"Sakın!" diye bağırdı duygu duvarını kırarak. "Eğer o silahla kendini vurursan bunun dönüşü olmaz Efil!" Acıyla kahkaha atmaya başladım. Herkes benim bunu yapacağımdan o kadar emindi ki, korkuyorlardı. Haklılardı da. Yapacaktım. "Niye?" diye fısıldadım gülümsemem yüzümden yavaş yavaş silinirken. "Bu silahı bana yıllar önce doğrultan sen değil miydin? Bu silah benim sonum olacaktı zaten şu an seni korkutan şey ne Karan!" Cevap vermedi. Veremedi. Dudakları lâl oldu bu gece. Korkuyordu. Beni kaybedecek olmaktan korkuyordu. O korkmazdı, onun istisnaları olmazdı. Ben hariçtim. "Nefretten aşk doğamaz demiştin." dedim tüm uzuvlarım acıyla sızlarken. "Haklıydın. Biz nerede başlarsak orada biteriz. Nefretin benim sonum olmasına izin vermeden ben kendi sonumu yazıyorum." "Yapma Savcı." dedi ben silahla ateş etmeden hemen önce. "İnsanlar yanılır ama ben yanılmaz demiştim ya sana, ilk defa haklı çıktın. Yanıldım. Nefret aşka dönüşürse şayet, o adamı kimse tutamaz. Aşk gerçekten her şeyi yenebilecek olan tek duyguymuş çünkü." "Duygulara yeri olmayan sen mi söylüyorsun bunu? Aşk nedir bilmiyorsun bile!" "Evet!" dedi bağırarak. "Aşk nedir bilmiyorum, tek bildiğim senin yanında kendimi kaybettiğim. Kalbimin hızlanmasını sağlayan, tek bir gülüşünle bana tüm dünyayı yaktırabilecek güce sahip olan tek kadın sensen ve buna aşk denmiyorsa ben hastayım Savcı. Ben yenildim." Bu cümlenin devamını duymaya hazır değildim. Söyleyemezdi. "Ben senin yenilmeni beklerken, ben sana yenildi-" Başımı ağır ağır sallarken cümlenin devam etmesine izin vermeyerek, acımadan iki el silah sesinin duyulmasını sağladım. Bedenim yere kapaklandı. Tüm feryat dolu sesler umurumda olmadı ama diz çökmem için bana emreden Karan Kızıltuğ'un gözyaşları içinde yerde diz çöktüğünü görmek bu gece için en kötü ikinci şeydi.

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

İntikam. Şuana kadar hissettiğim en büyük duyguydu. Takı onun deniz mavisi gözlerini görenedek

Kusur. Beni iliklerime kadar tanımlayan, içime işleyen kelime. Eksiktim, kusurluydum, hiçbir zaman tam olamadım. Çabaladım. Olmuyordu. İçimdeki eksiklik yetimhane koridorlarında bir yerlerdeydi. İçimdeki eksiklik beni evlat edinen ailenin beni evlat edilmemi sağlayan aileden aldığı tomar tomar paradaki sıfır rakamı haricindeydi. İçimdeki eksiklik hayalini kurduğum meslek için beklediğim yıllardaydı. İçimdeki eksiklik aslında bendim. Eksik olan, asla tam olamayan bendim. Bedenen bir kusurum yoktu. Ruhum kusurluydu. Ruhum kadar kusurlu başka bir yer olmadığını düşünürdüm. Ta ki Mahzen'le tanışana kadar! Mahzen. Sağın ve solun korkulu rüyası. Mahzen bir girdap, mahzen bir dipsiz kuyu. Mahzen aslında arafta olan kusurlu ruhum. Mahzen aslında mecbur kılınamayan cennet. Bir kere Mahzen'e girmiştim. İsteyerek ya da istemeyerek. Mahzen'e bir kere girilirdi. Mahzen tüm benliğiyle ağırlardı seni eğer gerçekten özgürsen. "Ben, Hanzade Yıldırar. Mahzen'e kendi hür irademle, gerçek olan özgürlüğümle girdim."

✔️ TAMAMLANDI✔️ Siz: Canım sıkılıyorrrrrrrr. Siz: Güzelim nasılsın? Siz: Banu bir bomba var anlatsam var ya ortalık fena karşırrrr... Siz: Uyudun muuuuğğğ???? 🤨 0531....09: Noluyor lan burada? 0531....09: Kimsin sen? Siz: Asıl sen kimsin??? 🤨 Siz: Banu'nun 192726916789 sevgilisi mi? Siz: Bu kız uslanmaz abi! Siz: Banummm talihsiz yavrummmm. Nerede lan Banu? 0531....09: Gece gece bela mısın sen? Kimsin sen? Siz: Hasssiikktirrrrr. Siz: Banu sen değilsin... Siz: Bays koçum. Ben son rakamı yanlış yazmış olmalıyım. Siz: Bu arada motor hangi model? BU KİTAP MİZAH AMAÇLI YAZILMIŞTIR.

Resmen ölmek için yalvardığı 1 hafta... Bir daha aşık olmayacağına söz vermiş, karanlık artık onun için gerçek bir canavardan farkı olmayan, Türkiye'nin en iyi ve en yetenekli savcısı; KUMSAL KORKMAZ Adı tüm hakkari'de hiç susmadan yankılanan, sadece adı bile teröristlerin kaçacak delik aramalarına sebep olan, herkesin göz göze gelmekten bile kaçındığı, özel harekat askeri aynı zamanda yüzbaşı; ALPEREN BOZKURT Eğer birgün bu ikili bir görev için bir araya gelirse ne olur? Kumsal kendine verdiği sözü tutabilecek mi? Alperen duygularını kontrol edebilecek mi?

BİR NEFESTE BOĞULMAK BİLGİLENME: KİTAP HAZİRAN SONU BAŞLAYACAKTIR Okuduğum her şey kanımın çekilmesini sağlamıştı. Kendimi çok kötü hissediyordum keşke gitmesine izin verseydim Zeynep'in. Doğum gününde nişanlısı ölmüştü... Zeynep'i hastaneye götürüp sakinleştirici verip uyutmuştuk. Oda da dikilen Kartal yüzbaşı sadece Zeynep'in perişan hâline bakıyordu. Kartal yüzbaşının üniformasına baktığımda gördüğüm kan lekesiyle ayaklanıp yanına gidip kanayan koluna dokunduğum an sertçe bana bakıp gerilemişti. "Yaralanmışsınız." dedim kanayan üniformasına bakarak. "Bu kan benim kanım değil Alp yüzbaşının kanı." diye cevapladı beni.

Kitaplarımın çalınması kopyalanması halinde hukuki işlem başlatılacaktır. Askeri kurgudur. Gece yarısı sevdiği adam tarafından dağ başına teröristlerin inine bırakılan liyan eker. Karakola gitmek için o yoldan geçen üsteğmen cihan dağkır Sonun, sonum Sonum, solun... #komedi 1. Sıra /19.12.2023 #kalp 1.Sıra /22.12.2023 #acılar 1. Sıra /06.03.2023 #gençkızkurgu 1.Sıra /02.04.2024 #sevgilim 1. Sıra / 13.05.2024 #aşk 49. Sıra / 26.05.2024 #sevda 2. Sıra/ 27.05.2024 ©Tüm hakları saklıdır. Mahkum hisler adlı ilk ve tek kitaptır.

❝Burası Karadeniz, burada hiçbir aşk mücadelesiz olmaz.❞ "Karadeniz'e eskiden Konuk Sevmez Deniz derlermiş," dedi. Sesindeki buz dağı yüreğimi titretti. Bunu daha önce hiç duymamıştım. Demek hırçın dalgaların sahibi olan Karadeniz'e Konuk Sevmez Deniz diyorlardı. İlk kez duyduğum için olsa gerek garibime gitmişti. Ben de buraya gelen bir konuktum. "Peki ya, öyle mi?" diye sorduğumda bakışlarımı usulca ona kaldırdım. "Burası gerçekten konuk sevmez mi?" "Sevmez," dedi Kuzey net bir dille. "Alır, götürür, öldürür seni. Sen de elbet gideceksin buralardan, ait olduğun yere döneceksin. Buralar hiç konuk sevmez." Bir düşman kapıyı çalar. Elinde ölümle bekler. İmkânsız bir aşk başlar.

"Aşk zaaftır, nefret güç." ℘ Küçüklüğünden beri yetenekli bir kumarbaz olarak yetiştirilen Adena, gizli bir görevle gittiği şehirde Kara'yı öldürdüğünü sanarak görevi tamamlar. Yıllar sonra, Adena hayatının en önemli gününü yaşarken öldürdüğünü sandığı adam, karşısına gözlerinde intikam kıvılcımları tutuşarak çıktığında işler hiç de Adena'nın istediği gibi gitmeyecektir. "Seni bir kez vurdum. Bir kez daha vuramaz mıyım sanıyorsun?" "Sen beni bir kez daha vurursun. Ama bir kez daha öldüremezsin." KARAVİDAR