Sadece düşünün. Aptal bir psikopata aşıksınız. Peşinizde ise sizi delirtmeye niyetli bir seri katil var?

~Karanlıktan kim olduğunu çıkaramadığım birisi bana doğru geliyordu. O her yaklaşında kendimi geriye doğru çekip burdan çığlık atarak uzaklaşmak istiyordum ama o an olduğum yerde kalıp onun bana gelişini izlemekten başka birşey yapamıyordum. En sonunda yatağımın yanına gelip bana dokununca tam çığlık atacakken eliyle ağzımı kapatıp bunu yapmama engel oldu. Kulağıma doğru eğildiğinde nefesini ve sıcaklığını hissedebiliyordum. Elini çekip kısık bir sesle sana kendimi affettirmeye geldim deyişi ve ses tonundan o olduğunu anlamıştım. Kalbim o kadar hızlı atıyordu ki heran bayılabilirdim. Sonunda yüzünü bana dönüp ; affet beni bitanem affet sana bunu yapmak istemedim.

''Her şeyin başı merak'' derler, Eminim duymayanımız yoktur. Armağan'ın hayatı merak ile başlayan bir bağımlılık hikayesi değildi. Armağan'ın hayatı ''Eğer bu bir film olsaydı...'' cümlelerinden ibaretti. Ama bunun bir film olacağını nereden bilebilirdi?