Güldüm. Sinirimi belli edersem müthiş vampir guclerim benden habersiz ortaya çıkardı. . Gülmeme dahada sinir olmuşa benziyordu. Beni hızla yere itip karnima tekme atmaya başladı. Kedimi daha fazla tutamadım ki yavaştan rüzgar esmeye başladı . Hatta tavanda asılı korkunç lamba bile sallandı . Arasın tutup çekmesiyle tekmeleride durmuştu . 'Abi napıyosun . Öldüreceksin kızı' 'Gebersin' yerde yüz üstü uzaniyordum. Bayıldığımı zannettiler sanırım . Yerden destek alarak kalktım ve dik bir şekilde durmaya başladım. Ne kadar şaşkın bakıyor bunlar . Gülümsemeyle onlara bakmaya başladım. Neşeden yoksun gülümsememle . 'Bağlayın lan şunu' ♡♡♡♡♡♡♡♡ Baksana kız oda vampir sende. Siz ne güzel yakıştınız ' Sussana sen bi . 'Ne susucam be taş gibi çocuk işte ' Ic sesimin dedigi ile Erdinçe döndüm. Bana bakıyordu. 'Ne oldu' sırıtmaya başladı. 'Aklını okuyordum'. Dediği ile önce tepki vermedim . Ardından kafama dank etti . Ulan bu benim iç sesimle tartışmamı dinlemiş. Hemde gıybetini yaparken. Sinirle önüme döndüm. Rezil olmuştum resmen. ♡♡♡♡♡♡♡♡ Içeri hızla Erdinç ve diğerleri girdi. Alevler iyice korkarken 'ama sen ölmüştün' Diyince erdinç korkun bir kahkaha attı ve 'hortladım' dedi. Borayla göz göze gelince bir adım geri attı. Sonradan fark ettim. Gözlerim hala mordu. Ona sırıttı m. Erdinç bana döndü 'biliyorlar' deyince neyden bahsettiğini anladım. Bizim vampir olduğumuzu biliyorlardı. ♡♡♡♡♡♡♡♡ Sizde bu deli ve güçlü kızın hikayesini merak ediyorsanız... Deli dünyamıza katılabilirsiniz -LİMON MORTEM kelimesi ilk kez bu kitapta kullanılmıştır!

~Fantastik~ NOT: BÖLÜMLER "5 AĞUSTOS'TA" KALDIRILACAKTIR. YENİ BÖLÜMLERİ YAYIMLANACAKTIR. SERİNİN DEVAMI DA AYNI ŞEKİLDE DÜZENLENMEK İÇİN KALDIRILMIŞTIR. ~ "Öfkenin ve dansın zarafeti, olacak her şeyin sebebi... ~ Yaratıkların kol gezdiği, tehlikenin hüküm sürdüğü dünyada; onları avlamak için eğitilen avcılar varken Luna Aleda da onlardan birisiydi sadece. Sıradan bir hayata sahip olan Luna, kaderin kendisine sunduğu sürprizle birlikte büyük bir felaketin ortasında olduğundan habersizdi. Öyle ki Uzak kıta onun için bir hayalden ibaretken gerçeği olacak ve onunla mücadele edecekti. Orbunların ve İnsanların dünyasında gizli sırlar açığa çıkarken herkesin korktuğu "Kurnaz Prens" ise son rövanşını oynayacaktı. ~ "Bence," dedim duraksayıp. "Sen ve ben iyi bir ikili olduk." "Öyle olduk," diye cevap verdi Hermes. "Yoksa bunca şeyin sebebi de olmazdık." Başlangıç Tarihi: 8 Mart 2023 Bitiş Tarihi: 2 Ağustos 2023 (Kitabın tüm hakları, hikayesi bana aittir. Lütfen çalıntı vs. kopyalama yapmayınız.) 23.03.2024 - #fantastik etiketinde 1. Sırada.

Bir kız... Bir de ses... Hayalet bir ses... Ama gerçek. Biraz da doğa üstü... 《Korku kitabı değildir.》 Derin, sürekli derinlerden duyuyordu ismini. Korkuyordu. Varlığını bilmediği bir ses sürekli onunla iletişime geçiyordu. Biraz zaman korktu. Biraz zaman kovdu. Ama sonra alıştı o sese. Dokundu. Sarıldı. Öptü. Arkadaş oldu. Belki sonra daha da fazlası... . . . İçim yine bir tuhaf olsa da çalışma masama doğru baktım. Ne bir belirti ne bir işaret hiçbir şey yoktu. 'Belirti mi istiyorsun?' diye sordu zihnimin içinde yankılanan sesiyle... Olumlu anlamda başımı salladım. Düşüncelerimi okuması bazen sinir bozucu olabiliyordu. 'Sende çoğu zaman sinir bozucusun Derin.' Yine yapmıştı işte! Yine okumuştu düşüncelerimi... Masamın orada bir şeyler hareketlenince oraya doğru baktım. Kalem kendi kendine hareket edip kağıda bir şeyler yazıyordu. İstemeden de olsa elimin altındaki yorganımı sıktım avcumun içi ile. Korkuyordum belki de hala. Göremediğim bir ses ile konuşuyordum. Her an benimleydi ve sanırım o sadece ses değildi. Bir varlıktı. Dokunabilirdim ona. Elimle hala yorganı sıkarken kalem masadaki yerini aldı ve kağıt havalanmaya başladı. Havalanan kağıda baktım. Kağıdın üzerinde ' HESİM ' yazıyordu. Bu onun ismi miydi? Başlangıç Tarihi: 16 Ocak 2016 İlk Yayın Tarihi: 17 Mayıs 2016 》Tüm hakları bu hırçın yazarın masum ruhunda saklıdır... Bana ulaşmak isteyenler için instagram hesabım- @bilgeliyasam Hesim'in instagram hesabı: @hayaletsesim

'Sen Asla iyi olamazsın Lucretia. Sen kötü olarak var oldun. Dehşet acı kaos ve kan bunlar seni güçlendirir iyilik, işte onun olduğu yerde sen yok olmaya mahkumsun. Seni İyiliğin ve saflığın varlığını sürdürebilmesi için yarattık. Tıpkı siyahın olmayacağı bir yerde beyazın değerinin olmaması gibi. Sen olmalısın ki iyilik için hala bir savaş verilebilsin.'

ARAF MELEĞİ: KAYIP RUH Bir ışık yansıdı koca gökyüzünden. O ışık sadece bana görünürdü diğer herkese kör. Asıl soru şuydu lügatımda, neden ben? Işık büyüdü, büyüdü ve tüm bedenimi kapladı. Bir şeyler oluyordu ama müdahale edemiyordum. Zihnim bulanıklaşıyordu, belki de bedenim siliniyordu... Dünyadan yok oluyordum... Var olduğum yerse dünya gibi gibiydi ama sadece gibiydi, dünya değildi. Adını bilmediğim bu gri şehir neresiydi peki? Vera Kaya... Benim adım buydu ama bileğimde yazan isim bambaşkaydı, Hüma... Hayır, ben Vera'yım, Vera Kaya'yım! O zaman Hüma kimdi? ARAF MELEĞİ: CEHENNEM SUYU Onun yokluğunu kalbime gömerek gittim ondan ama bilmiyordum bu gidişle onu korumak isterken ikimizi de tehlikeye attığımı. Birleşmeyen ruhlar sonsuza dek yok olur, dediler bize. Bilmiyorlardı ki bizim var oluşumuz tenin bileşmesi ile değil kalbimizdeki sevgi ileydi. Girdiğimiz bu savaşı kazanmak zorundaydık, bizim başka bir çaremiz yoktu. Önümüzdeki her engeli aşmalıydık el ele. Fakat gün geldiğinde tek engelin birbirimiz olacağını düşünemezdik. Şehre gelmeden önce gördüğüm rüyayı yaşamayı düşünmezdim fakat Purgatoryo Şehri içimde bu vecayı doğurdu. Karnımda, tam oradaydı yanan alev topu ve buna tek bir çare vardı. Çarem sadece ölümdü. Eşleşen ruhların birleşmesi geldiğinde hiçbir şey sona ermiyordu, her şey daha yeni başlıyordu.. ARAF MELEĞİ: VEDA BUSESİ Ruhum iki evren arasında sıkışıp kalmıştı, Araf ve Dünya. Kalbim ise iki kişi arasında sıkışmıştı, Aren ve kızım. Nasıl dayanacağımı bilmediğim günlerin sonunda tek gerçek olan ölüm ile yüzleşmiştim, ruhum sevdiğim adama kavuşurken bedenim kızımdan uzaklaşmıştı. Tohumumun atıldığı evime, Purgatoryo Şehri'ne, tek gidişli bilet aldığımda hiçbir şeyin bıraktığım gibi olmadığını görecektim. Sevdiklerimi bir bir kaybederken

Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

Ruhumuz bazen kendi bedenimize ait hissetirmez. Bunu farklı yollarla bize gösterir. Kafada duyulan sesler, görülen gölgeler ve daha fazlası. Ruhumuz özgürlüğüne kavuşmak için bir sürü doğaüstü yolu dener. "Her gece ruhumunun bedenimden ayrılmaya çalıştığını hissediyorum" dedim çaresizce. "Çünkü ruhun bu evrene ait değil" dedi gezgin. Arkedia'da her yüz yılda olabilecek felaketleri ön görüp, tanrı tarafından ateş mührü vurulan iki koruyucu vardır. Burada ruhlar tamamen ölmez ve sıradaki yaşamlarını bekler. İgnis'in ruhu ise büyüden uzak, farklı bir evrende, yeni bir bedende reekarne olmuştur. Bu gerçekliğe alışmak ve felaketi önlemek sanıldığı kadar kolay değildir. Bu gücü kontrol edebilmek, bu şansı yakalamak kadar zordur. Kimisi için şans, kimisi için de bir lanet. Yarı tanrının gücü, İgnis ve Mortem. 1.Kitap tamamlandı! (ATEŞ MÜHRÜ) 2.Kitap devam ediyor. (İGNİS YOLU)

"Mikrofobi'ye hoş geldiniz. Oyuna başlamak istediğinizden emin misiniz?" Neden saçma bir oyun için böyle bir soru sorarlardı ki? Anlamamıştım... Düşünmeden, 'Oyuna Başla' butonuna tıkladım. ___________________________ Kapak Tasarım: Bsudeee

Fantastik #4 27.06.2018 Bilimkurgu#2 01.01.2021 Sonunda kız iç çekti. Hüzünle uçurumun aşağısına baktı. Gözyaşı,yanağından süzülerek kendini aşağı bıraktı. Arkasından gelen adama baktı. Saf ve temiz bir şekilde ölmek daha acısız duruyordu onun için. Rüzgarın yüzünü okşayıp,saçlarını dans ettirmesine izin verdi. Tekrar arkasına bakıp endişeyle kollarını açtı. Kendini bir boşluğa bıraktı. ♦️ Yetim olan Nasya, koruyucu aile tarafından alınır. Nasya alındıktan sonra üvey babası Cemil, Nasya'yı rahatsız etmeye başlar. Bu iş ciddiye bindiğinde Nasya intihar eder ve bir mucize olur. Nasya iki hafta suyun altında olduğu halde ölmez. Peki bundan sonra ne olacak? /2015/