Not: Kitapta +18 unsurlar mevcuttur.. (Tamamlandı) ........................................ ~ZS~....................................... "Kına yakmak kendini adamaktır. Bir gelin ve damatlara yakarlar; kendilerini birbirlerine adasınlar diye. Bir de kurbanlıklara yakarlar; kendilerini Allah'a adasınlar diye. Bir de askerlere yakarlar; kendilerini vatana adasınlar diye." Asena, babasının ısrarı ile gittiği yemin töreninde, kalabalığın içinde parlayan üniformalar arasında sadece bal gözleriyle baktığı askeri gördü. O an, etrafındaki her şey silinip gitti; zaman durdu ve kalbi hızla çarpmaya başladı. Aşık olduğu askerin, Binbaşı Özçelik olduğunu ve yeni rütbesi ile birlikte Gölge Timini'nin başına geçtiğini öğrenince, heyecanı bir kat daha arttı. Özçelik'in duruşundaki kararlılık ve cesaret, Asena'nın içini ısıtan bir ateş gibi yayıldı. Her detayıyla etkileyici olan bu tören, Asena'nın ruhunda bir iz bıraktı. Gözleri, binlerce kişinin arasında sadece o askerde odaklandı; etrafındaki gürültü, kalabalık ve meraklı bakışlar yok oldu. İçindeki aşk, geleneklerin ötesinde bir bağlılık hissettiriyordu. Özçelik'in gözlerinde, savaşın, fedakarlığın ağır yükünü taşıyan bir derinlik vardı ama Asenayı asıl etkileyen o bal gözler arkasındaki kapalı kapılardı ; Asena, bu kapıları açmak ve onunla birlikte bu yolda yürümeyi istediğini fark etti.. ..... 🇹🇷.... "Al eline bir kibrit yak, sen sigara dumanını izle, ben seni." "Sen al eline bir kibrit yak, imkansızlığımızın ateşini ................................... ~ZS~................................. ~BİR KİBRİT YAK adında wattpad de bulunan ilk ve tek kitaptır ~

"Benim adım yok Narin, gölgem yok, ayak izim yok." dedi umutsuzca. "Olsun!" dedim omuz silkerek. Onun aksine umarsız çıkıyordu sesim. "Adını dilim zikretmese de kalbim senin adınla çarpar..." dedim üzerine basa basa "Olmasın ayak izin ben kokundan anlarım geçtiğin yolları..." diye devam ettim sözlerime. İkimizde kilitlenmiş gibi birbirimizin gözlerine bakıyorduk. Sesim o kadar netti ki, kısık sesle konuşuyor olmam bile anlaşılmaz gelmiyordu. "Varsın olmasın gölgen benim gölgem ikimize de yeter!" dedim kararlılıkla. BU HİKAYE TAMAMEN KURGU OLUP KİŞİ VE KURUMLAR HAYAL ÜRÜNÜDÜR. Kitap tasarım: birkadehsevgi- Tanıtım tarihi: 21.02.2021 Yayınlanma tarihi: 21.09.2022

Ben ölmemek için çırpınırken, kimse beni duymamıştı. Ben çığlıklar attım, haykırdım ve beni yine kimse duymadı. Ben öldüm! Kimseler umursamadı, ben haykırdım, ağladım kimse yoktu. Kimse umursamadı. Ama ben öldürmeye başladığımda... Herkes umursamaya başladı. Kimsenin umurunda olmayan beni, gördüler. Ne komik değil mi ? Ne komik! Ben ölürken kimse umursamadı, ama katillerimi öldürdüğümde... Ben Alev Akay, Bordo Bereli Asker Alev Akay, defalarca ölmüş fakat gömülmemiş bir kız çocuğu Alev Akay. Ben bir çok kişiydim. Olduğum her kişide canım çok acıdı, çok yandı ama artık önemli değil. O kadar çok acıdı ki ağlamamayı öğrendim. Duygusuz diye adlandırılan oldum, kalpsiz oldum, ben çok şey oldum. Ama benim tek istediğim hep bir çocuk olmaktı. Hiç olamadığım çocukluğu yaşamaktı. Benim adım Alev, bana yaklaşan sadece yanar!

Bu bir Asker kurgusudur. Wattpad hali ve Kitap hali yayında. Bildiğiniz bütün asker hikayelerini unutun bu hikaye bambaşka. Gamzeli ve Kurt'un hikayesi. ❤ "Başında Aşk" serisinin Kurt ve Gamzelinin hikayesidir. Dağ Başında Aşk / Kurt ve Gamzeli Nöbet Başında Aşk / Semih ve Mihrem Silah Başında Aşk / Uğur ve Menhus & "Güzel seviyorsun," dedim gözlerine bakarak. "Güzeli, güzel seviyorum," dedi. İnsan yeni bir hikâyeye, biriyle tanışarak ya da yeni bir yere giderek başlarmış. Benim hikâyemde ikisi de vardı. Gittiğim yeni şehirde tanıştığım adamla hikâyem başladı. Teğmen Emre Kurt... Zümrüt yeşili gözleri beni her defasında büyülüyordu. İçine çekildiğim derin bir kuyuydu sanki. O derin kuyu bende keşfetme isteği uyandırıyordu. Bana doğru attığı her adım bir diğerinden daha güçlüydü ve kaçmamı imkânsız hâle getiriyordu. Sonunu göremediğim o kuyuya gözlerimi kapatıp, kendimi bırakma isteğim gün geçtikçe artıyordu. Askeriyede öğretmenlik yapmaya başladığımda, başıma geleceklerden bihaberdim. Abimin de görev yaptığı bu askeriyedeki öğretmenlik görevi, içerideki haini bulmam için bir araçtı. İçimizde, kapalı kapılar ardında, ihanet eden biri vardı. Açtığım her kapı bir diğerine çıkarken; o kapılardan birinde onu bulmaktan korkuyordum.

❝KURDUN DİŞİNE KAN DEĞERSE; BAŞ ÜSTÜNDE BAŞ, TAŞ ÜSTÜNDE TAŞ BIRAKMAZ. BİR KURTLA BAŞA ÇIKILMAZ.❞ 🌙 Bir yıl önce atandığı timle birlikte tüm hayatını adadığı operasyona başlayan Yüzbaşı, bizzat kendi üstleri tarafından tüm planlarının sekteye uğratılacağını asla tahmin edemezdi. O kadınla. Bir kadın ki, nefret ettiği her şeyken, şu hayatta karşısına çıkıp da çözemediği tek düğüm. Düşmanının kızı ama bir taraftan da aynı bayrağa sevdalı. Kendi kanına ihanet edendi o, kendi vatanına neden ihanet etmesindi ki? Onlarınkisi nefretle başlayan bir hikâyeydi. Kuru, buz gibi soğuk, gece kadar karanlık bir nefretle. Oysa teröristlerin korkulu rüyası ve dağların tanrısı Buz Yüzbaşı, hayatında ilk defa gecenin karanlığını sırtına pelerin diye geçirmesine rağmen parlak yıldızlar kadar göz alıcı ve ay kadar sahte bir kadına yenilecekti. Çünkü bu, nefretin pençesinde filizlenen bir izmihlâl hikayesiydi. 🌙🌟 KUDRETLİ DÜŞÜŞLER isimli kitabımla bağlantılıdır ancak bir serinin parçası ya da devam kitabı değildir. Bağımsız olarak okunabilir. Yine de ikisinin aynı anda okunması, biri hakkında spoi yenmemesi ve kurgudaki bazı şeylerin netleşmesi açısından tavsiye edilir.

"Nasılsın asker" dedi albay Allah'tan rütbemi söylememişti "Sağolun komutanım iyim" dedim " Seni bekliyoruz asker biran önce Ankara'da olunuz emrimdir." "Emredersiniz komutanım" dedim ne dediğini anlamıştım.

O, dağlarda bilinen adıyla Laçin... Özel kuvvetler mensubu olan bir istihbaratçı Birbirinden deli iki tim Onları bekleyen güzel ve zorlu günler Çıkılacak zor görevler Görevlerden bile zor ve karmaşık olan gönül işleri... Güçlü karakterlerin somurtkan ve sert olmak zorunda olmadığı Erkek karakterlerin ana karaktere hayvan gibi davrandıktan sonra aşık olmadığı Kadınların erkeklere eyvallah çekmediği bir hikaye... - Başarılı ve güçlü kadınlara alerjisi olanlar giremez ××× Başlangıç tarihi = 05.05.2023 Etiketler. Vatan 1.sırada = 17.05.2023 Başbelası 1.sırada= 03.08.2023

TAMAMLANDI! YETİŞKİN İÇERİK İÇERİR (+ 18) Bir Avukat ve Asker.. Ahu'nun Alphana duyduğu hisler git gide artıyordu, Babasının askeri olduğunu ve Babasının bu ilişkiye onay vermeyeceğini bile bile Alphan'a yaklaşmaktan asla geri durmuyordu. Peki Alphan Ahu'ya daha ne kadar kayıtsız kalabilecekti? & Kitabın (Ç)alınma Durumunda Yasal Haklarımı Kullanacağım! Kitabıma (Ç)alıntı diyerek iftira Atan herkes Hakkında Yasal Haklarımı kullanacağım. Kitabıma (H)akaret eden, kötü söz söyleyen herkes Hakkında Yasal Haklarımı kullanacağım. Yayınlanma Tarihi : 19 Ekim 2021 ✔ Ahu & Alphan

Nare, güç ve direnç sahibi demekti. 🤎🩺

✔︎🅃🄰🄼🄰🄼🄻🄰🄽🄳🄸✔︎ 𝘽𝙖𝙨̧𝙡𝙖𝙣𝙜𝜾𝙘̧ / 14 𝙏𝙚𝙢𝙢𝙪𝙯 2020 𝘽𝙞𝙩𝙞𝙨̧ / 21 𝙈𝙖𝙧𝙩 2021 Şişt buraya bak ! Gücün kadına mı yetiyor it ! -Bacım sen karışma üflesem uçacaksın zaten. Bırak ! Bu kadın bizim soyumuza leke sürdü. -Acaba ne yaptı da leke sürdü sizin o olmayan soyunuza ! Adamın yanına gittim ve kadına vuracak olan elini havada yakaladım. -Hadi yiyiyosa bana da vursana şeref yoksunu ! Adamın tuttuğum elini kendime doğru çektim ve yüzüne yumruk attım. Tam diğer eliyle vuracaktı ki dizimi yüzüne geçirdim. Etraftaki insanlar bana şaşırmış bir şekilde bakıyordu. -Bak kadın ben buranın ağası Ahmet ağayım. -Bende kıdemli yüzbaşı Beyzanur Ok'um. İster ağa ol,ister paşa umurumda değil. ~~~~~~~~~~~~~ Tam mağaraya girecekken, tek el silah sesi duydum. Arkamı döndüğüm anda yerde yatan Ahsen'i gördüm. O sırada içimden birşey kopmuştu sanki. Hani böyle olur ya kalbine bıçak saplanıyormuş gibi hissedersin. Öyle bir his işte benimkisi de. Sonra bir el daha ateş sesi duyuldu. O esnada hızlıca Buğlem'e atıldım ve kollarımla onu sımsıkı sardım. Hemen sonra da sırtımda büyük bir yanma meydana geldi. -(Arda) Komutanım ! Komutanım iyi misiniz ? -(Buğlem) Asker abla ! Asker abla ! Nolursun kendine gel ! ~~~~~~~~~~~~~ Hepimizin kalbine düştü bu kor ateş. Yakıyor yüreğimi. Ses edersem namerdim ama yakıyor işte. Ne kalbimi kül ediyor ne de yaşamasına müsade. Yakıyor ama biliyorum ki bu ateş de sönecek. Bizimkisi söner de annesinin babasının, kardeşinin yüreğindeki ateş söner mi ? Ne demişler "alışır her insan alışır zamanla" hepimiz alışırız da bir aşığın kalbi alışır mı yanmalara ? Alışır mı onsuzluğa ? Alışır. Mutlaka alışır. En çok da bu koyuyor bana. Alışmak.