Bedeller ödenmek için vardır.

"Ve biz, sizin o hatırlamak istemediğiniz, unuttuğunuz insanları ömrünüz boyunca hafızanıza kazımak için buradayız! Siz acılarına kör olursanız, biz onların gözleri oluruz. Siz çığlıklarına sağır olursanız, biz onların kulakları oluruz. Siz onların dilini keserseniz, biz onların sesi oluruz. Biz bunun için varız ve bunun için yaşayacağız!" 240123 🦊

Ama söyle, daha kaç kış yaşatabilirim frezyaları? Daha kaç kış canlı tutabilirim umutları? Gün gelecek, solacak frezyalar. Ne rüzgar değecek yaprağına, ne yağmur. Kelebek bile yorulacak bir gün seni dinlemekten. Kırılacak kanatları, uçmak isteyecek inadına. Yolu uzak belki ama, durmayacak, gidecek senden. Soldurdum frezyayı. Yapraklarını kopardım. Kökünden söküp attım umutları. Göğsüme, yaralarımın üzerine ektiğin bahçe yandı; külleri yaralarımı acıttı. Bu sonsuz bir kış sevgilim, bahar bile korkar oldu gelmeye. 120722 🪐

"Tanışmadık?" "Gerek mi var?" "Vardır belki" "Belki de yoktur" Elini uzattı..

Ben savaş uçağı pilotu Hüma, bu hikayede yaşanan olaylar tesadüf değil. Tesadüf değildi, yaşadıklarım tesadüf değildi. Çektiğim hiçbir acı, döktüğüm göz yaşı, attığım çığlık, hissettiğim yalnızlık tesadüf değildi. Unuttuğum o iki yıl her ne yaşandıysa bugünüme yansıyordu.. tesadüf değildi ben baş karakterdim, bu senaryo benim için yazılmıştı. Herkesin benim üzerimden çıkarı, elde etmek istedikleri vardı. Oyunun içinde oyun vardı. Başrol bendim, senaryo benim için yazılmıştı. Ya onun dokunuşu? Sırtında gezen parmakları, gülüşü, kokusu onlarda mı sadece bir plandı? Gerçek miydi? Tenime çarpan nefesi? Ya gözleri, bakışları onlarda mı plandı? Kalbimi mi kıracaktı? Yine beni mi harcayacaklardı? O özlediğim adam, ardımda bıraktığım adam aynı adam mıydı? Beni göğüsün de uyutan, kendiden bile koruyan, ufacık zarar görsem yeri göğü karşına alan adam, o sırtımı döndüğüm adam aynı mıydı? Attığım adım, aldığım nefes bile tesadüf değildi. Çevremde dönen bu planlı palavralar ne içindi bilmiyordum ama bulacaktım. "Tek gerçek sensin, yalanların ortasındaki o gerçek. Bilinmezin ortasındaki o aydınlıksın. Canımdan can aldın ama bilmiyorsun, sen benim canımdın.." ~A.Y. ~ Daha yeni iyileşip, görevine geri dönen Ayla.. bu acıyla nasıl başa çıkacak? Gerçeği bulabilecek miydi? Tesadüf değilse neydi? Kalbini bir başkasına açabilecek mi? Tekrar birini sevebilecek mi? Uğrayacağı ihanetlerin altından kalkabilecek mi? Tekrar gülebilecek mi? Gelin bu hikayeyi beraber okuyalım. TASLAKTIR, DÜZENLEMEYE ALINACAKTIR.