Her insan, hatırladığını sanır. Oysa bazı anılar silinmez; çünkü hiç var olmamıştır. Bu roman, hafızası sıfırlanmış bir kimliğin, adını hatırlamadan varlığını ispat etme savaşını anlatıyor. Bir akademi... dışarıdan bakıldığında prestijli, içeri girildiğinde ürpertici. Bir sistem... sorulara değil, sessizliğe değer veren. Ve bir çiçek: Asfodel. Ölümle yaşamın arasında, hafızanın kıyısında açan bir çiçek. Bu hikâye, yalnızca bilimkurgu ya da karanlık akademi anlatısı değildir. Bu, "ben kimim" sorusuna verilen en karanlık cevaplardan biridir. 313 sadece bir numara değil. O, sisteme karşı ilk çatlağın, hafızasız bir devrimin başlangıcıdır. Eğer bu sayfaları çevirmeye cesaret ettiysen, bir uyarı: Gerçek her zaman kurtuluş değildir. Bazen uyanmak, kabusun kendisidir.

Evrendeki her şey bir amaca hizmet eder. Bazen işlevsel bazen de sadece var olarak. Bu durumda düşüncelerinde amacı olmalı. BİR DÜŞÜNDÜM DE ACABA... Gelin hep birlikte bakalım...")