Ormanın içinde uyanan bir kız ... Hafızası silinmiş bir kamp dolusu insan ... Dövmelere göre ayrılmış gruplar ... Savaşın eşiğinde bir ülke ... Carmen Byose, ormanın ortasında uyandırıldığında karşsında kendisine doğrultulmuş bir tüfek namlusu görmeyi hiç beklemiyordu. Gittiği yerde hafızası silinmiş bir kamp dolusu insanla yaşaması ve onlara uyum sağlaması beklenirken kendisi de hiçbir şey hatırlamıyordu. Ancak onlardan farklı olarak Carmen grubunu ve belki de oradaki yaşamanı belirleyen en önemli şeye; ön kolundaki dövmeye sahip değildi. Bir hata sonucu mu oraya düştüğü bilinmezken onun bu garipliğinden çekinen ve ne yapacağını bilemeyen kampa ve lidere karşı kendisini korumak dışında bir gayesi olmaz. Geldiği yere kaçıp ormana sığınırken sürekli etrafında dönen olaylara ve kendine dair yeni şeyler öğrenir. Dövmelerin temsil ettikleri , kamp sistemi , kendi geçmişi ve düşmanları ... Carmen, kampta ve sonrasında namlunun ucunda yürümeyi bırakmazken kendi sınırlarını zorlamak, benliğini keşfetmek ve süregelen savaşta yer almak zorundadır. Bilinmezliklerle ve ters köşelerle dolu, fantastik ve bilimkurgunun karması olan kitapta uzun soluklu bir macera sizi bekliyor olacak. ***Wattpad Fantasy Tr okuma listesinde (Soluksuz Diyarlardan Kopup Gelenler ) ~Başlangıç Tarihi : 28.06.2020 ~Bitiş Tarihi : 20.09.2020 TAMAMLANDI- Tüm hakları şahsıma aittir.***

2069. Burada kuralları devlet koyar. Devlet yıkar, devlet bozar. Devlet doğar, devlet yaşar. Hatırla, tüm bunlar kumpas; küçük kafalarımızı köleleştirilmek için kurulmuş bir kumpas. Devlet parçalar, devlet birleştirir. Ve en çok da, öldürür. 2069. Bir deney böyle bir dünyada neyi değiştirebilir ki? xxx İthaf: Distopik kafamdan çıkan tüm karakterlere ve gelecekteki kendime. xxx WattpadSciFiTR Kıyamet ve Distopya Senaryoları Listesi'nde! ✅ xxx 300819 - 050620

#1 Kehanet #23 Bilim Kurgu #2 Anka #13 Tarihsel Anka, Anka Kuş, Anka Ölüm ve Anka Kız bu isimler sadece tek bir kişiye aitti, herkesin korktuğu fakat savaşmaktan çekinmedi tek bir kişiye aitti. Ölümsüz olmasına rağmen onu öldürmeye uğraşanlar, kendi kuyularını kazıyordu, sebepsiz bir savaş uğruna yüzlerce, binlerce, onbinlerce insan ölüyordu. Sırf Anka Ölüm'ün gücüne ulaşabilmek için sırf onu öldürüp içindeki güce hakim olabilmek için... Sebepsiz bir savaş ve gereksiz yere ölen canlar... Anka'nın gücünü küçümseyerek ona başkaldıran Krallar ve Krallıkları sadece birkaç hafta dayanabilmişlerdi hemen ardından yok oluşlarını tüm Dünya izlemişti. Kimse onun gücüne erişemezdi o bile gücünün tamamını kullanmamışken ölen Krallıklar, kendilerini ne sanıyorlardı?.. Bir Anka ölmezdi, eğer ölürse ardında bıraktığı tüm Dünya'yı da kül ederek öldürürdü. Anka küllerinden tekrar doğduğun da ise kül ettiği hiçbir Krallık onun gibi doğamazdı. O Anka Ölüm'dü, sevdikleri için gerekirse ölür, sevdikleri için gerekirse öldürürdü. Ona kafa tutacak kimse ne bu zamanda ne de gelecekte karşısına çıkabilirdi. O Anka Kız'dı o Ciara idi... Mavi ateşleri yaşam kadar acımasız ölüm kadar soğuktu. Size tavsiyem onun karşısında durmayın, kül olan sadece siz olursunuz... -Hikayeden Alıntı- ***Bir Anka ölmez... öleceği zaman küllerinden tekrar doğar. *** ***Bir Anka birini öldüreceği zaman ise ... birini öldürür, acımaz.*** Bir Anka'nın dönüşüm geçirmesinin iki nedeni vardır; Ya ölürken yada öldürürken... Anka uyuduğu yerden tekrar gözlerini aralarken, herkesin öldü diyebildiği Anka Kuş kükrer. O aslında hiçbir zaman ölmemişti sadece uyuyabileceği güzel bir beden bulmuştu... O bedenin sahibi ise Anka Kız, Ciara...

12 erkek ile gündemin en çok oynanan oyununa sıkışıp kaldım. Ağza alınmayacak seçenekler, yorucu günler ve tanımadığım kişiler... En tuhafı ise o kadar erkeğin içinde sadece iki kız olmamızdı. **Kitabı oku ve bölümü devam ettir. Bu sefer kitabı siz yazıyor olacaksınız. **

Mystery TR, Gizemleri Ustalıkla Çözenler listesinde. *Haftada en az bir kez bölüm gelmektedir.* Kitabın başlangıç tarihi: 6 Eylül 2016 Geçmişten gelen sırlar, gelecekteki sırlar ile baş edebilecekler mi? "Önceden kimliksizdim. Kimsenin adını bile bilmediği, dikkat etmediği biriydim. İnsanlar beni yalnızca kendi hayatlarındaki bir figüran olarak görüyorlardı. Beni figüran olduğuma o kadar inandırdılar ki kendi hayatımda bile başrol değildim. Ama sonra zekamı keşfettim. Artık şan, şöhret, para, ilgi... her şey benim etrafımda dönüyor. Şimdi ben herkesin hayatının 'gizli' baş rolü oldum. İstediğim her şeyi olabilirdim, istediğim herkes olabilirdim. Ben, tanrı olmayı seçtim."

Arkamı döndüğümde görmeyi umduğum son kişi orada duruyordu. Dağınık saçları, beni her gören kişide olan şaşkınlık ve bir çift siyah göz. Bütün beklediğim bu değil miydi? Koşup kollarına atılmam gerekiyordu. Tabii gerçek olsaydı. Brad bana doğru iki adım attı. Artık karşımda duruyordu. Adımı yineledi. Sabit siyah gözlerini benden bir an bile ayırmadan bakıyordu. Başımı iki yana salladım. Değildi. O değildi. Artık ona bakmak dayanılmaz bir hal alıyordu. Elini yanağıma koyarak parmağını yüzümde dolaştırdı. Dokunuşuyla gözlerimi kapattım. Gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye başladı. Şefkat, özlem ve çaresizlik kalbime doldu ve boğucu bir çaresizlik hissettim. Ben ona bakınca, gözleri biraz irileşti, ama ifadesi ve duruşu değişmemişti. ''Gerçeksin.''

Yıllarca ait olmadığınız bir gezegende sahip olduğunuz onlarca doğaüstü gücü kimseye belli etmeden yaşamak zorunda kalsaydınız; size verilen şans ile her daim merak ettiğiniz esas gezegeninize gitmek ister miydiniz? Peki orada yaşayanların yalnızca bir gücü varsa ve güçlerinizi yine saklamanız gerekiyorsa? Cecelia Oswant esas benliğini saklamayı kabul ederek aşkın, ihanetin ve aldatmacaların kendini beklediği Hades'e gitmeye karar verdi. Gittiği gezegende güçlerinin peşine düşebilecek onlarca kötü Seltae olduğunu bilerek. Sonrasında ne mi oldu? Gelin birlikte keşfedelim... FANTASTİK içinde #1 Özelgüç içinde #1 YETENEK içinde #1 SİHİR içinde #1

Helen ondan intikam istememişti. Helen asla ölümüne sebep olan kişinin sonunu istememişti. Bu David'in isteğiydi. Travis ve Luthor'un ölümü David'in planıydı. Bu onun hayaliydi. Nasıl Helen son nefesinde çaresizliğe boğulduysa aynısını onlarında yaşamasını istemişti. Ve olmuştu. Ama bunu yaparken karısının tek isteğini unutmuştu. Yalnızca bir istek. Tek nefeste söylemişti. Mükemmel gülümsemesi solmadan hemen önce, sadece Gabriella'yı istemişti. David hıçkırıklar içinde boş şişeyi fırlattı. Cam karşıdaki ağaca çarpıp paramparça olmuştu. "Onu kurtardığımı sandım!" "Bittiğini sandım!" Bağırışlarının ardından kısık sesle, "Özür dilerim." dedi yine. "Özür dilerim, özür dilerim, özür dilerim." "Senin için her şeyi yaparım." Ses tonu iyice düşmüştü. "Onun için de." "Ama bir insanı kendinden nasıl kurtarabilirim bilmiyorum Helen." "Bilmiyorum..."

Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.