Oczekiwania niszczą ludzi...

Albert Speedo to chłopak pracujący na ZS customs. Jest strasznie zakochany w Vasquezie ale czy życie jest kolorowe? Miłość jest piękna i bolesna. A może to my jesteśmy ślepi na prawdziwą miłość. To mój pierwszy upubliczniony fanfick i dostałam napisanie go jako wyzwanie. Uznałam że to spoko pomysł tak więc z góry przepraszam za błędy ortograficzne, cringe rozmowy i psyche niektórych osób.

Czasami coś nie idzie po naszej myśli.

"Słodkie kłamstewka pozostawiają po sobie cierpki posmak prawdy." Karmili siebie nadziejami i kłamstwami, by ostatecznie pogubić się w labiryncie własnych uczuć...

Speedo szczęśliwie spędza swoje ostatnie walentynki.

Nie myślał, że jego szczęście potrwa wiecznie, w końcu świat nie lubi pozostawiać go długo w bańce mydlanej. Miał obawy, jak każdy. Z każdym dniem dostawał pewności, że to co mają jest pewne. Jak się okazało nie było. Wszystko kiedyś się niszczy...

Uczucie, które nie da się opisać jako smutek lub depresja. Osoba dotknięta tą przypadłością nie chce umierać, chce zwyczajnie przestać istnieć. Pójść spać i nigdy się nie obudzić. Tu nie chodzi o znalezieniu się w lepszym miejscu, w niebie lub piekle, a bycie nigdzie. Kompletne nieistnienie... Cała moja wiedza opiera się na filmie Clarka Eliesona "The desire to not exist" więc nie ma tutaj lekarskich profesjonalnych diagnoz itp. Możecie wysyłać ten ff gdzie chcecie mi to tam rybka ¯\_(ツ)_/¯

Wszystko zaczęło się od przypadkowego znalezienia ciala