Culpa mía es una película basada en la trilogía "Culpables" - Disponible en Amazon Prime. ¡Disponible los 16 primeros capítulos! **Ganadora del premio Watty 2016 elección del público** ¿Cómo iba a saber que cuando mi madre se fue en aquel crucero de vacaciones iba a terminar volviendo con un anillo de diamantes en el dedo y con un marido millonario colgando del brazo? No paro de repetirme que todo esto no puede ser real, que no es posible que se haya casado de sopetón en medio de la nada, que mi madre es una persona responsable, que no haría algo así, que no me haría algo así. Pues lo ha hecho. Y no solo eso, sino que ahora tenemos que mudarnos, tenemos que cruzar todo el país para vivir con ese hombre y con su hijo; tengo que dejar mi instituto, mis amigos, y mi novio, y todo ¿para qué? Para que mi madre pueda vivir su sueño adolescente y hacer como si todo lo que hemos tenido que superar durante años no hubiese existido. Lo que sí que no esperaba, y esto lo digo completamente enserio, era tener que convivir con alguien como Nicholas. Alto, ojazos azules, pelo negro como la noche... ¿suena genial verdad? Pues no, un rotundo no. Le odio... y bueno, él también me odia a mí. La cosa es ver quien termina por matarse antes... Porque os lo digo de todo corazón, Nicholas Leister ha sido creado para amargarme la vida. ¿Quién diría que iba a terminar enamorándome de él? Espero que os guste la historia de amor de Nick y Noah; he trabajado muy duro en ella y le tengo mucho cariño, la comparto aquí para que otros puedan conocerlos y enamorarse con ellos :) Culpa mía esta registrada en Safe Creative: con el código #1501142999966 por lo que no se puede copiar o plagiar o difundir por ningún medio. ¡¡Muchas gracias y espero vuestros comentarios, hacerme saber si os gusta!! ;)

"Soyun!" "Ne?" Yaşlı adam oturduğu masada kaşlarını çatmıştı ki yanındaki kadın tebessüm ederek bana döndü. "Sadece hırkanı çıkar ve bize sol kolunu göster." Tedirginlik içinde onlara baktığımda uzun bir masada oturan toplam on kişi görmüştüm. Ben kapıya yakın bir yerde duruyordum ve yanımda benimle aynı yaşta olan altı çocuk daha vardı. Sağımdaki kızın sol kolundaki yarasa damgasını gördüğümde sertçe yutkundum. Aynı damgadan benimde kolumda vardı. "Neyi bekliyorsun?" Bu soğuk ses yaşlı adamın sağ tarafında oturan kişiden gelmişti. Başını önündeki dosyadan hiç kaldırmadığı için yüzünü iyi göremiyorum. Hırkamı çıkardığımda benimle aynı hizada duran çocuklar koluma baktı. "Sende Yarasalardan birisin." Yaşlı adamın sesi huzursuz çıkmıştı. "Nasıl damgalandığını hatırlıyor musun?" Yine o adam konuşmuştu ve hâlâ başı önündeki dosyadaydı. İyi hatırlıyordum. "Hayır." Onlara güvenmiyorum. Cevabım ile kalem tutan eli hareketsiz kalmış fakat başını kaldırmamıştı. "Artık bizi neden buraya getirdiğinizi açıklayacak mısınız?" Yanımdaki çocuklardan biri konuşmuştu. Yaşlı adam sıkıntıyla bir nefes alarak bizlere baktı. "Aslında hepiniz aynı çocuk yurdunda bir zamanlar kaldınız. Peşinde olduğumuz biri var ve o yurttaki otuz çocuğu damgaladı. Şimdi yeniden ortaya çıktı ve Yarasaları bulup hepsini öldürüyor." Sanırım Yarasalar biz oluyorduk. "Bizimle işbirliği yapmak zorundasınız, tabii yaşamak istiyorsanız?" Masadakilere döndü. "Herkes kendi eğiteceği çocuğu seçsin. Unutmayın seçeceğiniz çaylaktan siz sorumlusunuz." Burada neler olduğunu anlamıyorum. Masadakiler bizi incelerken o başını hiç kaldırmayan adamın sesini duydum. "Gözlüklü kızı ben eğiteceğim." Burada gözlük takan sadece bendim.