güç insanın kalbinden geçeni karşısındakine sözler olmadan aktarabilmektir aslında cümle kurmak önemli değil sadece kalbinden gelenleri olduğu gibi yazman önemli olan , hatıralarım kalır aklımda sözler sözdür unutulur gider bazen sen ne kadar istemesen de herkes gibi gider bazıları haricinde tabi bazıları ise öyle bir kalır ki büyük bir iz bırakır insanda yani asıl güç hayatı yaşayabilme zorluklarıyla başa çıkabilmektir.