„Od kiedy nosisz jego nazwisko? No powiedzcie, co brzmi lepiej: Juliusz Mickiewicz czy Adam Słowacki? Sama nie wiem." Cofam się do romantyzmu. Jak? Tego nikt nie wie. Poznaję Juliusza Słowackiego, Adama Mickiewicza, Cypriana Kamila Norwida oraz innych polaków na emigracji. Czy dobrze się to skończy? Mam wątpliwości, ale chętnie się przekonam! Innymi słowy, zestawienie dwóch światów: nowoczesna ja oraz XIX-wieczni poeci. * Początek: 27.03.2023 Zakończenie: 4.07.2023 (Edit 2025: proszę mnie nie cancellowac to bylo dla beki jak coś mam nadzieję ze to czuć i widac pls pls pls buzi xo)

Książka, gdzie Juliusz to wesołek z mocami powietrza, Adam to uroczy maruda, Fryderyk to nieśmiały i nie panujący nad mocami lodownik, a Cyprian to wodnik. Jest tu wiele postaci lecz myślę, że lepiej się z nimi poznać podczas czytania ;) Au jest wymyślone przeze mnie, ale nie oznacza to, że nie można go używać jeśli po tym opowiadaniu przychodzi wam jakakolwiek wena (A raczej nie przychodzi) Nazwa- Between Clouds AU Uwaga Szykujcie się na kur na traume i napady śmiechu oraz ironii

A gdyby tak Juliusz i Adam żyli w XXI wieku? W wolnej Polsce, z zakazaną miłością? Julek i Adam darzą siebie wzajemną nienawiści, lecz co się stanie gdzie przeniesie ich do XXI wieku, gdzie będą mieli tylko siebie nawzajem? !UWAGA! Opowieść doczekała się nowej odświeżonej wersji! Jeśli chcesz poznać najpierw ją zacznij czytać od rozdziału "04.04 PROLOG"!!

„Duchowi memu dał w pysk i poszedł." XIX wiek -wiek wielkich wydarzeń, miłości i spotkań, które nigdy nie kończą się tak jak powinny... okładka autorstwa @ka_flexing >>>>

By się do nieba dostać, starać się trzeba żywot cały; aby piekło zoczyć, nie trzeba nawet ziemi opuszczać. W chłodzie zimowym, w świetle błyszczącym zza witraży, kupidyn błąka się wśród śmiertelników, opłakując utraconą miłość. Niebiański jego rodowód doskwiera, prócz wieczności zapewniając pustkę serca. Pozna on jednak, czym dobro, a czym zło, ujrzy na własne oczy mrok, w samym sobie odkrywając pokłady miłości niezliczone. Duszę swą złoży w łapska diabła niecierpliwe, czego być może prędko pożałuje... ***Słowackiewiczowe commision, pisane na zlecenie i na podstawie rysunków\rozmów wspaniałych, utalentowanych osób: @borówka i @PerGrabi (odpowiedzialnych też za okładkę)*** -"Średniowiecze\fantasy" AU, w którym to Juliusz Słowacki jest kupidynem, a Adam Mickiewicz to zło wcielone. LASCIATE OGNI SPERANZA, VOI CH'ENTRATE -Starałam się stylizować opowiadanie na średniowieczny utwór, zgodnie z zasadami tych utworów, które udało mi się przeczytać, więc postaram się, żeby akcja była szybka i pozbawiona tego, co zbędne. Pisałam z nadzieją, że opowiadanie będzie krótkie i w miarę rzeczowe,akcja będzie opisywana od wydarzenia, do wydarzenia, jak w Percewalu, albo Ereku i Enidzie, bez "stanów przejściowych". -Z góry przepraszam, jeśli ktoś uzna podczas czytania, iż uraziłam jego odczucia religijne. Nie to było moim celem. Wszelkie biblijne nawiązania mają służyć stworzeniu odpowiedniej atmosfery.

[Gąbka Nasiąknięta Pospólstwem] Juliusz Słowacki od zawsze czuł się lepszy, niż przeciętny człowiek z jego otoczenia. Jednak Adam Mickiewicz nie okazuje się przeciętny. Wręcz wyjątkowy. A Juliusz jest w istocie tylko gąbką, którą trzeba wyrzymać z pospólstwa. * [One shoty/Krótkie opowiadania Słowackiewicza, pojawiać się będą Lisztiny bądź inne shipy, a także opowiadania nieromantyczne].

Do ust twych usta przycisnę; powieki Zamykać nie chcę, gdy mię śmierć zamroczy; Niechaj rozkosznie usypiam na wieki, Całując lica, patrząc w twoje oczy. A po dniach wielu czy po latach wielu, Kiedy mi każą mogiłę porzucić, Wspomnisz o twoim sennym przyjacielu I zstąpisz z niebios, aby go ocucić. Znowu mię złożysz na twem łonie białem, Znowu mię ramię kochane otoczy; Zbudzę się, myśląc, że chwilkę drzemałem, Całując lica, patrząc w twoje oczy. [Mogą pojawiać się nieścisłości historyczne, lecz czymże jest fikcja literacka?]

Niesamowita i wzruszająca opowieść o alkoholiku z wygórowanym ego i piździe z zamiłowaniem do liptona... Znaczy się o Mickiewiczu i Słowackim - dwóch wieszczach narodowych. "Od dziecka wiedziałem że jestem lepszy od innych, umiałem czytać szybciej niż skończyła się moja amnezja dziecięca, nauka pisania też nie zajęła mi długo. To było oczywiste że jestem geniuszem. Mając cztery lata wypadłem przez okno z pierwszego piętra, to moje pierwsze wspomnienie. Wtedy też przypomniałem sobie, że tak naprawdę nie jestem dzieckiem z przeciętnej polskiej rodziny. Nazywam się Adam Mickiewicz." !Opowiadanie pisane przez dwie osoby! THC jako Adam Mickiewicz i Secc jako Juliusz Słowacki

CHRONOLOGICZNIE CZĘŚĆ II *** Wielcy romantycy na wakacjach we Francji, a epoki w dziejach zaczęły się ze sobą przeplatać... Henryk Sienkiewicz chce zdetronizować Adama Mickiewicza. Ludwig van Beethoven rywalizuje z Fryderykiem Chopinem. Dante Alighieri wysuwa oskarżenia wobec Zygmunta Krasińskiego, A William Szekspir ma coś do Juliusza Słowackiego. Jedynie Cyprian Kamil Norwid pozostaje bez zmian. *** Największa głupota jaką wszechświat kazał mi napisać. Znajomość poprzedniej części nie jest konieczna, ale jak najbardziej wskazana.

Czekam - ale nie ciebie - tęsknię - nie za tobą.