"Bunu sen istedin güzelim. Hadi kıyafetlerini çıkart ve o işkence masasına yat." Korku tüm hücrelerimi ele geçirmiş zangır zangır titriyordum. "ö..öz..özür dilerim, bir daha olmaz lütfen" Kollarımda parmaklarını hissediyordum. Sürüklemeye başladı. Bir şeyler yapmalıydım. Kurtulmam gerek. Evet, Kurtulmalıydım. O anda belindeki silah bana büyük bir ihtişamla göz kırptı..... WATPATT'İN İLK VE TEK SAPLANTILI KATİL İSİMLİ KİTABIDIR. DİKKAT!! BAĞIMLILIK YAPAR.... İŞKENCELİ VE BOL KÜFÜRLÜ BİR KİTAPTIR RAHATSIZ OLACAKLAR KESİNLİKLE OKUMASIN!!!!!!!

Hikayeler hepimizin iletişimde kalmasını sağlar. Okuyucular ve yazarlar kurgusal bir dünyanın içine kaçmak, tutkularını kendileri gibi düşünen insanlar ile paylaşmak ve gelecekteki yeni büyük şeyleri keşfetmek için, dünyanın dört bir yanından Wattpad'e gelirler. Bir yazar adayı olarak ihtiyacınız olan yazma ipuçları için bu çalışmaya göz atın.

Büyü dediğimiz şey sizin de bildiğiniz üzere bazen bir zehirli elmadır; aşka en yakın olduğu zaman da budur... Herkesin sırları vardır değil mi? Kendisine ait olan, büyük veya küçük sırlar. Çoğu zararsız. Benim de birkaç tane vardı ama benimkiler çok da zararsız sayılmazdı. Yine de nereden bilebilirdim ki gün gelip de hayatımı karmakarışık bir hale getireceklerini? **Kitap olacağı için ilk dört bölüm dışındaki tüm bölümler kaldırılmıştır.** 13.05.2012 Kapakla İlgili: Kapakta kullanılan resim benim tasarımım olmayıp Sarah Bochaton'a aittir. (Illustrator: Sarah Bochaton)

ben bir yazarım. kelimelerden bir okyanusta yüzerim; yüzmeyi bilmem, boğulurum. boğulduklarımı yazarım. ölene dek yazarım. 12•06•16 - 23•06•16

Pencereler ıslık çalıyor, kulak vermelisiniz. on beş şubat iki bin on yedi, on yedi elli dört. çarşamba akşamı.

Oysa ben kuş yürekli, yalpalayan bir göç yorguncusuyum, kabuğa çekilip sinmeyi bekleyemem. - harfsizlik - şiir

iç kısım. kafa içi. bir şeyler. siz. sizinle konuşuyorum.

Pruvanız neta, dümeniniz viya olsun. . Tüm kulaklara aynı ses fısıldıyordu, narince. Geçmişi unut, geleceğe tutun. Geçmişi unut, bugünü savun. Önce yazmayı, sonra okumayı unutturdular. Okuyanlar teker teker kayboldular. Kimileri çok ama çok uzak denizlere açıldı, kimileri binlerce metre toprağın altına karıştı. Geriye sadece semboller kaldı. İşte bütün hikaye böyle başladı. Okyanusun dalgası ve sembollerin gülen yüzüyle...