Ben kozasında kelebek olmayı bekleyen bir tırtıl değildim. Ben olsam olsam bir güve olurdum. Etrafımı kemirip yok ediyordum. 13 kişilik bir masanın kayıp 13. Oyuncusunu bulmam gerekiyordu. İçimde Duru'dan kalan küçük kırıntılar lakin Lav'ın doğumunu engellemiyordu. Duru'nun hayatı bir iddia ile son buldu. Lav'ın doğumu annesinin tavanda sallanan bedeniyle başladı. Mert'in Duru sevgilisi Ali Asaf'ın Lav'ı... Emir Araf'ın hiç tanımadığı, Toprak ölü olan ruhuma sahip çıkar gibi yaşayan bedenimi sarmalamak istiyordu. Ben de öyle istiyordum lakin sayılı günlerime daha vardı. Daha bitmemiş takvim yapraklarım dökülmeyi bekliyordu. 21 Aralıkta kulağıma fısıldayan ilahi bir ses iyi ki doğdun Lav diyordu. İyi ki doğdun Lav! Duru can çekişirken Lav patlayan bir volkan dan savrulurcusuna etrafını yakıp küle çevirir gibi doğuyordu. Bilinmeyen bir savaş. Hesapta olmayan bir intikam. Bakalım kim kazanacak.

Normal bir mahalle aşkında abinin arkadaşı kıza aşık olur ve kızı aşkına inandırmak için elinden geleni yapar. Ya kız bu adamı sevmezse? Ya ona zorla dayatılan bu sevgiden kaçarsa? Abisinin arkadaşı hep peşinde olursa ne yapabilirdi ki? İşte tam da bu yüzden benim yaşadığım sıradan bir mahalle aşkı değildi, bu benim hayatımın köküyle değişmesine sebebiyet verecek gerçekçi bir dersti. Mahalle kültürüne başka bir bakış açıyla bakan bir kitap okumak istiyorsanız, kitaba bekleniyorsunuz💫

Sırf insanlar merak etsin ve okusun diye açıklama kısmına 18+ birşey yazmayacağım, Ve hikayemde 18+ çok azdır bunu dikkate alarak okuyun. *** "Gömleğinizi çıkarın lütfen" "Neden?" Genç kadının aralanan dudakları kocasının baskın sesi yüzünden geri kapandı. "Zarar gören yeri kaburgalarıysa, gömleğini kaldırır" diyerek ani çıkışını açıklayan Karatlı ifadesizce karısına bakıyordu. Doktor irice açtığı gözlerini Tamere çevirip ciddi bir ifadeye büründü. "Aslı Hanımın göğüs kısmında da bazı morluklar var...muane etmem gerek" Aslı'nın gözleri iki adam arasında mekik okurken kocasının lacivertlerinin anbean koyulaştığını farketti. Karatlı sinirle soluk verip koltuğa yerleştiğinde bu Aslı için bir nevi izindi. Gömleğin düğmelerini açıp üzerinden sıyırdı. Aynı gömleği reng sütyeni ile karşısında kaldığında Karatlı bu duruma daha fazla seyirci kalmayarak yerinden kalktı. "Giy üzerini!" Emrivaki sesi ve sert duruşuyla oldukca sinirli duran adama karşı gelmeyerek gömleği geri üzerine geçirdi. "Kremi ben sürerim Doktor. Sen kaburgalarına bak."

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

🦋 BİR DOĞU MASALI "Bazen bir kadın uğruna bu hale geldiğine inanamıyorum." buz gibi bir tonla konuşan abisinin sesiyle göz kapaklarını esaretle örttü Amer. O sadece bir kadın değildi. O aldığı her nefesti, yaşadığı her andı, yürüdüğü her yoldu, geçtiği her sokaktı kısacası o hayatının anlamıydı. Onsuz nasıl yaşanılır bilmiyordu bile ve bunu düşünmek dahi canını acıtıyordu öyle ki diri diri yanıyor gibiydi. "Onun adını duyduğunda bütün akan sular duruyor. Düşünerek hareket edemiyorsun." bakışları hırçın dalgalardayken başını olumsuzsa iki yana salladı. "...ama hata yapıyorsun Amer." Amer abisinin sözleri üzerine bir ceset kadar soğukça gülümsedi, buruk ve yıkık bir tebessümdü bu. "Amer kadınlar çok tehlikelidir." "...uğurlarına asırlarca savaşlar yapıldığını, saltanatlar yıkıldığını duymuştum ama çıplak gözle görmemiştim." Yüreğinde yangınlar yanan adam göz kapaklarını sıktı. Ve gözleri önüne bir film şeridi gibi Sozdar'ın siması belirdi. Gülümsüyordu, kendisine bakarak gülümsüyordu. Hayali bile aklını başından alacak kadar güzeldi. "Her geçen gün yıkılıyor, eriyorsun. Kendi saltanatını kendin yıkıyorsun." Amer yüzü silinen Sozdar'la kaşları çatıldı. Kalbine bir hançer saplanmıştı sanki. "Korkuyorum ki..." sıkıntılı bir nefesi verdi ve devam etti. "Kendi sonunu kendin getireceksin." Osman'ın son cümlesiyle gözlerini ağırca açtı ve katran karalarının karanlık geceye değmesine sebep oldu. Osman haklıydı çünkü üç hayatında sonunu başta saf bir sevgiyle başlayıp, elde edemedi her gün, her dakika takıntılı, kara bir sevdaya dönüşen Amer'in bu lanetli aşkı getirecekti. Bu kitapta genç bir hemşirenin kendisine saplantılı bir aşk besleyen adamdan kaçışını, özgürlüğü ve Karan'a olan aşkı uğruna verdiği mücadeleyi okuyacaksınız.

Yağmurlu ve sisli bir zamanı hatırlıyordu. Ruhunun ebedî çöküşlere meğer o an da tutulacağını bilemezdi. Hiç olmayacak birinden aşk itirafı aldığı gün kaderi değişmişti. Reddettiği adamın geri dönüp pes etmeyişini görünce içini korku kapladı kadının. Gaddar olduğu kadar, tüm tehlikeliliğiyle koca kasabada insanları diri diri gömdüğü kulaktan kulağa gezen kara topraktı o. Yavaş yavaş aşka kapıldıkça koca bir vaveylâ yayıldı. "Sana, aşığım.." ""Tüm hakları saklıdır."

Bir katilin pençeleri arasındayım ve o bir canavar. Cehennemin en dip köşelerinden yükselen vahşi bir iblis. Kaçsam bile saklanamayacağımı, şeytanı aldatamayacağımı söylüyor bana. Dişlerini biliyor, pençelerini avına geçirmek üzere hazırlanıyor; dikkati üzerimde, adımlarıma kadar sayıyor. Ve geliyor. Benim için. Ona ait olanı geri almak için. Drama #1 / 07.11.2023 Psikoloji #1 / 29.10.2023 - 25.06.2025 DİKKAT! Bu kitapta cinayet, cinsel istismar, psikolojik ve fiziksel şiddet gibi rahatsız edici olabilecek içerikler bulunmaktadır. Reşit olmayan okuyucular için kesinlikle uygun bir kitap değildir. - TAMAMLANDI -

Demir'in kollarından kurtulmak için çığlık çığlığa bağırıp ağlıyordum. Demir, benim sırtımı göğsüne yaslamış, kollarını belime dolamış ve sıkı sıkıya tutuyordu. Karşımdaki manzara beni bitme noktasına getirmişti. Tavandan sarkan zincirlere bağlı olan adam benim canımdı. Demir bana en büyük işkenceyi yapıyordu. Ateş... sevdiğim adam, iki kişinin ona yumruklar savurmasına direnmeye çalışıyordu. Ateş, Demir'in adamlarından ölesiye dayak yerken, ona gelen her darbe kalbimi söküyordu. "ATEŞ... ATEŞ SENİ SEVİYORUM. SENİ ÇOK SEVİYORUM SEVGİLİM. LÜTFEN DAYAN LÜTFEN! KURTULACAĞIZ." Diye bağırdım. Demir acımasız sözlerini kulaklarıma değdirdi. "Sen kurtulabileceğinize inanıyor musun Deva ha? Seni benim elimden kimse alamaz demiştim sana. Sen sadece benimsin! Bunu artık o beynine sokacaksın!" Ben debelenmeye devam ederken, yanaklarıma ulaşan göz yaşlarım tükenmek üzereydi. "Demir bırak Lütfen, ölecek bırak! Yalvarırım bırak onu, ne istersen yaparım. Ona zarar verme yalvarırım." Demir acımasızdı. Acımadı. Ne bana acıdı, ne de sevdiğim adama acıdı. Demir'in kulağıma tüy gibi değen nefesinden tiksindim. "Ne istersem yapar mısın Deva? Bu piç için kendinden vazgeçer misin?" dedi, dişlerinin arasından tıslayarak. Gözyaşlarım, hıçkırıklarım geceye şahit olurken, "Yaparım Allah'ın cezası, yaparım! Onun için kendimden bile vazgeçerim." Dedim. Çaresizdim. Demir ne isterse yapmak zorundaydım. Çünkü biliyordum ki bizi kurtarabilecek kimse yoktu. Demir içime işleyen iğrenç bir teklif sunduğunda debelenmem durmuş ve olduğum yerde donmuştum. Yine eskisi gibi beni cehennemine sürüklemek istyordu. Aslında o gün üç kişi ölmüştü. Demir, Ateş ve Ben. Ama üçümüzde mezarı olmayan bir ölüydük. Üçümüzde hiç kavuşamayacağımız aşklarımızı kalbimizde ki mezara gömmek zorunda kalmıştık. Cinsellik ve şidde

Düşmüş Melekler Serisi İkinci Kitap 🔥 Lara Altun, kiralık bir askerdir. Para söz konusu olduğunda her işi layıkıyla yerine getirmeyi amaçlar. Kendine ait ilkeleri olsa da asıl derdi hayalindeki meblağa ulaşmak ve her şeyden uzak yeni bir hayata başlamaktır. Bu yüzden bir gece telefonunu çaldıran adamın verdiği iş teklifini düşünmeden kabul eder. Alacağı milyonlar ile hayallerine kavuşacağını bilmesi, çıkacağı karanlık yolun tehlikesini umursamamasına neden olur. Ve böylelikle Lara aniden Rusya'nın şeytanı olarak bilinen Dimitri Volkov'un ellerine düşer. Yapması gereken Dimitri'nin hayatına ve işine sızıp bir casus olmak, attığı her adımı iş verenine haber etmektir. Beklemediği şey ise adamı her gördüğünde deli gibi atmaya başlayan kalbidir. "Cehennemime düşen güzel melek, kanatlarını kırıp sonra ellerim ile onaracağım. Sadece bedenini değil, ruhunu ve kalbini de esir alacağım." ~ Dark Romance ~ Mafia / Bratva ~ (+18)

Benimle yalnız kaldığı ilk anda hesap soracağını sanırken o bambaşka bir şey yaptı. Uzandı, tek seferde kendine çekti beni. Göğsüne sığmamı sağlarken yüreğini yüreğime geçirmek istercesine sıkıca sarıldı. Kanlı ellerim havada kalırken hasreti olduğum kokusuna sarılmamı istercesine sarıldı. Sarılmamalıydı. Yüreğim yuvasından koparılmış bir kuşun feryadıyla atarken geri çekildim. Bu da yetmedi. Gözlerine bakamadığım dakikalarda "Bırak!" dedim onu bitirmek isteyerek. Dikkatli bakışları üzerimde dolanırken geri çekildi. Birkaç dakika öylece durdu. Uzun uzun seyretti, varlığımdan emin olmaya çalıştı. Bir göz kırpışını bile vakit kaybı saydığı dakikalarda "Yüzüme bak!" dedi kısık sesiyle. Bakışları bedenimin her zerresinde dolanırken devam etti. "Gözlerime bak Mihre..." Titrek bir mum ışığının aydınlattığı sesi yeniden ulaştı bana. "Bak ki hayal olmadığına emin olayım ..." © Tüm Hakları Saklıdır kopyalanamaz, alıntı yapılamaz, başka yerlerde kullanılamaz. ❕ Wattpad üzerinde Nale ismiyle yayınlanan ilk hikayedir.