" Bir kere biz anlaşmalı evlendik! " dedim sesimin heyecanlı çıkmasına engel olamayarak. " Unuttun mu ben senin sadece ve sadece emanetindim. " göz devirecektim ki bir anda poziyonumuzu değiştirdi. Beni altına alarak üzerime çıktı. Bacaklarımın arasına yerleştiğinde bedenim gerildi. Neden gerildiği hakkında bir fikrim vardı aslında. " Anlaşma bozuldu, sevgili eşim. " Dudakları dudaklarıma sürtündüğünde gözlerimi kapatmak üzereydim. " Sen ve ben gerçek bir evliliğin içindeyiz ve gerçek evlilikte ne oluyorsa hepsini bir bir gerçekleştireceğiz, başka soru? " 29. 11. 2021

Terörle suçlandığında kurtuluşu yaşlı bir Albay'dan gelmişti. Tek şart albayın kurduğu özel time katılmaktı ancak bu, o kadar da kolay değildi. Tim, SAT eğitimi almıştı ancak SAT komandosu yoktu. Özel kuvvetler eğitimi almışlardı ancak bordo bereleri yoktu. Nereye düşmüştü allasen? Ve Timur Gri Tengri; Nam-ı değer Deccal. O insan düşmanı, sigara bağımlısı, dahi bir adamdı. Asla yalan söylemez, asla güvenilmezdi. Yanında kaldıkça zıtlıkların adamı olduğu belliydi. Asıl soru, her türlü örgütten kişinin korktuğu, karşılaşmamak için intihar edilen timin komutanının eli kolu ne kadar uzundu? Hümanist bir MİT personeli ve sinir hastası bir dahi en fazla ne kadar birbirlerine katlanacak?

VURGUN I, Kelebek Çiçekler çok yakında Lapis Yayınları ile raflarda!.. Geçmiş; yazılmayı bekleyen bir romanın ilk cümlelerini kulağıma fısıldadığında kurtarıcım olan adamın rahesinde ağzımdan akan kan vardı. ''Seni bulduğum gün kollarıma almasaydım, bunca kan durmazdı,'' dedi, sesi çığ düşüren dağların aşınmaz karlarını taşıyordu. Dağlar onun yuvasıydı, sinesine sakladığı yalnızlık ise bendim. Ondan ağabeyini alan acımasızlar benden de zihnimde taşıdığım hatıraları almıştı. ''Seni bulduğum günden sağ kurtulurdum ama affet, Leylifer. Sadece enkaz altında kalırım sanırken, sana bakarken titreyen sol yanımdan vuruldum.'' Bir eşikten öbürüne atlarken anladım; kanatları siyah benekli, kırmızı zehirli kelebek, ben senin dağlanan yarana vurgundum. Eğer bir gün ümit etmekten vazgeçecek olursan hatırla; göğsünün içindeki ağrılar seni bulduğum uçurumun kalbinde sızlamaya başlar. 🌨

Ünsal ailesinin göz bebeği, mesleğinde oldukça başarılı genç biz kızın yolu, bu hareketli hayatından uzaklaşmak üzere en yakın arkadaşının yanına Şırnak'a düşer. Nereden bilebilirdi ki hayatının en zorlu günlerinin orada geçeceğini, büyük kayıpları orada vereceğini ve gerçek aşkı orada bulup tadacağını. Genç kızın yolu, sadece vatanı için yaşayan ve Gölge timinin komutanı olan Yüzbaşı ile kesişirse sizce neler olur? Bu hikaye Doktor Lina'nın ve dağlarda ün salmış aynı zamanda Gölge timinin komutanı olan Yüzbaşı'nın hikayesi. ❧𝑶𝒓𝒆𝒏𝒅𝒂: 𝑲𝒐̈𝒕𝒖̈ 𝒈𝒊𝒅𝒆𝒏 𝒉𝒆𝒓 𝒔̧𝒆𝒚𝒆 𝒓𝒂𝒈̆𝒎𝒆𝒏 𝒗𝒂𝒛𝒈𝒆𝒄̧𝒎𝒆𝒅𝒆𝒏, 𝒅𝒊𝒎𝒅𝒊𝒌 𝒂𝒚𝒂𝒌𝒕𝒂 𝒅𝒖𝒓𝒖𝒑 𝒕𝒖̈𝒎 𝒃𝒖𝒏𝒍𝒂𝒓𝜾 𝒅𝒆𝒈̆𝒊𝒔̧𝒕𝒊𝒓𝒆𝒄𝒆𝒌 𝒈𝒖̈𝒄𝒖̈ 𝒌𝒆𝒏𝒅𝒊𝒎𝒊𝒛𝒅𝒆 𝒃𝒖𝒍𝒎𝒂𝒌. ❧ 𝑫𝒐𝒌𝒕𝒐𝒓 𝑳𝒊𝒏𝒂 🝮 𝒀𝒖̈𝒛𝒃𝒂𝒔̧𝜾 𝐘𝐚𝐲𝛊𝐧𝐥𝐚𝐧𝐦𝐚 𝐭𝐚𝐫𝐢𝐡𝐢: 𝟐𝟔.𝟏𝟏.𝟐𝟎𝟐𝟑

"Ben..." diye kekeledim avcumun içinde tuttuğum künyeyi bırakıp geriye çekilmeye çalıştığımda. "Asya," diyerek tuttu elimin üzerini. Künyesini tutan ben, benim elimi tutan Yavuz'du şimdi. "Sen de hissediyor musun?" "Neyi?" dedim kısık çıkan sesimle. "Bunu," dedi bakışlarını ikimizin arasındaki zaten çok az olan boşlukta dolaştırarak. "Çekiliyorum sana, görmüyor musun? Elim uzak dursa gözlerim, gözlerim uzak dursa nefesim karışıyor sana." Cevap veremedim ancak bir cevap beklediği de söylenemezdi. İkimizde aramızdaki bu çekimi hissediyorduk. Yoksa ne ben durduk yere onun kafasını karıştırırdım ne o benim. Ortada söze dökülmemiş saf duyguların gücü hakimdi ve biz o an buna boyun eğdik, kabullendik. "Yavuz..." diye fısıldadım adını. Kara gözleri nasıl bu kadar aydınlık olurdu aklım almıyordu. "Doğru söylüyormuşsun." O neyi der gibi bakınca avcumun içinde tuttuğum künyeyi daha sıkı kavradım. Sanki tenimi yarsın, kanıma karışsın istercesine. "Karışanın yalnızca kafam olmadığını..." Künyeyi asıldığımda aramızda kalan o küçücük boşluğu da yok ettim ve hiç düşünmeden benim için aralanan dudaklarının arasına sızdım.

#gizem 🥇(23.03.2021) Gerçek ailem, Asker, ajan, teşkilat kurgusu. Işığı sönmüş bir yol. Yolunu kaybetmiş bir ışık. Kararan hayatlar, boğazlara sarılmış kirli geçmiş. Pusuya yatmış düşmanlar. Değişen soyad ve getirdiği felaketler. Dokunmadan seven yürek ve o yüreğe tutunmuş cansız bir kalp. Bir adam bir kadını dokunmadan sevebilir mi? Peki kadın defalarca kaybetmesine rağmen izin verecek mi yüreğinin yeşermesine? Her şeyini kaybetmiş, kalbi hasta, karanlığın ortasında kalmış Gecenin ışığı; Dolunay. Karanlığı üzerine kuşanmış, intikam dan başka bir şey görmeyen fakat gözlerinin karanlığına düşürdüğü ışıkla kendini bulan Gece Yarısı; Bora. İç içe geçmiş kader, yıllar önce ayırdıklarını tekrar bir araya getiriyor. Kayıplar hep kalpte. Kötüler hep kapıda. Her şeye rağmen birbirinden güç alan bu iki genç galip gelebilecek mi? **** "Göz renginin siyahını geceden çalmış, içindeki beyaz hareleri ise Gece Yarısı çöken Leylifer den çalmıştı." Gece yarısının karanlığına doğan Leylifer....

Şüphesiz bazı hayatların hikayesi geceye karışmak... O geceye sızan ufak bir ay ışığıydı. Bense ölüm ve zulümden başka bir şey görmemiş zifiri karanlık... Aldıkları ceza yüzünden en azılı, psikolojik sorunları olan mahkumların da olduğu büyük bir hapishaneye ve askeri üsse sahip Karabağır adasına sürgün edilen üç hemşire. Onların zorlu mücadelesine uzanan güçlü silah tutan eller. Kör kurşunlara direnmiş büyük enkazlardan sağ çıkmışken bir boncuk bakışa vurulmuş ufak bir barakanın altında kalmıştım. Bülbül sesli bir komutanla, Gül kokulu kadının sevdasına ortak oldu bu topraklar. *** Askeri/Aksiyon/Gerilim/Yetişkin/Romantizm Ölüm kan içerecektir bunu dikkate alarak başlayın❤️ Başlama tarihi: 27 eylül 2023 Yayın tarihi: 1 Ekim 2023 İsim ve kurgu olarak wattpaddeki tek hikayedir. Tüm hakları bana aittir.

Bedenini öne doğru büktü ve koyu kahvelerini kısarak dudaklarını büyük bir yavaşlıkla alnıma dokundurdu. Tam da o anda midemin aniden kasıldığını hissettim. "Eğer benden istediğin gerçekten buysa, abin olurum." Sarfettiği sözler ile kulaklarımda bir uğultu ve hemen ardından boğazımda bir yanma meydana geldi. Onu göğüsünden tutup kendimden uzaklaştırmak ve bu yakınlığın gereksiz olduğunu savunmak istedim ancak dudakları temasını kesmeden ve onu itmemden gram etkilenmeden sürtünerek burnumun ucuna kadar indi. "İhtiyaç duyduğunda, baban olurum." Dudakları burnuma küçük bir baskı uygulayarak kısa süreliğine tenimden ayrılırken çok geçmeden sıcak dudaklarının varlığını yanan yanaklarımda hissettim. Göğüsümde binbir çabayla canlı tutmak için çabaladığım, özenle sakladığım o minik kuşun kanatlarını delicesine çırptığına şahit oldum. Yutkunuşlarım arttı. Nefes alış verişlerim hızlandı. Dudaklarını aralayıp kısa bir nefes aldığı esnada burnunu bir kedi misali usulca yanağıma sürttü. "Sığınmak isteğinde, liman olurum." Ilık nefesini sertçe dışarı bırakarak aralık dudaklarımın arasından içeri sızmasını sağlarken kollarının arasında titredim. "Korktuğunda, kalkan olurum." Dudakları temasını kesmeden bir yol izlercesine dudaklarımı es geçip çeneme ilerledi ve bir sonraki durağında yumuşak bir baskıyla çeneme yaslandı. "Ne olmamı, neyin olmamı istiyorsan o olurum." Başını aşağıya eğmeden hemen önce bakışlarını gözlerime çevirerek yüz ifademi dikkatle inceledi. Rahatsız olup olmadığımı kontrol ediyor olmalıydı. Değildim. Biraz garip hisler içindeydim ancak bu senelerdir hissettiğim huzursuzluk, rahatsızlık ya da korku hislerine hiçte benzemiyordu. "İhtiyacına, isteğine göre şekillenirim ama bu durum kocan olduğum gerçeğini değiştirmez."