Yaşadığımız anların sonuçları, kaderin basamaklarıdır aslında. Bazı şeyler vardır; olacağını asla tahmin etmeyeceğiniz ve olduğunda da hoşlanmayacağınızdan emin olduğunuz şeyler... Hayat, bize inat yaparmış gibi bu şeylerle karşılaşmamızı sağladığında, önceden yaptığımız planların hatta varsayımların nasıl da boşuna olduğunu görürüz. Hayatı, planladığının çok dışında bir yola girdiğinde, ne yapacağını bilmiyordu Yağmur... Hiç beklemediği bir anda, çok önemli bir haber alınca ne yapacağını şaşırdı Efe... Ve zaman, her ikisi için de en doğrusuna karar verdi

Aşk sihirli bir dünyada kaç kere yaşanabilir? Seçim.. Seçim yapmak.Kuzenin ve onun arasında kalmak ve tabi O'nu da unutamamak...

Aldatılmak hayal kurmaya engel miydi? Peki ya terk edilmek? Annesinin ölümünü izlemek ne kadar kötü yapabilirdi bir insanı? İkisi de zıt kutup gibiydiler. Ama onları birbirine çeken güçlü bir şey vardı. Deniz... Tesadüfen tanışmaları sonucunda hangisi diğerinin öğretmeni olacaktı? Üstelik ikisi de öğrenciyken. -İlk ders "Herkese hemen güvenme." Aptal kız.Daha ilk dersten kalmıştı...

Hikayenin bu güzel kapak fotoğrafı için milanooo28 ' e çok teşekkürler.

"Özür dilerim." "Dileme.Ben özür diliyor muyum? Sana köpek gibi aşık olduğum için senden özür diliyor muyum?" *** O benim öğretmenimdi, bana nasıl güzel sevilir o öğretti.

Bir kadın;bazı gerçekler ile düzeni bozulmuş,duyguları ağır bir darbeye maruz kalmış,yalnız hissetmiş,acı çekmiş,ama sadakatini kaybetmemiş. Gerçekler bir yana;onu büyüten insanlar,ki o çekinmeden ailem diyebiliyor,bir yanaydı. Dolun,güvendiği kişiler için canını bile feda edebilirdi. Bir adam;öğrendiği 'saklı' bir gerçekle her şey değişti.Bir anda olgunluk seviyesi artmış,sorumlulukları büyümüş,düzeni kökten değişmişti;ama şikayetçi miydi..Kesinlikle hayır. Selim;yeni tanıştığı oğlu için canını bile feda edebilirdi. Küçük bir çocuk.Etrafta olanları anlamak için çok küçük,küçücük.Konuşmayı bile çözememişken,anlamak güneş kadar uzaktı. Ama iki kalbin birleşmesi için zemindi,onun küçük elleri,yüreği,gözleri..Kısaca tamamı..Kağan Üvey olduğunu öğren Dolun,oğlunun varlığını geciktirmeli öğrenen Selim ve kitabın prensi Kağan... 'Bir baba en çok neyle mutlu olurdu?' 'Çocuğunun tebessümü ile.'

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Benimle Yan Wattys 2014 adlı bitmiş olan hikayenin özel bölümlerinin toplanacağı kitaptır. Kapak yapımı; @RUROGRIME

Herkesin vardır korkuları sevmek ister sevilmek imkansızı ister bazen yürek efsun için imkansızdır sevmek yada sevilmek sevdi sevdiği bir ailesi oldu ama gittiler çok uzaklara bir daha geri dönmemek üzere ya tüm sevdikleri böyle mi olacaktı gidiceklermiydi kapattı bütün gönül kapılarını çünkü korkar oldu taki yüreğinin kıpırtılarını farkedene kadar kapattı diye düşündü düşündürdü işin zor olan tarafı farketmeden sevecek efsun hemde hiç beklemediği hiç ummadığı birini tabiki benim hikayemde yakısıklı ve zengin biri var beyazıt okuyarak ve yorum yazarak benle birlikte hikayemi sürdülerim hepinize iyi okumalar efsunum Efsun: merhaba beyazıd bey Beyazıd: merhaba efsun Efsun: bişey mi oldu acaba Beyazıd : evet birşey oldu hemde çok kötü bişey Efsun : n--ee oldu ki burağa mı bişey oldu diyince bütün sinirlerim zıpladı ve efsunum kollarında çekip duvara yasladım o daha ne olduğunu anlamadan dudaklarını dudaklarımla birleştirdim . Elimin altında vücudum ona yaslamışken biran ne olduğunu anlamadı sonra çırpınmaya başladı ve öyle davrandığını farkedince dahada sinirlenip daha sert öpmeye başladım kendimi okadar çok kaptırmışım ki bir an ne olduğunu anlayamadan beni üstünden itti ve bana bir tokat attı hemde ne tokat biran feleğim şaşsada ona bakmaya başladım ve o an Efsun: siz ne yapıyorsunuz sapıkmısınız Beyazıd : evet sayende sapık oldum deli oldum akıl mı bıraktın kadın bende Efsun: ben ne yaptım be adam gelipte deli gibi sapık gibi davranan sizsiniz hem siz beni ne hakla öpersiniz Beyazıd: hakmı istiyorsun söyleyeyim sana hakkımı seni o kafede gördüğümden beri aklımdan çıkmıyorsun senin o gülüşünü gördüğümden beri ben gülüyormuydum diyorum bu zamana kadar ve seni o ilk gördüğümden beri bana aitsin anlıyormusun yalnızca bana bak efsun birdaha kimseyi yanında görmeyeceğim görürsem bu senin için çok kötü ol

.