"Gel kucağıma." Dedi,derinden gelen hırıltılı sesiyle. Uzun bir süre sadece yüzüne baktım. Elini dizine vurduğunda bir kaç adımla önünde durdum. Belimden tutarak bedenimi kucağına doğru çektiğinde iri gözlerle gözlerine baktım. Gözlerinde olan şeytani parıltılar ile yutkundum. Cihangir, yanaklarımı tutarak âni bir hareketle dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Bedenim anın etkisiyle kasılırken birkaç saniye dudakları dudaklarımda hareketsiz kaldı. Eli bel boşluğumu okşamayı bırakıp bedenimi bir çırpıda havaya kaldırıp oturma odasından çıktığında kollarımı boynuna sardım. Bundan sonra ikimiz içinde dönüşü olmayan bir yola giriyorduk... • Yetişkin içerik barındırmaktadır (+18) • • GENÇKURGU#3 | 06.11.20 acı#1 | 12.11.20 şehvet#1 | 04.05.23 evlilik#2 | 29.10.20 tutku#3 | 14.11.20 romantizm#4 | 03.11.20

BU HİKAYENİN BİR ÇOK KISMINDA RAHATSIZ EDİCİ İÇERİK BULUNMAKTADIR. "Teninde bir ilkbahar havası ama için kar kış. Gözlerin yorgun, ruhun darmadağın. Korkuyla baktığın bu yollar senin kaderin, bu gözler senin katilin." Bakışlarında bir kasvet, kehanet vardı. "Heja," dedi tenimi ürperten bir ses tonuyla. "Bu adam senin katilin."

"Peki. Sen bilirsin. Madem doğruyu söylememek konusunda ısrarcısın o zaman kalk kucağımdan ve çık bu odadan." "Ama daha yatmadık bile?" "İlgimi çekmeyi başaramadın ki yatalım. Çık dışarı ve patronuna paramı iade etmesini söyle." "Efendim, lütfen." "Dediğimi duydun." gözlerine yalvaran bir ifadeyle baktığım adam tıpkı zift yeşili gözler gibi bana acımasızlıkla bakarken çaresizlik içinde omuzlarımı düşürüp adamın kucağından yavaşça kalktım. Hemen ardından da adamı belki vazgeçiririm diye seksi hareketlerle birlikte yere bıraktığım sabahlığımı üzerime geçirdim ve hala bana durmamı söylemeyen adam yüzünden kapıya doğru gitmek için bir adım attım ancak tam o esnada kafamın arkasına değdirilen soğuk bir metalin varlığını hissedince olduğum yerde şok içinde donup kaldım. "Sakın ağzını açma ve yavaşça bana doğru dön." kafamın arkasına yaslanan şeyin tam da tahmin ettiğim gibi silah olduğunu anlamamı sağlayan adam emrini kulağıma doğru fısıldarken dediğini yapıp yavaşça ona doğru döndüm. Ona dönmemle göz göze geldiğinizdeyse mavi gözlerimdeki korkuyu gizleme gereği görmeden doğrudan acımasızlık dolu kehribar rengi gözlere bakmaya başladım. "Ki...kimsiniz siz?" anlıma bir silah dayamış olan adamın gözlerine bakarak çaresizlik içinde yanıt almayı ummadığım sorumu dillendirirken adam anlımdaki silahı çekmeden boştaki elini arka cebine attı ve cebinden çıkardığı kelepçeyi hızlı bir şekilde bileklerime takarak yatağa oturmamı emretti. Emrini yerine getirdiğindeyse silahını anlımdan ayırıp elini yeniden arka cebine attı ve bir cüzdan çıkarıp cüzdanını açarak polis rozetini görmemi sağladı. "Başkomiser, Pars Atabeyoğlu."

"Sadece bir kere. Bir kere göreyim. Yaşadığını göreyim yemin ederim bir daha hiç görmeyeceğim. Yalvarırım. N'olursun. N'olursun bir kere göreyim. Ne istersen yaparım. Konuşma dersen, konuşmam. Nefes alma dersen, almam. Yemek yeme dersen, yemem. Öl dersen, ölürüm. Yeter ki sadece bir kere göreyim. Bir kerecik." tüm çaresizliğimle karşımdaki adama açık açık yalvarırken Miran gözlerindeki acımasızlığa beklemediğim bir ifade yerleştirip acımasızlığın arasından bana el sallayan alaylı ifadeyle gözlerimin en içine bakarken dudaklarımı sıkıca birbirine bastırıp yanaklarımı ıslatmakta olan göz yaşlarımı silmek için boştaki elimi havaya kaldırdım. Ancak tam o esnada Miran havaya kaldırdığım elimi de tutunca elimi istediği gibi yere indirdim ve Miran'ın benim yerime kendi eliyle yanağımdan akmakta olan göz yaşımı sildiğini fark ederek şaşkınlıkla yutkundum. "Ağabeyini görmek için ne istersem yaparsın yani öyle mi?" göz yaşımı siler silmez elini yanağımdan çeken Miran yine tüm acımasızlığıyla bana bu sefer cevap vermemi istediği bir soru yöneltirken korkudan titreyen bedenime rağmen başımı aşağı yukarı sallamayı başararak gözlerimi onun kapkara gözlerinde merakla karışık bir korkuyla gezdirmeye devam ettim. "Öyle. Ne istersen yapacağım." benden isteyeceği şeyin ya da şeylerin ne kadar acımasız olabileceğini bilmeme rağmen çaresizliğim yüzünden kaderimi tamamen karşımdaki adama teslim ederken Miran dudaklarına son derece alaylı bir gülümseme yerleştirerek yüzünü yüzüme doğru eğdi ve yüzündeki alaya rağmen gözlerinin hala öfke ve nefretle dolu olduğunu görmemi sağlayarak dişlerini birbirine geçirerek çenesini kastı. "Yatağıma girmeni istesem bile mi?"

Arkadaşı tarafından para için ihanete uğrayan bir kızzın adama mahküm edilmesi ön izleme : 3.bölüm Helin ben çok özür dilerim pişman oldum gerçektenn . - neden bahsediyosun simge . dedim sinirlice - şaka falanmı ben anlamıyorum bayıltılıp neden tanımadığım bi yerde uayndığımı . dedim bağırarak - o seni almak istedi . dedi o an annemin de daha almadımı seni demesi geldi - kim dedim , ve o an elimden telefon çekildi ve duvara atıldı , ani refklesle kendimi koruma altına alıp geri çekildim. gözümün önünde telefon parçalara ayrılmıştı, biraz daha uzaklaşıp ellerimi yüzümden çektim ve kim olduğuna baktım . karşımda yine tanımadığım bi adam vardı benden 4-5 yaş büüyk duruyordu. - sen sen kimsin . dedim , yüzüme bakıp gözlerini kapattı ve 1-2 saniye öyle bekledi . gözlerini açtığında ateş saçan gözler beklemiyordum . kolumdan hızlıca tutup beni sürüklemeye başladı . geldiğim merdivenlersen sürüklerken kitlenmiştim , kendime gelip kolumu kendime doğru çekiştirdim ..

Bir av hikayesi Güçlü bir kız bir gün avcısının eline düşer ve hayatında ilk kez hiç bişey yapamıyordur Ölmeden kurtulması gereken avcısına gittikçe çekilir ama bunun yanlış olduğunu kendine söyler durur...

Nefretle başlayan aşklardan yana mı oldu? Yoksa ilk görüşte aşık olup daha sonra nefret mi oldu? Acı, nefret, aşk, para.. Bu kelimelerden hangisi doğruydu, hayatım da hangi yanlış vardı da doğruyu da onunla beraber götürdü.. *** Hiç istemediğim hayatı, hiç yaşamadığım acıyı yaşatan bir adam.. Dayanabilecek miydim yoksa bu hayattan kurtulabilecek miydim? Aşk mı kazanacaktı yoksa Nefret mi? İşte tüm bunların cevapları bu hikayede..

02.09.2020 yayımlanma tarihi Mecruh sözlükte yaralı olan, yaralanmış olan demekti. Bir kelime beni ancak bu kadar anlatabilirdi. Sevdiğim adam için Mardin'e onun karısı olmak için gelmiştim. Ben nereden bilebilirim ki her şeyin bir oyundan bir 'intikamdan' ibaret olduğu için.

WATTYS 2017 KAZANANI✓✓ "Nefrete KURBAN Edilmiş Bir Aşk, Sizce Galip Gelebilir Mi?" Bir tarafta Toprak'a doğrultulmuş bir silah diğer tarafta ise Rüzgar ile evlenmek.... Bu nasıl bir ikilem. Bu nasıl bir çaresizlik. Korkuyorum , hem de çok fazla. Bir seçim yapmam gerekiyor ama biri diğerinden daha hafif değil. Biliyorum hangisini seçersem seçeyim yine yanacak olan benim. Biliyorum bu hikayenin tek kurbanı benim. Deniz bir karar vermek zorundaydı ve bunu acilen yapmalıydı.. Abisi Toprak için kendi hayallerinden kendi hayatından vazgeçebilecek miydi? Ne kadar korkarsa korksun fedakarlık sırası artık kendindeydi ve Deniz şeytanın inine bile bile girecekti... İntikam, nefret, gözyaşı ve bunlar altında ezilen bir AŞK... Her duyguyu iliklerinize kadar hissedebileceğiniz bir hikaye... "Acı" ya karşı dayanıklı değilseniz eğer bir sonraki sayfayı çevirmek sizin için kolay olmayacak ama yine de her sayfada "Umut" arayacaksınız....

''Devran''diye sesizce mırıldandım. Beni duymamış gibi yapıp ikimizi birlikte yatağa uzandırdı. Dudaklarını boynuma götürüp ıslak bir öpücük bırakıverdi. Telaşla kendimi çekmeye çalıştım, üstüme abandı ''Elvan''diyerek bağırdı. ''Yapma Devran ne olur bırak'' Gözleri gözlerimi buldu. Göz bebekleri kaybolmuş saf bir siyahlık vardı. Dudaklarımızın arasındaki mesafeyi sıfıra indirdi. ''Sen benim karımsın Elvan buna alışsan iyi edersin. Bu gece benim kadınım olacaksın'' deyip dudaklarımı kanatırcasına hoyratça öpmeye başladı. (Gelecek bölümden kesit) #BENİMSİN 1 #İSTEMİYORUM 1 #WATTS2020 1