Maggie Goldberg, yatılı okulda kalıyordu ve okulda sadece bir tane erkek öğrenci vardı; Müdürün yeğeni, Harry Styles. Tüm kızların gözü onun üstünde. Bütün kızlar ona hasta oluyor, ama o, onu ayartmaya çalışan kızlardan değil, onunla ilgilenmeyen kızlardan hoşlanıyor. Onunla ilgilenmeyen kızların içinde Maggie'de var...
Alice Grace McDowall, diğer arkadaşları gibi normal bir kızdı. Ta ki 18 yaşına girene ve hayatını darmaduman eden yeşil gözlü çocukla tanışana dek. Şimdi ise bir Tanrıça'ydı. Ve O'nun Dünya'sı, içinde bulunduğu Dünya'dan çok farklı bir yerdi. Harry'siz bir Dünya'ydı. Ve o Dünya, Alice'i istiyordu.
O acının ne demek oldugunu bildiğini sanıyordu, ta ki Harry ile tanışıncaya kadar. Originally from: @1DFantasyFiction @1DFantasyFiction , Thank you for your permission!
"Onu meleklerimle dans ettiği için değil, isminin şeytanlarımı susturabildiği için sevdim." - Christopher Poindexter [original: weyhey_harry]
Okulun popüler kızı Anastasia.. Erkeklerin ilgisini her zaman çekmeyi başarmış, ilgi odağı olmayı her zaman sevmişti. Birisi hariç.. Peki Anastasia onu elde edebilecek miydi?
Ölü bir oğlanın üzgün bir kız ile kalp kırıklığı ve muammanın arasında katilini bulmak için birlikte çalışmaları ve belki de ölümün bir son olmadığını öğrenmelerinin trajik hikayesi. (Harry Styles Fanfic AU) author: seasidestyles
Bir keresinde bir kız kırılan bir insanı onarmaya çalışırken dikkatli olmamı yoksa o kırık parçalarla kendimi kesebileceğimi söylemişti.
Rose, Harry'den hoşlanmıyor Ve Harry de, Rose'dan hoşlanmıyor Fakat belki acımasız bir adamın karanlık gözdağı ve kurumsal bir komplo için değişebilirler, ya da, en azından, bir snickers zulası için Author @seasidestyles
Görev; Bir kızı her gün biraz daha, yavaş yavaş öldürmek. Ona işkenceler yapmak ve ölmeyi istemesini sağlamak. Acımasız ama yaralı bir adam. Umutlu ama kırılmış bir kız. Bu görevde ne olacak? Görev onlara ne getirecek? Kız görevin sonunda ölecek mi? Yoksa görevin amacı mı değişecek? Bilmiyoruz. Göreceğiz. *Hikaye ge...
“Birincisi-” “Harika, bir de maddelemiş.” gözlerimi devirdim. Beni önemsemeden, devam etti. “Birincisi, kimse bilmeyecek.” “Hah, ben de insanlara piçin tekiyle düzüştüğümü anlatmak için ölüyordum.” Sen bilirsin, der gibi omuz silkti. “İkincisi, duygusal hiçbir şey istemiyorum,” yüzünü buruşturmuştu. “Onlar olmayacak...
