How did it feel? It felt like he was barely holding it together. She, of all people, should shun him. Or yell at him. Curse him. Spit at him. Take out her wand and blast him off the face of the earth. It was crushing guilt and relief and confusion all at once when he looked at Hermione Granger. The monotony of Draco's daily routine had become both a lifeline and a noose. But this new habit of grabbing morning coffee with Hermione Granger is quickly becoming a reason to get out of bed and is unfortunately forcing him to re-evaluate his inconsequential existence. Hermione is living her life in fragments, separate pieces scattered about, and she can't find a way to step back and let the full picture form. Why is morning coffee with Draco Malfoy the only thing that makes sense anymore? *cover art created by @eternallyreadinggoodthings

Εκείνος είναι πρωταθλητής στην φόρμουλα ένα. Χρόνια προτού την γνωρίσει κατακτά σπουδαίους τίτλους, χρόνια προτού βρεθεί στον δρόμο του τρέχει στις πίστες με έναν σκοπό: να κατακτήσει ακόμη περισσότερους τίτλους, να καταρρίψει ρεκόρ, να γίνει ο καλύτερος όλων. Εκείνη για χρόνια στην αφάνεια του κόσμου των μηχανικών, παίρνει την πρώτη της μεγάλη ευκαιρία ως την αρχιμηχανικό της Ferrari. Είναι όμως γυναίκα, ταλαντούχα μεν, αλλά γυναίκα σε έναν χώρο ανδροκρατούμενο. Ήταν γραφτό να συναντηθούν. Στις ίδιες πίστες που θα παλέψουν για την κυριαρχία τους, εκεί ακριβώς γράφτηκε κάπου, με γράσο και ιδρώτα, πως δεν θα έμεναν ποτέ σε μια απλή συνεργασία οι δύο τους. Disclaimer για fans της F1: υπάρχουν μερικά πράγματα που άλλαξα στις διαδικασίες των αγώνων και γενικά της όλης 'βιομηχανίας' για χάρη της πλοκής. 2020-2021

Η Ορτανσία έχει πολλά χρώματα... Έτσι λένε... Έτσι δείχνει...Έτσι την έκαναν να δείχνει... Κάτω όμως από το πολύχρωμο πέπλο της Ορτανσίας, κρύβεται πάντα το λευκό... Κρύβεται το πρώτο... Το αγνό... Το αληθινό... Εκείνο που δεν αλλάζει ότι κι αν κάνεις... Πάντα της έλεγε πως το όνομα της ήταν το πιο όμορφο από όλα... Εκείνος από την άλλη ήταν το δικό της λευκό μέσα σε ένα κόσμο που ζωγράφιζε την Ορτανσία κατ'όπως ήθελε... Εκείνος ήταν ικανός για ολα... Ξεφτιζε τα χρώματα... Κρατούσε την αγνότητα της... Μα τι έμεινε τελικά; Μια ξεθωριασμένη μπλε Ορτανσία, ένα βιβλίο και ένα ματωμένο παρελθόν που ενώνεται νωχελικα με το μέλλον φτιάχνοντας τη πιο όμορφη , δυσοίωνη σκοτεινή εικόνα... All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

«Και, υπόκλιση!» Τα νούμερα της Ίριδας είναι πολύ συγκεκριμένα. Είναι μόνο τρία: το ένα, το πεντακόσια και το σαράντα-πέντε. Ούτε μισό παραπάνω ή λιγότερο. Αυτή την πραγματικότητα έχει δημιουργήσει και δεν την αφήνει πίσω. «Το μπλε είναι το αγαπημένο μου χρώμα» «Απεχθάνομαι το μπλε» Ο Παγκόσμιος διαγωνισμός φαίνεται σαν μια ακόμη δοκιμασία. Η Ρωσία, ωστόσο της επιφυλάσσει τον μεγαλύτερο χορό που θα κάνει ποτέ. Τα δεδομένα αλλάζουν, τα νούμερα αλλάζουν, τα χρώματα αλλάζουν (;), ομοίως και εσύ. Ίρις-Άλεξ ||2023-2024||

«Έχεις νιώσει ποτέ την καρδιά σου να σπάει; Να χωρίζεται σε εκατοντάδες μικρά θραύσματα και να σκορπίζεται σ' ολόκληρο το κορμί σου, για να σε παραλύσει και να σε βουλιάξει και να σε πνίξει μέσα σε μια στιγμή μονάχα; Έχεις φανταστεί, ως συνέπεια αυτού του πόνου σου, το μυαλό σου ν' αχρηστεύεται και το κορμί σου να λιώνει; Να θέλεις όσο ποτέ άλλοτε να σβήσεις, να εξαφανιστείς; Εγώ το έχω νιώσει. Εκείνη τη νύχτα η καρδιά μου διαλύθηκε δυο φορές. Μια με την λάμψη στις καφετιές του ίριδες που έσβησε μόλις μας είδε, κι άλλη μια όταν μου έκλεισε το μάτι, μου έστειλε ένα φιλί από μακριά και απομακρύνθηκε. Κι έχει μείνει έτσι από τότε· σπασμένη και με τα θρύψαλα της θλίψης μου να ρέουν σ' όλο μου το αίμα». Σ' ένα δυστοπικό μέλλον όπου η κοινωνία υπαγορεύει οτιδήποτε αφορά στα άτομα που την αποτελούν, μέχρι και λεπτομέρειες του ιδιωτικού τους βίου, μια κοπέλα προσπαθεί ν' αναδειχθεί νικητής στον δικό της προσωπικό πόλεμο. Την ίδια στιγμή ένας μοναχικός στρατιώτης της μαθαίνει πόσα της έχουν στερήσει, μέσα από την συνειδητοποίηση του ότι δεν μπορεί πια να επιλέξει ούτε το ποιον θα ερωτευτεί.

I have found an ideal life. I have a loving husband, no work and no danger. This is exactly what I wanted when I ran away and changed my identity. But I just didn't think that I would have a thirst to be in danger. Next to him. Especially next to him. And sometimes our desires come back into our lives with a nasty cry, "I'm back from your past." I am crazy because I knew that he will find me and I love it.

Εκείνη θα τον ερωτευτεί παράφορα. Εκείνος δεν επιτρέπεται να την αγγίξει. Μια ιστορία στην οποία όλοι θα διαπράξουν μια ύβρις στο όνομα της αγάπης.

'Ενας άντρας που συμπεριφέρεται περισσότερο ως παιδί. Μια κοπέλα που τιμάει τα παντελόνια που φοράει. 'Ένα παρελθόν που ακόμα πονάει. Ένα μέλλον απρόβλεπτο . Το παρόν του όμως για γέλια και για κλάματα!