Lisedeki ilk yılımdan sonra her zamanki Bodrum tatilinin düşüncesi, benim için fazlasıyla sıradandı. Ama sıradan olmayan bir şey vardı ki o da yan evdeki çocuktu. (Tüm hakları yastığımın altında saklıdır)

Umut etmek; hepimizin yaptığı bu değil miydi? Önümüzdeki engelleri aşmak için destek aldığımız, düştüğümüzde tekrar kalkmamızı ve yürümeye devam etmemizi sağlayan o kutsal histi umut. Karanlıkta yolumuzu aydınlatan bir araç, pes etmek üzereyken yavaşça kulağımıza bir daha denememizi fısıldayan inanç dolu bir ses. Bir de aşk var tabii... Şayet biri bana gelip şu hayatta yaşanması gereken en önemli şey ne diye sorsaydı, ona iki kelime söylerdim: Âşık ol. Aşk, belki en zor ve en acı duyguydu fakat âşık insana acı bile çekici gelirdi; acı ondan geldikten sonra. Yüzünü de güldürse, kalbini de parçalasa severdin. Onu sevmeyi severdin. Sana verdiği heyecanı, mutluluğu, hatta hüznü severdin... Ve bir gün umut ile aşkın yolları kesişti. Umutlarına tutunarak yaşayan bir kızın kalbiyle birlikte umutları da paramparça oldu. Aşk yeri geldi onun umutlarını öldürdü, yeri geldi onu yeniden umutlarıyla beraber hayata döndürdü.

.

"Miray ben çok düşündüm." "Neyi?" "Seninle birlikte olmayı." "NE!?" "Seninle sevgili olmayı, sabahları bir kolum vücudunun altında uyuşmuş bir şekilde uyanmayı, kahveni sıcak içemediğin için üzerine soğuk su eklemeyi, dokunamadığın ıslak havluları sana çaktırmadan değiştirmeyi, gece geç yattığın için sabah derse geç kaldığında söylenerek hazırlanmanı dinlemeyi herşeyden çok istiyorum. Seninle sevgili olmak, sadece seni sevmek istiyorum."

Derin ve Kerem'in komik aşk hikayesi...

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!

Herkesin geçmişinden kalan bir izi vardır. Hani bir yerin kesilir acısıyla hatırlarsın, sevmekte böyledir işte unuttuğunu zannedersin; yüreğinin acısıyla hatırlarsın. " Gizem Önen "