Ortaokula giden Eleanor Beck ilkokuldayken annesi Abbey Beck'in ölümünde çok sarsılmıştı.Fakat bu ölüm normal bir ölüm değildi.Bu ölümün sebebi bir büyüydü işte her şey Eleanor bunları öğrenince başladı...

Henüz 6 yaşındayken, yine hayatımın herhangi bir gününe uyandığımı sanmıştım. O gün benim hayatımın dönüm noktasıydı. O gün benim kaderimin çizildiği noktaydı. Hayat, beni affetmemişti. Hayat, bana acımamıştı. Hayat beni en derin noktamdan yaralamıştı. Babam. GSO yani Görev Süresi Operasyonu İstihbarat başkanıydı. O gün her şey bir anda gelişmiş Dünya tersine dönmüştü. Birkaç günlüğüne şehir dışına gideceklerini söyleyen annem ve babam bir daha geri dönememişti. Sebebi ise bu istihbarattı. Herşeyi yok eden, varolması gereken bilgileri açığa sunan gizemlerle dolu bir istihbarat. Yıllar geçti, ben büyümedim. İntikamım için çalıştım, intikamım için çabaladım. Şimdi ise buradaydım. GSO yani Görev Süresi Operasyonu İstihbarat binasında. Amaçlarım için geldiğim bu noktada hayat yine affetmeyecekti beni. Önüme sunulan şartlar artık yeni kaderimin başlangıç noktası olacaktı. Bu istihbarat beni yıkmadan durmayacaktı. İntikam alınması gereken zamanda alınırdı. Yılların içinde biriktirdiği acının intikamı alınmak zorundaydı! *Bu hikayede geçen olay ve kurumlar hayal ürünü olup kurgudan ibarettir. *

"Seni uyardım! "Dişlerini sıkarak konuştuğunda onu ilk gördüğüm anda ki öfkesiyle yüz yüze geldim "şimdi buradan gidiyorsun! "Bir elini kolumdan çekerken diğer eli tutuşunu sıklaştırmış cevap vermemi beklemeden beni peşinden sürüklemişti. Birlikte iki katı koşar adımlarla inerken kapıyı açtığı gibi beni dışarı sertçe itip kapıyı suratıma çarptı. Şaşkınlıkla birkaç saniye bekledikten sonra öfkeyle demir kapıya sert bir tekme geçirdim. Derin bir nefes alıp ev görüş alanıma girinceye kadar geri çekilmiş gözlerimle onu görmek isteyerek evi taramıştım. Soğuk havaya karşın gömleğiyle terasta duruyor ellerini cebine koymuş bir şekilde beni oradan izliyordu. "İstediğin kadar beni engelleyebilirsin! "Bağırdığımda ellerini cebinden çıkarıp terasın korkuluklarına koydu "bütün gerçekleri öğreneceğim! Benden sakladığın ne varsa hepsini önüne sereceğim! "Kuzguni gözlerini ardımda bırakarak ona sırtımı döndüm. "Aynı acıyı paylaştığın insanı sakın karşına alma! "Büyük demir kapılara ulaştığımda sesini duymamla beraber olduğum yerde durup omzumun üstünden ona baktım "patronun kim olduğunu unutma! "Bütün sertliği, ihtişamı, heybeti, esrarengiz haliyle geçmişin, şimdinin belki de geleceğin bütün anahtarlarını elinde tutan adama baktım. O Kamer Taşkıran'dı. Kaçtığım, öfkeden deliye çevirdiğim ama hep yalnızca ikimizin biz olduğu bir ana hapsolmak istediğim adamdı.

Bu sabah güneşin doğuşu her zamankinden güzeldi. Her zamanki gibi normaldi.. Birkaç saate gerçekleşecek şeyler sadece onun hayal ürünü olabilirdi ama işte buradaydılar, zamanı gelmişti. Hatta geç bile kalmışlardı. Son günüm için güzel bir gün diye düşündü. Her ne kadar güneşi kapatmaya gelen kara bulutlar kendini göstermeye başlasada güzel bir gündü. Çünkü her zamanki gibiydi. Normaldi.. Fırtına kapıdaydı. Fırtına ölümcüldü. Fırtına yok ediciydi. Camdan içeri süzülen tatlı rüzgar artık onu kandıramazdı. Tepede parlayan güneş onu kandıramazdı.Masmavi gökyüzü onu kandıramazdı.Her şey değişmek üzereydi.Çünkü kaybetmişti. Bedelini ödemeliydi.

Ludo Yıldızı'yla mora boyanan gökyüzü eşliğinde sirenlerin şarkılarının kulakları tırmaladığı gün, herkese korku salan ve denizlerin hâkimi olan su ejderhası uyanacaktı. Ve onu kimin durduracağını kimse bilmiyordu... *** Soraya'nın rüyasında bir hayalet görmesinin ardından başka bir evrende uyanmasıyla ejderha saldırısına uğraması bir olur. Tam öleceğini düşünürken elinde beyaz çiçeklerle bir yabancı çıkagelir. Kaderin değiştiğinin ve onları birleştirdiğinin farkında olmayan iki kişi bu gerçeği kabul etmek istemezler. Ama kader bağları çoktan örülmüş, düğüm düğüm olmuştur. Çünkü o bu savaşı en başından kaybetmişti. Çünkü o bedenini bile feda etmişti. *** İnstagram hesabımız: ejderhaninfisiltisi 10/08/2023

Terk edildi genç kadın çocukluğuna, mutsuzluğuna, acılarına ve en çokta sevdiğinin ihanetine terk edildi. Zaman geçecek, gerçekler bir bir ortaya çıkacaktı fakat her şeye çok geç kalınmıştı... Yarım kalınmışlıklar, yarım hayatlar... Birinin ölümü birçok insanın sonu olacağını kim bilebilirdi ki... 🕊 Sevgili okuyucum Eğer kitabımın tanıtımını okuyorsan demek ki karşına çıkmasının bir nedeni var. Belki sen de kendinden bir şeyler bulacaksın bu hikayede ya da bulmayacaksın, belki seveceksin hikayemi , belki de sevmeyeceksin bilemiyorum fakat karşına çıktıysa bir göz atman gerekiyormuş demek🖤 🥀Sevgili okuyucular bu kitap bir aşk acısının,bir pişmanlığın ve geri dönülmeyen yol ayrımların hikayesidir.

Acının izini bedenimde hissediyordum. Birisi ateşli ellerle dokunuyordu, bedenim kararıyordu sanki. Tenimin beyazdan siyaha dönüşüne şahitlik ediyordum. Her yerimde dolaşan eller izlerini geçtiği yerlere bulaştırıyordu. Yavaş yavaş ruhuma akışı daha fazla canımı acıtıyordu. Ruhumun siyaha bulandığını hissediyordum. Ne boyayla oluyordu bu ne de güneşin tenime temasıyla. Ateşli eller yakıyordu beni ve bu yanığın merhemi yoktu. Bedenim yavaş yavaş alev almaya başlamıştı. Genzim tıkanmıştı, artık nefes alamıyordum. Beni sıkıca tutan bir şey canımı yakıyordu ve bu acıya dayanamıyordum. Gözlerimi araladığımda beni tutanı göremedim çünkü etraf katran karasıydı. Ama kokudan anladığım kadarıyla beni tutan bir adamdı. Gözlerim ruhumdaki bu yangını söndürecek kişiyi değil yakan kişiyi arıyordu çünkü onu benimle birlikte bitirecektim.