Muhteşem kuzenlerin maceraları devam ediyor. İklim Aytaç şüphesiz ki dört kuzenin içinde en "sıradan" olandı. Yoksa değil miydi? Sorumsuz anne, bencil baba, mahvolan bir çocukluk hayali. Belki de o kadar sıradan değildi. Günü deli kuzenleri ve dünyayı dar etmeye ant içmiş gelinlerin arasında geçen İklim, ortadan kaybolur. Amacı da kendi gibi "sıradan"dır. Kafasını dinlemek. Siz plan yaparsınız, Yaratıcı kahkaha atar demişler. İklim'in "sıradan" tatili büyük bir sürprize gebedir. Çınar Tekin o kadar da sıradan bir adam değildi. Şüphesiz ki on üç yaşında bir kız babası olarak arada sırada sakin günleri de geçmiyor değildi. Sonuçta her baba bir gün kızının karşısına geçiği ve sınıf arkadaşıyla evlenmeye karar verdiğini söylediği o günü yaşardı, kızı on üç yaşında olsa bile. Çınar ekstrem sporları severdi, motosiklet en büyük tutkusuydu ve şüphesiz bir uçurumda yamaç paraşütü yapmak gibisi yoktu. Peki ya tropik bir adada karşılaşılan gizemli bir güzel? Ya aşk? Aşka hiç inanmamış bir adam ve aşk defterini kapatmış bir kadın. Aşk... Acı mı, Tatlı mı? Tadı hikayede saklı. Mükemmel Planlar Serisi 3

Sıradan bir aile ziyareti ne kadar karışabilir ki? Peki ya sıradan bir iş anlaşması? Mercan Yavuz biraz şaşkın oldukça sakar olsa da kuzenleri, işi ve köpeğiyle yeterince mutluydu. Aşka kimin ihtiyacı vardı ki... Mercan'ın değil. Aşk denenmiş, başarısız olunmuş ve rafa kaldırılmıştı. Artık o raftan indirilmesi söz konusu bile değildi Hele de geçmişte yaşadığı ihanete saplanıp kalan Güven Karan için. Geçmişlerinde yara bere dolu olan bir adam ve bir kadın. Oysa tek ihtiyaçları bir parça aşktı. Mükemmel Planlar Serisi 1 26 Mart 2015

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

"Ayakkabılarımı elime aldığımda, işlerin asla iyi gitmeyeceğini anlamıştım."

Melek; çocukluğundan beri doğduğu kasabanın dışına çıkmamış, küçük hayatında herkes kadar sevilmeyi istemiş bir genç kadındı. Hayatı bilindik hayaller kurup, umutla geleceği düşleyerek geçiyordu. Ancak artık çocukluk bitmişti ve yetişkin hayatının hayallerle bağdaşmadığı noktada Melek de herkes gibi kalp yorgunluğunun ne demek olduğunu öğrenmişti. Düşleri herkesinki kadar klişe olsa da hayat karşısına hep trajikomik sürprizler çıkarıyordu. Ve bu genç kızın artık klişe hayallerinin gerçeğe dönüşmesini beklemeye değil yola koyulmaya ihtiyacı vardı. Çünkü mutluluk bekleyenleri değil uğrunda savaşanları buluyordu. Klişe Hayaller Durağı; sıradan mutlulukları kovalayan, bizden insanların hikâyesi...

Her masalın sonunda yakışıklı prens ve güzel prenses mutlu sona ulaşır, sonsuza dek mutlu yaşarlardı... Peki gerçekte iki mükemmel bir araya gelirse ne olurdu? Onlar için de bir mutlu son var mıydı? Agah Ali Erdemli, ailesinin güzel yuvası bir kadın için bozulduğunda ve babası annesini terk edip o kadınla evlendiğinde o kadından da, o kadının kızından da uzunca bir süre nefret etmişti... ta ki, kızın adı gibi her tarafa ışık saçan bir güzellik olduğunu fark edene dek. Işık Saçan için ise her şey çok farklıydı. Daha küçük bir çocukken bildiği, tanıdığı mahallesinden ayrılıp yüksek sosyetenin ortasına, ondan nefret eden insanların arasına düşmüştü. Agah Ali'yi gördüğü anda adama vurulmuş, bu çocukça hoşlantı yıllar geçtikçe ikisi için de güçlü bir tutkuya dönüşmüştü. Agah Ali, Işık'a aşık olmuş ama kadının manken olmasından da, annesinden de hep nefret etmişti.. Işık ise Agah Ali'nin otoriter tavrından ve adamın ait olduğu, kendisinin hiçbir zaman ait hissedemediği o hayattan.. Ama ya günün birinde, hoşlanmadıkları hayat tarzlarını birleştirmek zorunda kalırlarsa?

Luciano Carmine, hayatta istediği her şeye sahip olmuş bir adamdı. Güce, paraya, saygıya, kadınlara. Özellikle de kadınlara.. Daha önce hiçbir kadın için mücadele etmesi gerekmemişti, tek bir parmak şıklatmasıyla hepsine sahip olmuştu.. Fakat bu defa, daha önce hiç sahip olmadığı bir şeyi istiyordu. Tehlikeli bir şeyi. Masum bir kızı.

"...buradan içeriye girenler, tüm umutlarınızı geride bırakın." EMİLİO Bir zamanlar dünyanın tepesindeki adam bendim. Herkes benden korkardı, herkes benden çekinirdi, bana hayran olur ve sahip olduklarıma imrenirdi. Gücüm, ailem, adım vardı. Birisiydim. Önemli birisi. Şimdi ise yarım yamalak bir adamdım. Bir hilkat garibesi. Kendi kardeşlerinin bile suratına acıyarak baktığı bir hayalet. Geçmişten kalma bir adamın gölgesi. Hayatıma bu şekilde devam edeceğime kendimi kabullendirmiştim. Bu hayata alışmıştım. Ta ki ona kadar... Gözlerimin gördüğü en güzel şey oydu. Ama ona asla ışıklar arasında sahip olamazdım. Ben sonsuz bir karanlığa lanetlenmiştim. O ışığa aitti. Onun için gölgelerimden vazgeçebilir miydim?

-Tamamlandı- Elimdeki bereyi yavaşça çekti parmaklarımın arasından, suratımın etrafına dağılmış saçlarımı düzeltip kendi beresini kafama geçirdi. Düz bir çizgi halindeki dudakları kıvrıldı, gözlerine bir ışıltı yayıldı. Saçlarımı sevip yanaklarımı avuçlarının içine aldı. "Ne düşünüyorsun?" diye sordum kısıkça. "Sana ne kadar çok yakıştığını." Yüzümü yüzüne doğru çekti, dudaklarını alnıma dokundurup uzun soluklu bir öpücük bıraktığında ellerimi yanağımdaki ellerimin üstüne kapadım. "Başka?" dedim ona alttan bir bakış ederken. Dudaklarına yayılan serseri gülüşün ardında gözlerini tavana çevirdi, alt dudağına gevşekçe dişlerine geçirdi. "Bu eve, yanıma ne kadar çok yakıştığını." *** Kitap eğlenceli bir aşk hikayesini ve gündelik yaşamı içerir. Okuyacaklara duyurulur! Olumsuz örnek olabilecek davranışlar ve yetişkin içerik barındırmaktadır! Kapak Tasarımı: @hestianinkalemi 💜 Tüm hakları saklıdır. *Canım Kadına ithafen. @nanelilokum

Bazı kadınlar vardır bu hayatta bir gece de yirmi yaş birden büyüyen kadınlar gücünü kadın olmasından iki ayağından mangal gibi yüreğinden alan kadınlar ve siz o kadınlara ne vaadederseniz edin onları karakteriniz dışında hiçbir şeyle etkileyemez ve onlara sahip olamazsınız. Üstelik bu kadın Diyar'sa ! Aşkın ne kadar acımasız olduğunu o annesinde öğrenmişti... *** Diyar hasta annesi , minik kızı ve hastalarıyla devam ediyordu hayatına taki o güne kadar sağlık ocağına kanlar içinde getirilen Alparslan'la karşılaşana kadar. Bir adam hem can yakıp yara açmakta hemde merhem olmakta bu kadar usta olur muydu? Bir adam aynı zamanda hem melek hem şeytan olur muydu? "Sensin benim kaderim sensin nefesim isterse ölüm gelsin... Diyar Diyar ..."