Hayatın benim için gerçekten değersizleşmeyle başladığı anda yaşadığım zor olaylar üzücü olaylar beni hayata bağladı hissettiğim duygular hayata karşı beni ümitlendirdi. Hiçbir şey hissetmezken bir şeyler hissetmek hem zihnimi hemde kalbimi yormuyor değildi ama buna değerdi Bana yaşatıkları her saniyesiyle çok değerliydi Umarım Beğenirsiniz İyi Okumalar :)

Annesinin doğumda öldüğünü sanan Hira peşine düşen sapığından kurtulmak için rol yaptığı çocuğa aşık oldu. Hayattaki tek öncelikleri bira, uyku ve kadınlar olan Barış hayatındaki tek masum şeye aşık oldu. Yaşanmışlıklar, anılar, dostluklar, verilen sözler ve hayaller... Tüm bunların birer yalan olduğunu öğrendiğinizde siz yine sevdiğiniz adama gider miydiniz?

Isabella ; Derin bir nefes aldım. Ellerini belimde hissedince korkakça titredim. Elleri bellerimden kalçama , kalçamdan bacaklarıma kaydı. Ve hızlı bir hareketle bacaklarımı kaldırıp beline doladı. Kendine çekti. Bense sadece izin veriyordum. Ensemde nefes alışverişlerini hissedebiliyordum. Ona karşı koymam imkansızdı. Güçlü kolları beni sıkıca kavramıştı.Eğer çırpınırsam onu dahada hırçın birine dönüştürebilirdim.Enseme minik öpücükler kondurmaya başlamıştı.Hızlı hareketlerle beni yatağa sırt üstü yatırdı.Oldukça sert olan göğsünü göğüslerime dayadığında acıyla inledim.Boynumdan başlayarak göğüslerime doğru dilini gezdirirken bir hayvan kadar vahşiydi dili şimdi göbeğimde geziniyordu içim gıdıklanıyor istemsizce zevk ile bir ateş gibi yanıyordu.Ellerimi sıkı bir şekilde yatağa bastırılmıştı..Buyüzden ona karşı koyamıyordum.Benim onu dönüştürdüğüm adam artık çok acımasızdı!!! &Tüm Hakları jacob'ın Kalbinde Saklıdır&

Manevi ailesini kaybeden ve bundan dolayı manevi kardeşiyle arası açılan Berra Derin duyduğu hakaretlere, gördüğü dışlanmaya daha fazla dayanamayıp soluğu İstanbul'da alır. Kendine yeni bir yol çizmeye karar verirken hesapta olmadığı bir şey olur. Kaan Erdinç ile yolları kesişir. Kaan Erdinç'in geçmişi açığa çıkmasıyla beraber Berra kendini siyah beyaz dünyasında bulur. Bu dünyadan kendini uzaklaştırmak isterken Kaan'ın eli Berra'nın hep üstünde olur. ALINTI "Gideceksin dedim!" Dudağının arasından tısladı. Sinirli hali beni korkutuyordu. Fakat gitmemi istiyordu. Burasının benim için tehlikeli olduğunu söylüyordu. Beni mi düşünüyordu? Sanırım bu son soruyu bin defada tekrarlasam usanmayacaktım. Çünkü söz konusu bendim. "Benim hakkımda hiç bir şeye karar veremezsin anladın mı?" Yüzüne avazım çıktığı kadar bağırdım. İki ellerimle omzuna bastırdım. "Hiç bir yere gitmiyorum, bunu o taş kafana sok!" Kaan'ı omzundan iterek odadan koşar adımlarla çıktım. Arkamdan "Berra!" Diye kükredi. Asansörün kapısı açılınca '0' düğmesine bastım. Kapının hızlı kapanması için düğmeyi zorladım. Kapı yavaş yavaş kapanırken gözlerimi kapattım. Rahat bir nefes verip gözlerimi açtım. Asansör kapısının arasında el görünce çığlık attım. Tek eliyle asansörü durdurdu! "Sen manyaksın!" Yüz ifadesi beni çok ürkütüyordu. Üstüme doğru gelince kendimi kapana sıkışmış gibi hissettim. Hızlı bir hareketle herhangi bir asansör düğmesine bastı. Asansör ani bir çekimle durdu. Işıkların sönmesiyle gözlerimi kapattım. "Kes şunu!" Soğuk ve güçlü elini çenemde hissettim. Çenemi sıktığında acıyla inledim. Refleks olarak iki elimle, çenemi sıktığı elini tuttum. İtmeye çalışıyordum fakat gücüne karşı gelemiyordum. Ne yaptığını idrak etmeye çalışırken nefesini tenimde hissettim.