Mardin'in 3 kapısı vardı.Birinci kapı girmek için,ikincisi Mardin'den çıkmak için.Üçüncü kapısı ise Konağa girmek için.Ama bu konağın çıkışı yoktur. Siz aşık oldunuz mu? Yandınız mı? Peki ya onun aşkı? Onun aşkı yaktı her şeyi kül etti bütün Mardin'i, konağı. Ayaz ağa sevdiği kız için her şeyi göze alabilirdi.

Kocam olmayan birinin yatağında uygunsuz bir şekilde uyandım. Üstelik karısı olduğumu ve karnımda çocuğunu taşıdığımı iddia ederek. Fantastik bir evrenden başka bir fantastik evrene geçmem de cabasıydı... İlk geldiğim evrende zamanın çok gerisinde bir köle olup satılırken, yolculuk yaptığım diğer evrende başka bir bedende uyanmam kaderin cilvesiydi. Kabuğunu doldurduğum bedenin bir kocası ve karnımda çocuğu vardı, alfanın çocuğunu taşıyordum. Yetmezmiş gibi kadın ateş grubuna aitti, bu da bir ejderhası olduğu anlamına geliyordu... Bazı bölümler (+18) içerikler olacaktır. Rahatsız olanlar atlayarak okuyabilir. Bölümler kısa kısa sayısı gözünüzü korkutmasın. Ne zaman bittiğini anlamayacaksınız bile❤️

Eski dönem kurgusu..🕊️ Heyecanlı bir bekleyiş içindeydi güvey odasında Suna. İçindeki heyecan öyle büyüktü ki, kendini sanki bir rüyanın içindeymiş gibi hissediyordu. Kırmızı duvağın ardından avuç içine bakmış ve gülümsemişti. Kınası tutmuştu ve Suna bunun anlamını çok iyi biliyordu. Güzel başlamamışlardı ama güzel olacaklardı; Suna buna tüm kalbiyle inanıyordu. Derken, dışarıdaki davul zurnanın sesi kesilmişti; damadı güvey odasına yolcu ediyorlardı. İçindeki heyecanla yataktan kalktı. Dışarıdan gelen bağırış sesleriyle odasının kapısı açılmış ve kocası içeriye girmişti. Kalbi küt küt atarken, Yavuz Ali ona hiç bakmadan geçmiş ve odadaki koltuğun üzerine oturmuştu. Suna, ne olduğuna anlam verememişti. Az önceki heyecanından eser kalmamış, yerini korku ve hayal kırıklığı almıştı. Duyduğu cümlelerle ise az önceki rüyası kabusa dönmüştü. "Ne bekliyorsun?" dedi sert bir sesle. Cebinden tütünü çıkarıp dudaklarının arasına yerleştirdi ve metal çakmağıyla tütünü yakarken ciğerlerini derin bir dumanla doldurdu. Saliseler sonra titretmişti beyaz dumanın sardığı gözbebeklerini. "Bu gece yahut sonraki tüm geceler... Ne olacağını sanıyorsun?" En az bakışları kadar sertti ses tonu. Döktüğü her kelimede boynundaki damarlar hiddetle kabarmaktaydı. Derken bir anda öfkeyle çevirivermişti bakışlarını yatağın önünde dikilmekte olan karısına. Genç kız kocasının bakışlarında gördüğü manayı tanıyamamıştı. Kin mi, nefret miydi bu? Yoksa koskoca bir hayal kırıklığı mı? Bilememişti. Ve o an kulakları geceler boyu kalbini kor bir ateşle yakan o sözlerle çınlamıştı. "Yapmayacam Suna! Yapmayacam ! Bilesin ki bir lahza huzurun olmayacaktır bu odada. Çünkü ben emmoğlumun oynaştığı kızı değil gönlüme , yatağıma dahi almayacam !" Kitabın içeriği tamamen hayal ürünüdür

•Mafyanın zoraki aşkı "Beni asla sevmeyeceksin, dokunmaycaksın değil mi, Arya?" dediğinde başını 'hayır' anlamında salladı. Hayatını mahveden adamı ne sevmek, ne de dokunmak istiyordu. Amir Arayanın yanından yataktan kalktı. Parmaklarını saçlarının arasından geçirip gözlerini açıp kapadı. Avuçlarını yüzüne bastırdı. Hızlıca makyaj masasına yürüyüp üstündekileri yere fırlattı. Hırsını alamayıp aynaya yumruk geçirdi. Sevdiği kadının onu sevmemesi canını çok yakıyordu. O gecenin yaşanmasını istemezdi ama sevdiğine dayanamıyordu. Onun ruhuna, bedenine her zerresine sahip olmak istiyordu. Kadınına dokunduğu gibi onun da ona dokunmasını istiyordu. Bedeninde sevdiğinin sıcaklığını hissetmek istiyordu. Ama sevdiği onu sevmek için hiç çabalamıyordu. Belki çabalasa severdi. Aşkını hissederdi... Ama çabalamıyordu. Oysa o kadın ecelle nişanlıydı!🗿

KAN KOKAN MARDİNDE YAŞANAN İMKANSIZ BİR ADK ÖYKÜSÜ (Kuma yoktur!!!!

Aşık olmak suç mu? Suçmuş... Hemde suçların en büyüğü. Bir aşk uğruna adaletin aydınlık tarafından karanlık tarafına geçtiğim gün anladım bunu. Sevdiği kadının attığı cehennemde masumiyetini kaybeden Selim Egeli... Sevdiği adamı öldü diye bildiği için deliren Sena Eroğlu... Seneler sonra masum Selim Egeli, acımasızlığı ile nam salmış ünlü mafya babası Aras Yiğitsoy'a dönüşürken Sena ise korkusuz bir avukat oldu... Ve hayat bu sefer farklı şartlarda yollarını kesiştirdi...

Üniversiteyi bitirdikten sonra özgür olmak ve hayallerini gerçekleştirmek isteyen Sidem, Milano'da kendi halinde günlerini geçirirken iş sözleşmesinin feshedilmesi üzerine vize sorunu ile karşı karşıya kalır. En az kendisi kadar zor durumda olan bir yabancıdan hiç beklenmedik bir teklif alır. Sidem, yabancının teklifini umursamazken bir yandan da ülkesine geri dönmemenin yollarını arar. Babası, durumu öğrenip müdahale etmeye çalıştığında Sidem için yolun sonu gelmiştir. Her yanılgısı bir aksilik, her aksilik onu kat ettiği yoldan başlangıç noktasına götürürken, bu sefer başlangıç noktasının da ötesine geldiğini hisseder. Belki de her şeye yeniden başlamak gerekir. Bir yabancıyla. O gece onlara yıldızlar şahit etti, kader yeniden yazıldı artık onlar birbirlerinin çıkarları için aynı masaya oturmuş iki yabancıydı. Belki de zaman onları aynı masaya oturan iki yabancıdan daha fazlası yapacaktı.

"İpi geçiren baban ve abin olabilir ama... Sandalyeyi iten sendin." Kılıç Karaman her şeyi geride bırakarak yeni bir sayfa açmaya çalıştı. Normal bir hayat sürmeyi başarır mıydı bilmiyordu ama artık onun ismini geçirmek istemiyordu sayfalarında. Çocukluğu olan kadınla geçirdiği tüm anıların üzerini karalamaya çalışıyordu. O kadın; Gazel Saraç'tı. Kılıç Karaman'ın ne yaparsa yapsın unutamadığı, sayfalarından silmesine rağmen kalbinden söküp atamadığı kadındı. Geçen bu üç yılda tekrardan bir araya geldiklerinde, onlara karşı sayısız oyun oynandığının farkında değillerdi. Başkalarına rağmen, en çok da birbirilerine rağmen bir olmayı başaracaklar mıydı? Herkes biliyordu; maviler ezelden yangındı. "Geçmişim dikiş tutardı; geleceğimi kanatmasalardı." ♙

Bazı yaralar görünmez... Bazı insanlar da sessizce iyileştirir. Akça, dünyaya güvenini kaybetmiş bir kız. Kartal ise geçmişin gölgesinde sertleşmiş bir adam. İkisinin yolu bir yol ortasında kesişti; o yol onların başlangıcı oldu.. ••• "Bir daha yüksek sesle konuşma yok tamam mı?" Sesinde yumuşak bir tını vardı. Normalde ona göre olmayan bir sesti. Yutkunmamak için kendimi zor tuttum. "Niye ki?" Demeden edemedim. Merak ediyordum benim ondaki yerim neresiydi? "Sesinin kısılmasını istemiyorum Akça." "Niye?" Dedim tekrardan. Sinirlenmesini bekledim ama sakince soruma cevap verdi. "Senin sesini duymam gerekiyor." "Niye?" Sabır diler gibi başını iki yana salladı. Yüzünü yüzüme yaklaştırıp gamzelerini göstererek gülümsedi. "Sesin bana huzur veriyor."

KİTAP FİNALE YAKIN DÜZENLENECEKTİR! (İlk kitabım olduğu için acemice yazılmış ve mantık hataları barındırabilir, daha sonradan değiştireceğim düzenleyeceğim yerler olacaktır.) ☀️ İki kalbi sonsuza dek mühürleyecek olan kan düğümü atıldığında, bu kararın karşısında duracak herkesin dili lâl olacaktı. Kahve gözlü adam, elini güneşe uzatmaya cesaret ettiğinde, kalbinde yanmaya başlayacak kor ateşten kaçamayacaktı. "Öyleyse, kendi ellerinle bana ölüm fermanını mı veriyorsun, Axin kızı?" "O ferman çok uzun bir zamandır senin ellerinde zaten, Veznedar." Günahların bedeli iki cana mal oldu. Biri ela gözlü kadın oldu, diğeri ise kahve gözlü adam. Evin'in beklenmeyeni Azer oldu. Azer'in bir haber olduğu ise Evin... 🔥 Dikkat!🔨 Bu hikaye tamamen hayal ürünü olup, gerçek kişi, yer veya olaylarla herhangi bir ilişkisi yoktur. Ayrıca, hikaye içerisinde küfür ve şiddet gibi unsurlar yer alabilir. Uygun olmayan içeriklere karşı hassas olan okuyucuların dikkatine sunulur. (Konu ve olay örgüsü tamamen bana aittir!) 🌪️-KAN DÜĞÜMÜ adına sahip ilk kurgudur-🌪️