Çağımızın sorunuydu KADINA ŞİDDET! Derin de onlardan bir tanesi... Fırat a sığınıp hayata tutunmaya çalışan zavallı Derin. Amcasının oğlunun ona tecavüz etmeye çalışması,yediği dayaklar ve yapılan tacizlerle hayatı alt üst olan Derin'in hayata tutunuş hikayesi. Durma işkence çeken kadınların sesi ol ve bu gibi daha birçok kitap ile kadınlara ulaş!

Aşk bazıları için gece kadar SİYAH ve ASLAN kadar cesur olmak zorundadır. Onlar için, arada kalmaktır aşk, mantığından soyunup çırılçıplak kalmak, bedeninden sıyrılıp sevdiğine ruhunla dokunmaktır. Onlar için AŞK'ın kaderi arafa varmak, cennet ve cehennemin eşiğinde yaşanmaktır..

kırıktı belki kalbim. yandı belkide canım. ama vazgeçmedim. geçemedim. çünki ne kadarda kırılsa kalbim. etrafımda hep CAN KIRIKLARI

Yıkıma uğrayan her ruhun bir kurtarıcısı vardır. (Acının İzleri kitabının ikincisidir. Bu hikâyeye başlamak için ilk önce profilimdeki Acının İzleri adlı ilk kitabı bitirmelisiniz.)

Acıyı kalbimde saklamak yerine defterimin arasına sıkıştırdım. Bıkmadım aslında ama bıkmış gibi yaptım. Değeri hak etmeyene değer verdim ve sonunda delirdim. Ne denildi hakkımda bilmiyorum ama hakkında çok şey biliyorum. Varlığımdan haberin yoksa da filmleri izlemeye doymuyorum...

Gölgelerin içinde yaşamalıyım ben. Gölgelere mahkûm olmaya zorlanan bir bedenim, karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum var. Hayatımsa yarım, adımın aksine nefessiz. Hayatın bana bir can borcu var ya da belki benim ödemem gereken bir bedeldi yıllar önceki. Yaşamama karşılık. Ben karanlığa ait olmak isteyen bir ruhum, her ne kadar aydınlıkla lanetlensem de. Ve ben, Nefes'im. Her ne kadar nefes aldığımı hissedemiyor olsam bile.

"Avucunun içini parçalayan bıçak gibiyim," diye fısıldadı bıçağı sıktığı avucunun içinde oynatarak kendisine doğru çekerken. Avucumda oluşturduğu derin yarık boğazımda biriken kan damlalarının gözyaşı olarak yanaklarımdan ateş topu gibi yuvarlanmasına neden olduğunda acı damarlarımın içinde zift gibi dondu. Saçlarımın arasından kulağıma dokunan dudakları tekrar hareketlendi. "Varlığım canını acıtacak kadar keskin." Ağlamak istiyordum, avucumdaki yarık öyle hızlı bir şekilde kanla doldu ki, parmaklarımın arasından sızan acıyı hissedebiliyordum. Ruhum bedenimdeki tek bir noktadan çıkmak istiyordu. Beni parçalıyordu, dışarıdan içeriye gölgesi devrilen yağmur damlalarının katili camdı. Derin bir nefes alırken burnundan verdiği nefes tüylerimin diken diken olmasına neden oldu. Nefes alışı bir vazgeçişin izlerini taşıyordu. ''Ama oradayım, sen nefes almadıkça bir anlamım yok.''

Dünyadaki en tehlikeli yer zihin, en ölümcül zehir ise düşünceydi. Her an düşüncelere esir olanlardı onlar. Onlar bakanlar değil, görenlerdi. Düşüncelerine yenilenler, zihinlerindeki altın kafeslere mahkum olanlardı. Onlar Düşünce Mahkumuydular. Farklıydılar ve bunu biliyorlardı. *Bölümler finalden sonra düzenlenecektir.

"DÜNYA SANA HEDİYELER SUNMAZ, İNAN BANA. BİR YAŞAM İSTİYORSAN; ÇAL ONU!" Kaçtım. Ama biliyordum, onunla hiç karşılaşmasaydım hiçbir zaman tamamlanamayacaktım. Onun bir rengi yoktu. Kalbinden uzaktaydı. İçinde bir yerlerde kaybolmuştu sanki. Bana yaklaşsa onu bulacaktım. Ruhunu hiç görmemiştim. Sadece varlığından haberdardım. Duyguları acısını hiç durmayan zamana yayacak bir neşterle alınmış gibiydi. Ama o yanılıyordu. Bunca şeye rağmen ona yanıldığını gösterebilirdim. Herkese gösterebilirdim. Çünkü suskunluğa mühürlenmiş dudaklarından onu duyuyordum. Onu gerçekten duyuyordum. Bu ise bütün varlığının temeliydi. Kaçmadım. Ve onu buldum. (İlk yayınlanma: 15.08.2016) (Ara verme tarihim: 20.11.2017) (Düzenleme: 19.09.2018) (Yayından kaldırılma: 17.02.2020) Kapak Tasarım: @kairosay ©Tüm hakları saklıdır!