Minęło dziesięć miesięcy od dnia, którego Nicholas Bajer został zaprzysiężony na posterunkowego ZPD. Dziesięć miesięcy bliskiej współpracy z jego przyjaciółką i inspiracją, Judy Hops. Teraz, sprawa życia i śmierci zmusza ich do skonfrontowania prawdziwych uczuć wobec siebie. W międzyczasie, mroczna postać z burzliwej przeszłości Nicka grozi pogrążeniem Zwierzogrodu w krwawej anarchii, chyba że Bajer i Hops zrobią wszystko, by ją powstrzymać.

This is an unofficial fan-made English translation of We are...คือเรารักกัน (We are... we are in love). Please do not re-translate to any other language without permission. You can find the ebooks at https://www.mebmarket.com/index.php?action=search_book&type=author_name&search=%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A3%E0%B8%A7%E0%B8%B5.&auto_search_id=&exact_keyword=1&page_no=1. Please support the author over there! All the rights and credits go to the original author of the novel Khun Parawee (ภารวี.) and all those involved in the production of this story. Translator: Sprite Hoang Illustrator: Unagnomasia Proofreader: azzianna, smv2454

Kaoru jest księciem, któremu od najmłodszych lat doskwierała samotność. Chociaż w zamku otaczało go multum osób, przeważnie spędzał czas sam. Nie był pretendentem do objęcia tronu, dlatego też nikt nie postrzegał go, jako kogoś istotnego, zwłaszcza jego rodzina. Wszystko uległo zmianie, kiedy pewnego razu poznaje chłopca w podobnym wieku. Ainosuke pochodził z rodziny szlacheckiej, która często odwiedzała rodzinę królewską w sprawach służbowych. Między chłopcami rodzi się więź a z nią być może coś więcej, jednak niestety, Ainosuke musi wyjechać. Czekała ich kilkuletnia rozłąka, po której postanowili urzeczywistnić swój związek. Książę ponownie oddaje się spędzaniu czasu w samotności, tym razem w towarzystwie tęsknoty. W międzyczasie, do zamku trafia Kojiro - ambitny młodzieniec, z chęcią do pracy i poszerzania swojego fachu kulinarnego. Dzięki zatrudnieniu ma szansę zarobić na wymarzoną podróż oraz nauczyć się wielu przydatnych rzeczy. Jest lubiany pośród współpracowników i zawsze można na niego liczyć. Pewnego razu przypadkiem trafia na księcia i, choć nie zdaje sobie z tego sprawy, szybko zaczyna odwracać jego świat do góry nogami. Zaprzyjaźniają się, a dzięki temu, Kaoru zaczyna się otwierać oraz jego mentalność zaczyna ulegać zmianie. Wtedy do zamku powraca Ainosuke. Jednak czy po tylu latach rozłąki, nadal będzie tą samą osobą, tak ważną dla Kaoru? No i, co z przyjaźnią z Kojiro?

Nie od dziś wiadomo, że Lance to podrywacz

Lance popełnił ogromny błąd, mówiąc swojej matce, iż przyprowadzi chłopaka na święta Bożego Narodzenia. Keith zrobił jeszcze większy błąd, zgadzając się grać udawanego chłopaka Lance'a. " - Przejmę twoje obowiązki w robieniu prania, jeśli zostaniesz moim udawanym chłopakiem na dwa tygodnie. Pasuje ci tak? Keith musiał zastanowić się przez dłuższy moment. Czy to naprawdę mogłoby mu się opłacać? Lance był dupkiem, nie wiedział też czy udawane umawianie się mogłoby wypalić. Jednak prawie darmowe pozbycie się swoich obowiązków, to jednak coś niecodziennego i cennego. - Okej, zgadzam się. "

Kojiro w akcie desperacji prosi Kaoru o udawanie jego chłopaka podczas wyjazdu na święta do jego rodziny we Włoszech. Choć już sama ta prośba brzmi absurdalnie, wszystko komplikuje się jeszcze bardziej, gdy do akcji wkraczają zbyt ciekawscy bliscy i skrywane od wielu lat uczucia. • Shot inspirowany filmem „Wieczny singiel" od Netflixa Matchablossom (AU) Type: one-shot Setting: Sk8 the Infinity Art na okładce należy do @yamasuke040

🐝 Lance nie spał dobrze ostatnimi czasy. Ale dobrze to znosi, naprawdę. Keith się z tym nie zgadza. 🕊🕊🕊 ff nie nalezy do mnie, ja tylko tlumacze!! autorem jest @Zurela na ao3!!

Lance McClain był tylko biednym, zdesperowanym licealistą, który pilnie potrzebował korków z matematyki. A Keith był z niej świetny. klance fanfiction, fluff 23.12.2019

- Straciłeś kiedyś przyjaciela? - zapytał z nosem czerwonym od płaczu. Starszy chłopak zastanowił się i pokiwał głową. - Pamiętasz, jak Matt uciekł z domu? Nie znałem wtedy twojego brata, więc bardzo odczułem jego zniknięcie. Zostałem całkiem sam. Ale nie na długo. Z Veronicą szybko nawiazaliśmy nić porozumienia. A pózniej poznałem Shiro. Ludzie to nie marmurowe posągi, Keith, nie bedą wciąż stać w tej samej pozie, bezmyślnie wpatrywać się w jeden punkt. Jeśli zobaczą, że jesteś sam, przyjdą zapełnić pustkę, która cię teraz ogarnia. Czy to, co mowię, trafia do ciebie? - Ale ja nie chcę innych, Adam. Chcę Lance'a - burknął, wydymając usta. Założył ręce na piersi i wpatrywał się w terminal, jakby czekał, aż jego najlepszy przyjaciel do niego wróci. Historia inspirowana komiksem „Come home". <3 polecam(!!!) ~ukończone~