Bir mahalle hikâyesidir.

(Deltaxalfa) Ruh eşinin omega olacağını düşünen Tuna ve Ruh eşi Delta... #gay 1'' 09.03.25 #alfa 1" 09.05.25 #loveislove 1" 11.07.25 Başlangıç: 24.02.25 Bitiş: 26.05.25 ! Bxb hikayesidir ! Küfür argo ve smut içerir ! Homofobiksen uğraştırma beni

~Zaten benim gökyüzüm kahverengiydi~ Sevdiğim şeylerden vazgeçmem." Dediğimde dilimi ısırdım lakin onun bakışları çoktan beni bulmuştu. Bunu söylemeyecektim. Ama dilin kemiği yok ki! Gülümseyerek "Vazgeçme." Dedi tek bir kelime umut ışığı oluyordu insana lakin bilmeliydi insan bazen o umut ışığı elimize almadan sönüyordu benimki de söndü. Nişanlı bir adam o. Seni terk etti. Canını çok yaktı. Üç cümle ile sönmüştü umut ışığım. "Bazen en doğrusu vazgeçmektir." Dediğimde sesim soğuktu, onun yüzündeki tebessüm kaybolmadı daha çok genişledi. "Bazen de en doğrusundan, vazgeçmek gerekir. Çünkü yanlış olan daha cazip geliyor insana." Sözleri kalbimde deprem yaratımıştı. Farkında değildi belki ama benim kalbim arsızca çarpmaya başlamıştı. Ona bir adım daha attım ve bir tane daha attım. "Lakin o yanlış olanın bedeli çok ağır olur."

Belki bu kitapta sevgi bulamayacaksınız. Belki sayfalarına gömülüp "sonunda mutlu son var" diye umutlanamayacaksınız. Belki buradaki hiçbir satır, okuduğunuz kitaplara benzemeyecek. Çünkü bu kitap ne roman, ne romantik bir hikâye, ne de "çok satanlar" listesine girecek bir masal. Bu kitap, yalnızca içimde kalanların, kimseye anlatamadıklarımın, belki de kimsenin bilmesini istemediğim şeylerin toplamı. Ben biriyle oturup bütün bunları konuşmayı sevmem. İnsanlar genelde dinlemez, ya da dinliyormuş gibi yapar. Ama yazarsam... yazarsam hem kendimi duyarım, hem kelimelerim bana geri konuşur. Belki başkasına ulaşmaz, ama bana yeter. Bu yüzden buradasın - ya tesadüfen açtın bu sayfayı, ya da gerçekten merak ettin. Ama şimdiden söyleyeyim; okusan bile bu hikâye, "okuyucuya göre" yazılmadı.

"İnsanlar bazen gözü açıkkende göremeyebilir, sende öylesin."

"Yapma, Ahir." dedi. Ben hiç birşey yapmıyordum. Herkes herşeyi kendisine yapıyordu. Yutkunarak mırıldandım. "Ben birşey yapmıyorum." dedim ve bakışlarımı üzerinde dolaştırdım. Bir süre ortalık sessizlik ile kaplandığında bunun verdiği rahatsızlık ile yerimde kıpırdandım. Dayanamayarak konuştum. "Neden geldin?" Kaşlarını çattığında sanki bunu dememi bekliyormuş gibi konuştu. "İşim bitti, söz verdiğim gibi geldim." Birde geldim diyordu. Beni yıllar önce terk etmişti. Şimdi karşıma geçmiş kolayca geri geldim diyordu. Ne saçmalıyordu? Alayla gülerek başımı iki yana saladım. Canını ne kadar yakacağımı bile bile umursamadım. "Gelmeseydin." dedim. Bakışlarım onu incelerken gözlerindeki hayal kırıklığını gördüm. Fakat onun altında yatan bir duygu daha vardı. Pişmanlık.

"Bir hıçkırarak ağlamak zordur bir de ağlayamayacak kadar alışmış olmak acıya" ~Annesi ve babasının vefatıyla amcasının yanında kalıp amcasından gördüğü şiddetler ve hayatın zorluklarına rağmen hayatta kalmaya çaba gösteren Mislin Sancaktar' ın ünlü mafya babası Viran Marsel ile aşk ve aksiyon dolu maceralarını içeriyor.

Duru ve İdil,çocukluktan beri sıkı dostlar.Yeni bir şehirde,hayatlarının en büyük değişime adım atarken,Umut'la tanışırlar.Ancak hayat sadece dostluk ve aşktan ibaret değildir;Nisan,Ekim ve Nehir'in karanlık oyunları gölgeler düşürür. Eymen'in ihaneti ve Nisan'ın trajik sonu,herkesi sınayan dönüm noktalarıdır.Duru ve İdil,gerçek dostluğun,sevginin ve Umudun gücünü keşf etmeye çalışırken,geçmişin karanlık izleriyle yüzleşirler. Aşk,ihanet,kayıp ve affetmenin iç içe geçtiği dokunaklı bir yolculuk.

Hayatın başlangıçları 2019