İlk aşkının mahalleden taşınacağını öğrenen İpek Deniz, büyük bir özgüven ve umut ile belki de Hakan'ı son kez göreceği gece karşısına geçip her şeyi açık açık söyler. Hakan tarafından kesin bir şekilde reddedilen İpek Deniz büyük bir yıkıma uğrarken, ertesi sabah Hakan'ın mahalleden gidişi bu yıkımın tuzu biberi olur. Ergenliğinin büyük bir kısmını Hakan'ın gidişi ile oluşan büyük boşluğu doldurmaya çalışarak geçiren İpek Deniz uzun uğraşlar sonucunda ilk aşkıyla birlikte o boşluğuda unutur ve ergenlikten kurtulur. Ergenliğinin aksine gençliğini oldukça sakin, ağır başlı ve düzenli geçiren İpek Deniz'in aklına bile gelmeyen Hakan birden mahallenin başında yeniden beliriverir. 7 yıl sonra, ilk aşkını karşısında gören İpek Deniz büyük bir bilinmezin içine düşünce, tek çıkışın Hakan'dan köşe bucak kaçmak olduğuna karar verir. Kendini yeniden istenmediği sularda yüzerken bulmamak için iç dünyası ile savaşa giren İpek Deniz, bu sefer bu savaşta yanlız değildir. Çünkü yıllar sonra İpek Deniz'i karşısında gören Hakan'ın da kimsenin görmediği sokaklarda, birden beliriveren duyguları ile vermesi gereken savaşlar vardır.

Aile-asker kurgusu✨️ 🪷 Gözlerime bakmaya devam ederken sordu. "Sen benim kim olduğumu biliyor musun?" kafamı aşağı yukarı salladım. "Abim!" dedim gür bir sesle. "Abimsin sen benim!" Afalladı. Ona, sen uzaylısın desem bu kadar şaşırmazdı hani. "Ne?" dedi. "Nil ben. Kardeşinim!" 🪷 07.09.24✨️ #aile 1 12.09.24✨️ #gençkurgu 1 21.08.2024🍭 18.07.2025🍭 (TAMAMLANDI)

YETİŞKİN OKURLAR İÇİN UYGUNDUR!!! Çocuğu olmadığı için üzerine kuma getirilen ve bir çıkış yolu bulamayıp çareyi kumasının abisi demirhan çalhanoğlu ile evlenmekte bulan feraye'nin hikayesi... " Tüm hakları saklıdır ©

Monoton bir bir hikayemi istiyorsunuz? O zaman bu kitaptan hemen çıkın! Çünkü burası hayatı hem yalan hemde macera ile yaşayan Laçin'in evreni. Hayattan ümidini kestiği an kitapları ve müziği bulan, Acılarını içine gömen, Yaralarını sarmayı kendi öğrenen, Yalanlar da usta olan o kız, Evet o kız, bizim Laçin. Bir oda da aylar geçirmek ne kadar zor olabilir ki, Yani alt tarafı garipden sesler duyabilir,yok olmak isteye bilir, mutsuz olabilirsiniz. Hayatınız zaten zorken daha da zorlaşıp ardından tam normale dönüyorken karman çorman bir hâl aldı mı? Laçin'in hayatı tamda böyle. Bir şans verin derim ;) ^^ "Yıllar önce yetimhaneye bırakırken akılları nerdeymiş? Oyuncak mı bu! Sıkıldım bırakayım, sıkıldım alayım!" ^^ *Mantık hataları bulunabilir *Tüm olaylar , kişiler ve kurumlar kurgudur.* *Reklam yapmayınız!*

17 yıl!!! dile kolay tam 17 yıl hayatımın bir yalandan ibadet olduğunu öğrendim herkes için çok kolay bir hayat ama benim için sanki herkes teki sorunlar beni bulmuş gibi bu hayata başıma gelmeyen kalmadı. peki ya bir gün bu sorunlar ortadan kalkarsa mira'nın gerçek ailesi onu bulursa mutlu olucak mı sorunlar onun peşini bırakacak mı? peki peşini bırakırsa abileri ona ne yapacak.Hadi gelin bundan sonrasını hep birlikte okuyalım... YENİ KİTAP BAŞLAMA TARİH=09:07:2021 FİNAL TARİHİ=13:09:2021

Rusya'da yaşayan kuzenine yazmak isteyen Narin, numaraları karıştırarak başka bir adama denk gelir. Denk geldiği adam, dünyaca ünlü, karanlık işleriyle bilinen, Ivan Volkov'dur...

Aynada ki yansımama bakarak beni neden, Nasıl bu hale getirdiklerini düşünüyordum yine. Kapım yumruklanırken sadece bir kilit uzağımdaki insandan kendimi korumaya çalışıyordum. Her kapıyı yumruklayışında karnıma kramplar giriyor, kalbim ve yüzüm kasılıyordu. Kimse bana dokunmazken işkence çekiyordum adeta. Bana yaşattıklarıyla psikolojimi bozan, ruhumu morarttığı yerlerden söküp alan adamdan kendimi korurken bunu tek başıma yapmaktan yorulmuştum. Artık gücüm kalmamıştı. Ama o bundan daha çok zevk alır gibi bakan korkunç mavi gözlerini asla üstümden ayırmıyordu. Her zaman, her yerde üzerimde tutuyordu. Şimdi ise ölü gibi aynadan halime bakıp kendime acıyordum. Beni bu kadar korkak, bu kadar ruhsuz hale getiripte benim hiçbir şey yapamamamdan dolayı kendimden tiksiniyordum.

Bir kız hala ayakta ve hayatta ama eksik. Bir aile birlikte ama mutsuz. Bir hikaye başladı ama sonsuz... 15.10.2020 Tüm hakları bende saklıdır. Alıntı ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

~Sessiz çığlıklarınında boğulan bir kız, küçük bir kız. Hayır!! Kitabımın karakteri değil, bu kız benim, bu kitabı yazan kızın sessiz çığlıkları. Sesiz çığlıklarınında boğulan birinin hayal dünyasında ki yaşattığı küçük bir hikaye. Nefesimin kesildiği anda nefes olan kitabıma hoş geldiniz. İlk kitabımdı, ilk heyecan ilk sevincimdi, oldukça hatalarım oldu, betimleme yetmedi ama pes etmedim bana destek olanlarla vazgeçmedim devam ettim hala daha hatalarım olduğunun farkındayım ama ben bunları gizlemiyorum, aksine hatalarımı açıkça belirtip düzeltmeye çalışıyorum. Çünkü hedeflerim var ve ben bunları başarmak için çabalamam gerek. Yazarınızı tanıdığınız göre kitaba geçebiliriz. "Acıların bedenine vurduğu sert darbeler karşısında dimdik ayakta duran bir kızın hikayesi." "RAVZA NUR CEVHEROĞULU'NUN HİKAYESİ." "Hastanede başkasının kendi hayatı için hayatının çalınmasıyla başladı herşey, başkalarının mutluluğu için o küçük kızı ebedi mutsuzluğa hapsolmuştu, hastaneden anne kokusu almadan annesinden koparıldı, bulduğuyla hayatına devam ederken ailesi bildiği kişileri 4 yaşında kaybedip yurt köşelerine mahkum oldu ama ona bu hikayede en büyük hediyesi ailem dediği abisi Rüzgar ve unutmasın rağmen hayatında olan Ateş oldu. Yıllar acılarla geçti Rüzgar kardeşinin acısını özgürce sararken Ateş ise uzaktan Rüzgarın özgür olmasını sağladı. Yıllar geçti herşey bitti mutluyum dediği anda bilmediği bir anda 17 yaşında öldü bildiği ailesinin ölmediğini, ailesi olduğunu öğrendi ama ailesi onu nasıl karşıladı?? " Detaylar kitapta saklı, heyecan, mizah, dramın olduğu bu kitapta saklı. Var mısınız Nefesim olan kitabımda benim yoldaşım olmaya?? ☘14.06.2023☘ ☯☯☯☯☯☯☯☯

"Komutanım."dedi Üsteğmen alçak perdedeki bir sesle. İstemiyorum, dememişti ama bu seslenişi bu anlama geliyordu. Elini kaldırdı Komutan. İtiraz etmesine izin vermedi. Kaşlarımı kaldırdım. İtiraz edemiyor muyduk yani, bir şeyi istemiyorsak? Buranın düzeni böyle miydi? Yine kabullenişim hızlı olduğunun farkına varıp dilimi ısırdım. Kabullenmek istemiyordum. "Emredersiniz Komutanım."dedi Üsteğmen ifadesiz bir sesle. Ama yaydığı negatif enerji beni üşütüyordu, kabul etmekten hoşlanmamıştı bu emri.