"Unutmak ihanet sayılsın sayılmasın, hatırlamak genzimi yakıyor."dedi genç adam, elindeki içki bardağını defalarca yaptığı gibi dudaklarına getirirken. Güçsüz kaldığı, kamburlaşan omuzlarından belliydi. "Sende mi unutmak isterdin?"dedi genç adamın karşısında oturan bir diğer genç. "Asla!"dedi haykırırcasına genç adam ve elindeki içki bardağını sertçe masaya koydu. "Üzüntüsü bırak benliğimi yok etsin, kum tanesi kadar bile bir kısmı silinmesin hafızamdan. Bırak yok olayım onsuzluğun susuzluğunda ama hafızam onsuz salise bile geçirmesin."diye ekledi genç adam. Gözünden süzülen yaştan haberi dahi yoktu oysa. "Ağlıyorsun lan!"dedi arkadaşı. "Ne ağlaması lan!"diye ayağa kalktı genç adam. Saniyeler içinde beyninde dolanan düşünceler onu kalktığı yere geri oturttu. "Geberiyorum lan!"diye haykırdı. ••• "Hissediyorum."dedi genç kız. " İliklerime kadar hissediyorum onu."diye ekledi. Özlemişti, neyi özlediğini bile bilmeden...

1842-cı yıl Atlanta ülkesi.İkiye bölünmüş bir ülke.Medalistler ve Atlaistler.Bir-birine düşman olan iki taraf.Rose Dyer Medalist generalinin kızı.Küçükken yaşadığı olaydan sonra intikam sözü veren kız.Evden kaçıp kendini atlaist'lerin sınırında bulur.Beklenmedik olay yaşar. ATLANTA Bir bitişin başlangıcı

Zaman Evreninden başarıyla dönen betçiler dünyada yaşamlarını sürdürür.Layla Peters yine imegelmeler görür.Ama onunla bu sefer konuşan Sophie değildir,bu gizemli kişi kimdir? Yeniden Zaman yazılacaktır.Zamanın 5 betçiye ihtiyacı vardır.Signa diyarında kralın komaya girmesiyle işler kızışır.Peki Zaman Betçileri zamanı kurtara biliceklermi? Zamanın 2 macerası başlasın... Layla-(1 Zaman Betçisi) Sam-(2 Zaman Betçisi) Max-(3 Zaman Betçisi) Luna-(4 Zaman Betçisi) Peter-(5 Zaman Betçisi)

Kitapta yetişkin içerik vardır(+18, şiddet) ✨ Ben Leyan. Bigem Leyan Baylan. Rüzgarlı bir son bahar akşamı... •Elimde bir bıçak. • Dizimde bir ceset. •Babamın cesedi. ✨ "Bigem Leyan Baylan."dedi otoriter sesi ve sert yüzüyle, kapının girişinde gözleriyle beni arayan gardiyan. "Ziyaretçin var."dedi. Daha az önce ziyaretçi hakkımı kullanmıştım oysa. "Kim geldi? Avukatım mı?"dedim oturduğum yerden kalkarak. "Hayır."dedi göz teması kurarak. "Kim o zaman? Benim başka kimsem yok ki?"dedim kaşlarımı çatarak. "Gidince öğrenirsin."dedi gardiyan. Sesindeki tahammülsüzlük apaçık bir şekilde ortadaydı. ✨ Hayatının değişeceğinden habersiz soğuk koridorları yürüyen genç kız, onu ziyaret odasında sessiz ama heybetle bekleyen adam..

Ölmek ve kalmak! Ölmek hayatın sona ermesi demek. Peki ya hayat sadece toprağın altına girerek mi olur? Nefes alırken de ölünür mü? Aral öldü. Kalmak sadece aynı durmak mı? Giden veya yollanan senken de kalabilir misin? Rima kaldı. Abisinin nerede nasıl olduğunu bilmeden, onu bulduğunda neyle karşılaşacağını kestiremeden, abisinin onu hayatında isteyeceğinin garantisi bile yokken, tüm hiçe sayılmışlıklarına rağmen abisini arayan Rima. Hayatın sert yüzüyle küçük yaşta karşılaşan, erken yaşta büyümek Zorunda kalan, hayattaki zorluklarla mücadele edip 4 tane kardeş edinen, intikamın içinden atamadan büyüyen, en yakınının acısını ve yalnızlığını yiyen Aral. İkisinin ortak noktası, ikisinin de en sevdiği... Zaaflar nasıl oluşur? Zaaflara kaybediliş yenilgi midir, güçsüzlük müdür yoksa sevgi mi? "Aç ve susuz kalıncağının bir süresi var ama sevgisiz ne kadar kalınır saydın mı hiç?"dedim. "Saymadım ama saysam da bitmezdi."dedi sigara dumanını dışarı verirken. "Ya biterse?" Dedim umut dolu gözlerimi ona çevirerek. Sadece gözlerini kırpıştırıp sessizliğe gömüldü.