Yüzüne yapıştırdığı tokatla birlikte Saçlarından tutarak avlunun ortasına fırlatmıştı. O an hayalkırıklığı yaşayan kız bu anı hafızasına silinmeyecek üzere kazıyordu. "Bu kızı adam yerine koyup benim azabımı kabul eden bununla aynı yeri boylar. Ona yardım edeni de insan yerine koymayacağım " demişti..kız Dişlerini sıkarak ağzındaki kanı ağa bozuntusunun ayağının önüne tükürmüştü. "Tüm bu insanların önünde Mardin şahidim olsun ki beni sevdiğinde ve böyle pişman olduğunda da ben de seni adam yerine koymayacağım. "

-Beni seviyor musun? Diye sordu genç kız sevdiğine. Baktı aşık olduğu adamın gözlerinin en kuytu köşelerine. Bir nebze olsun sevgi arıyordu. Yerini nefrete bırakmış olan aşkından kalmış mıydı hiç? Baktı sevdiği kızın gözlerine.. Gerçekten o mu söylemişti bunca yalanı? Onu hala deli gibi seviyordu. Genç adam bunu çok iyi biliyordu. Kalbindeki aşkı gizleyerek konuştu. Sevdiğinin kalbini paramparça edecek o sözleri büyük bir soğuklukla söyledi. -Benim kalbimde bir sahtekara yer yok. Şimdi yalanlarını da al git bu evden. Çık git hayatımdan. DEFOL. Son kez baktılar birbirlerine. O bakış her şeyi anlatıyordu. Aşklarını, nefretlerini, gidişleri ve bir daha dönmeyişlerini. Gurur bir kez daha seven insanları ayırmıştı. Tanıtımından oldukça ciddi ve sıkıcı bir kitap gibi görünsede içerik olarak ciddi ve sıkıcı bir kitap değildir. Okumanızı şiddetle tavsiye eder keyifli okumalar dilerim. Bu ne be uçak anonsu gibi... :)